Słowo Boże

Kościół zachęca nas dzisiaj do zmierzenia się z tajemnicą mądrej Miłości i kochającej Mądrości, którą odkrywamy jako Najświętszą Trójcę.

Rdz 3, 9-15.20; Ps 87; Dz 1, 12-14; J 2, 1-11. Biblia określa pierwszą niewiastę Ewą, czyli matką wszystkich żyjących.

Dz 2, 1–11 | Ps 104 | Rz 8, 8-17 | J 14, 15-16. 23b-26. Papież Leon XIV w swoim pierwszym pozdrowieniu mówił do zebranych na Placu św. Piotra, że pokój może przyjść jedynie od Chrystusa. 

Dz 19, 1-8; Ps 68; J 16, 29-33. Życie jest piękne i przynosi wiele zachwytów i radości, o ile potrafimy i chcemy je dostrzegać.

Dz 1, 1-11 | Ps 47 | Hbr 9, 24-28 | 10, 19-23 | Łk 24, 46-53. Ostatnie relacjonowane przez ewangelię w redakcji św. Łukasza spotkanie Jezusa z uczniami ma miejsce w Wieczerniku. 

Pokorę można zdefiniować nie jako fałszywe poczucie skromności, lecz jako umiejętność przyjmowania swoich ograniczeń.

On kocha nas nie dlatego, że jesteśmy dobrzy czy piękni. Po prostu kocha. 

Od zarania dziejów Bóg błogosławi, czyli życzy dobrze człowiekowi. Błogosławieństwo jest prezentem od kochającego Ojca.

Chrystus wypełniony bezwarunkową miłością objawił prawdę, że miłość pozwala znieść zdradę, natomiast zdrada nie umie znieść miłości.

Dz 11, 1-18 | Ps 42 | J 10, 1-10. Ktoś spoglądając z góry na tłum ludzi, widzi tylko tłum… masę zlewających się ze sobą sylwetek, istot podobnych do siebie.

On wie lepiej i czasem muszę zrezygnować ze swoich planów i pomysłów na życie. Takie chodzenie nie jest łatwe, ale jest bezpieczne.

Dz 6, 8-15 | Ps 119 | J 6, 22-29. Liczne sprawy naszego życia rodzą w nas słuszne przekonanie, że sami sobie nie poradzimy.

Potrzebujemy wyciągnięcia nas sieciami przebaczenia i miłosierdzia, byśmy zaczerpnęli powietrza łaski i korzystali z pełni błogosławieństw. 

Dz 1, 3-8 | Ps 126 | Flp 1, 20c-30 | J 12, 24-26. Ideałem życia chrześcijańskiego jest życie Jezusa Chrystusa.

Dz 2, 14.22b-32 | Ps 16 | Mt 28, 8-15. Pierwszymi świadkami zmartwychwstania zostały kobiety.

Dz 10, 34a.37-43 | Ps 118 | Kol 3, 1-4 | J 20, 1-9. Trudno było najbliższym przeżyć ten szabat jako „odpoczynek w Bogu” i dziękczynienie za stworzenie świata i człowieka.

Iz 42, 1-7; Ps 27; J 12, 1-11 Judasz jest blisko Jezusa, chodzi z Nim na co dzień, a jednak jego serce i myśli są tak daleko od Zbawiciela i Jego nauki. Fałszywa troska o ubogich miała przykryć krytykę „marnotrawstwa”, którego dopuściła się Maria namaszczając Jezusa. 

Iz 50, 4-7; Ps 22; Flp 2, 6-11; Łk 22, 14-23,56  Po przeczytaniu Ewangelii z Niedzieli Palmowej, gdzie spotkaliśmy Jezusa, uczniów i ten krzyczący tłum, warto poszukać tam siebie. Jeśli zobaczymy swoje miejsce, to jest szansa, że męka Zbawiciela nas przemieni, dotknie. 

Jr 20, 10-13; Ps 18; J 10, 31-42 Gdy Żydzi oskarżają Jezusa o bluźnierstwo, nie rozumieją lub nie chcą rozumieć tego, co On mówi i próbują Go pojmać, 

Iz 43,16-21; Ps 126; Flp 3, 8-14; J 8, 1-11 Nieprzypadkowo czytamy dziś opowieść, która mimo świadectw autentyczności nie pojawiała się w głównych źródłach tekstu Ewangelii według św. Jana. Nie znajdziemy jej też w najstarszych tradycjach i tekstach liturgii aż do V wieku.