Słowo Boże

Potrzebujemy wyciągnięcia nas sieciami przebaczenia i miłosierdzia, byśmy zaczerpnęli powietrza łaski i korzystali z pełni błogosławieństw. 

Dz 1, 3-8 | Ps 126 | Flp 1, 20c-30 | J 12, 24-26. Ideałem życia chrześcijańskiego jest życie Jezusa Chrystusa.

Dz 2, 14.22b-32 | Ps 16 | Mt 28, 8-15. Pierwszymi świadkami zmartwychwstania zostały kobiety.

Dz 10, 34a.37-43 | Ps 118 | Kol 3, 1-4 | J 20, 1-9. Trudno było najbliższym przeżyć ten szabat jako „odpoczynek w Bogu” i dziękczynienie za stworzenie świata i człowieka.

Iz 42, 1-7; Ps 27; J 12, 1-11 Judasz jest blisko Jezusa, chodzi z Nim na co dzień, a jednak jego serce i myśli są tak daleko od Zbawiciela i Jego nauki. Fałszywa troska o ubogich miała przykryć krytykę „marnotrawstwa”, którego dopuściła się Maria namaszczając Jezusa. 

Iz 50, 4-7; Ps 22; Flp 2, 6-11; Łk 22, 14-23,56  Po przeczytaniu Ewangelii z Niedzieli Palmowej, gdzie spotkaliśmy Jezusa, uczniów i ten krzyczący tłum, warto poszukać tam siebie. Jeśli zobaczymy swoje miejsce, to jest szansa, że męka Zbawiciela nas przemieni, dotknie. 

Jr 20, 10-13; Ps 18; J 10, 31-42 Gdy Żydzi oskarżają Jezusa o bluźnierstwo, nie rozumieją lub nie chcą rozumieć tego, co On mówi i próbują Go pojmać, 

Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3, 8-14; J 8, 1-11 Nieprzypadkowo czytamy dziś opowieść, która mimo świadectw autentyczności nie pojawiała się w głównych źródłach tekstu Ewangelii według św. Jana. Nie znajdziemy jej też w najstarszych tradycjach i tekstach liturgii aż do V wieku.

I z 65, 17-21; Ps 30; J 4, 43-54 Może zdarza nam się mieć pokusę stwierdzenia – gdybym tylko żył za czasów Chrystusa... Ale co zrobił dwa tysiące lat temu urzędnik królewski? 

Joz 5, 9a.10-12; Ps 34; 2 Kor 5, 17-21; Łk 15, 1-3.11-32 Dzisiejszą Ewangelię nazywa się czasem: O marnotrawnym Ojcu. Bardzo trafny jest ten tytuł, podkreśla niesamowitą miłość Ojca, który jest rozrzutny w miłowaniu i przebaczaniu.

2 Krl 5, 1-15a; Ps 42; Łk 4, 24-30 Warto nam przypominać tę prawdę, że dusza każdego z nas pragnie Boga. Tak często jesteśmy okłamywani, a także samych siebie okłamujemy, że gdy tylko takie czy inne pragnienie się ziści, będę szczęśliwy. 

Wj 3, 1-8a.13-15; Ps 103; 1 Kor 10, 1-6.10-12; Łk 13, 1-9 Teksty liturgiczne wielkopostnych dni coraz mocniej dotykają tematu, który wybuchnie jaskrawo w Wielkim Tygodniu niezwykle istotnym pytaniem o sens cierpienia jednocześnie nie pozwalając na szastanie prostymi odpowiedziami. 

Dn 9, 4b-10; Ps 79; Łk 6, 36-38. Jezus wyjaśnia nam, że każdy znajdzie się kiedyś „u siebie”.

Rdz 15, 5-12.17-18; Ps 27;  Flp 3, 17-4,1; Łk 9, 28b-36. Dobrze jest słyszeć Boga i wiedzieć, że On też słucha. Szczególnie kiedy przychodzi cierpienie lub zbliża się śmierć.

Kpł 19, 1-2.11-18; Ps 19; Mt 25, 31-46. Jezus zwracając się do uczniów formułuje centralne orędzie. 

Pwt 26, 4-10; Ps 91; Rz 10, 8-13; Łk 4, 1-13. Wierzę, że chociaż rok w rok ten opis zwycięstwa Jezusa nad demonem otwiera nam czas Wielkiego Postu, to jednak dla wielu scena przedstawiona przez ewangelistów jest okazją.

Syr 17, 24-29; Ps 32; Mk 10, 17-27 Ludzie często ulegają pokusie myślenia, że do zbawienia wystarczy być „dobrym człowiekiem”. Stąd postawione przez młodzieńca w dzisiejszej Ewangelii pytanie, co mam czynić? 

Syr 27, 4-7; Ps 92; 1 Kor 15, 54b-58; Łk 6, 39-45 Jezus mówi w przypowieściach, by ludzie zrozumieli Jego przekaz. Oczywiście niektórzy słuchacze pozostaną na poziomie zewnętrznego spojrzenia na tekst, ale znajdą się tacy, którzy odnajdą w słowach Mistrza siebie.sł

Syr 1, 1-10; Ps 93; Mk 9, 14-29  Ten rodzaj można wyrzucić tylko modlitwą i postem.

1 Sm 26, 2.7-9.12-13.22-23; Ps 103; 1 Kor 15, 45-49; Łk 6, 27-38 Saul wyruszył ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif. Dawid wraz z Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida była wbita w ziemię obok głowy.