Święty Józef

Józefowe opowieści,
rymem wprost z biblijnych treści
Jezus znał je od kołyski,
posłuchajmy zatem wszyscy

Trudno powiedzieć, czy Józef miewał wakacje, czy zabierał swoją żonę i syna na wycieczki albo wczasy. Ale na pewno czasami wybierali się na pielgrzymkę do Jerozolimy.

Józefowe opowieści,
rymem wprost z biblijnych treści
Jezus znał je od kołyski,
posłuchajmy zatem wszyscy

Tegoroczne jubileuszowe sympozjum józefologiczne zaowocowało trzema referatami i dzisiaj nadszedł czas, aby omówić ostatnie z wystąpień, którego autorem był ks. dr Marcin Wiśniewski.

Życie to dar Pana Boga i dowód Jego błogosławieństwa, ale też znak ludzkiego zaufania, miłości i odwagi. Wśród różnych intencji, jakie towarzyszą naszej modlitwie, dołączamy i tę, by młodzi małżonkowie w naszej Ojczyźnie jeszcze szerzej otworzyli się na życie, by poczuli się zaproszeni do współpracy z Bogiem, do dzielenia się otrzymaną miłością – mówił bp Piotr Sawczuk, który przewodniczył pierwszoczwartkowej modlitwie u św. Józefa.

W czasie pielgrzymki do Jerozolimy św. Józef stracił Syna, jak się okazało na trzy dni, ale lęk przed utratą Go na zawsze musiał być bardzo konkretny. Wtedy przeżył to, co Maryja będzie przeżywać kilkadziesiąt lat później. 

Sanktuarium św. Józefa jest duchowym sercem diecezji kaliskiej i z tego serca promieniują różne formy czci oddawanej temu, który najpierw stał się ziemskim ojcem Zbawiciela, później patronem całego Kościoła i wreszcie w naszych czasach promotorem jedności naszej młodej diecezji. 

Józefowe opowieści,
rymem wprost z biblijnych treści
Jezus znał je od kołyski,
posłuchajmy zatem wszyscy

Każdy rodzaj jubileuszu, zwłaszcza złoty, powinien prowadzić do refleksji i zadumy, prowokować do powrotu do źródeł, aby upewnić się, czy idziemy we właściwym kierunku. Dlatego warto przypomnieć rys historyczny kaliskiego studium, które zajmuje się Świętym Józefem.

Nawet człowiek odważny czasami odczuwa lęk, niekoniecznie o siebie samego. Taki strach jest stosunkowo łatwy do pokonania. Znacznie trudniej kiedy lękamy się o tych, których kochamy.

- Dziękuję wam za wasze świadectwo wiary i wzajemnej miłości, za budowanie nowej cywilizacji miłości, o której tak często mówił św. Jan Paweł II. Życzę wam wszystkim, abyście mieli czas dla Boga i siebie. Jeśli znajdziemy w naszych rodzinach i małżeństwach czas dla Boga, będziemy mieli czas dla siebie, a Bóg da nam czas dla drugiego człowieka – mówił ks. bp Jacek Kiciński podczas czerwcowej modlitwy w obronie życia.

Kolejnym dramatem w życiu św. Józefa jest pospieszna ucieczka do Egiptu. Musiał uciekać, aby ocalić dziecko. Ale w przeciwieństwie do innych uchodźców, nie musiał rozstawać się z rodziną i to była radość w smutku: był zawsze z Jezusem i Maryją.

Choć św. Józef ma swoje istotne miejsce u samych początków chrześcijaństwa, to jednak gałąź teologii próbująca dokonać systematycznej refleksji nad jego znaczeniem w dziele zbawienia ciągle jeszcze musi walczyć o swój odpowiedni status. Bardzo wiele w tym kierunku uczyniło Polskie Studium Józefologiczne.

Kolejna radość i kolejny smutek, które dotykają serca św. Józefa, związane są z proroctwem starca Symeona, który choć z radością powitał „Światło na oświecenie pogan” to jednak nie mógł zamilczeć prawdy o mieczu boleści, który zawisł nad rodziną z Nazaretu.

Majowe spotkanie u św. Józefa, poza tą najważniejszą modlitwą za rodziny i w obronie życia, skupiło się wokół powołania. Powołania do kapłaństwa, życia konsekrowanego i szczególnej służby Bożej. Mszy św. tego dnia przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Grzegorz Olszowski.