Mdr 1, 1-7; Ps 139; Łk 17, 1-6 Jezus przestrzega przed zgorszeniem, wskazując na jego straszne konsekwencje (kamień młyński). Następnie stawia warunek wspólnoty: przebaczenie bez limitu.
Ez 47, 1-2.8-9.12 | Ps 46 | 1 Kor 3, 9b-11.16-17 | J 2, 13-22 Może czas na radykalizm drodzy księża, za cenę odejścia niektórych z Kościoła.
Rz 11, 29-36; Ps 69; Łk 14, 12-14 Kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych (…), ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć.
Hi 19, 1.23-27a | Ps 27 | 1 Kor 15, 20-24a.25-28 | Łk 23, 44-46.50.52-53 | 24, 1-6a Nie dalej jak wczoraj spoglądaliśmy z nadzieją w niebo, by dziękować Bogu za „niebiańską przyszłość” i ucieszyć się spełnieniem tej nadziei w życiu świętych znanych i bezimiennych.
Rz 8, 12-17 | Ps 68 | Łk 13, 10-17. W Ewangelii znajdziemy sporo opisów uzdrowień dokonanych przez Jezusa.
Syr 35, 12-14.16-18 | Ps 34 | 2 Tm 4, 6-9.16-18 | Łk 18, 9-14. Rewolucja czy prawdziwa miłość? Minęło już ponad 2000 lat i ciągle Jezus szokuje.
Rz 4, 20-25 | Łk 1 | Łk 12, 13-21. Z tymi słowami Jezusa kojarzy mi się inna Jego wypowiedź, zapisana przez św. Mateusza: „Czuwajcie, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn człowieczy przyjdzie”.
Wj 17, 8-13 | Ps 121 | 2 Tm 3, 14-4,2 | Łk 18, 1-8. Dzisiejsza Ewangelia może być nieco kłopotliwa dla tych, którzy mają w sercu obraz Boga domagającego się niezliczonej ilości modlitw.
Rz 1, 1-7 | Ps 98 | Łk 11, 29-32 Jezus przemawiając do tłumów, przywołuje historię mieszkańców Niniwy, którzy nawrócili się dzięki proroctwu Jonasza. I ostrzega, że na sądzie zostaną potępieni, jeśli nie przyjmą znaku, którym jest Syn Człowieczy.
2 Krl 5, 14-17 | Ps 98 | 2 Tm 2, 8-13 | Łk 17, 11-19 Jezus udaje się jakby na margines świata, by tam spotykać ludzi odrzuconych i zagubionych. Czy znajdzie tam ciebie i mnie?
Jon 1, 1-2, 1.11 | Jon 2 | Łk 10, 25-37 „Jak myślisz?”. Takie pytanie stawia Jezus swojemu rozmówcy, pewnemu biegłemu w Prawie człowiekowi, który próbuje użyć podstępu i wystawić Nauczyciela na próbę.
Ha 1, 2-3; 2, 2-4 | Ps 95 | 2 Tm 1, 6-8.13-14 | Łk 17, 5-10 Nie bójmy się prosić Jezusa o wzmocnienie naszej wiary, o pomoc i odwagę skruchy.
Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?» Jezus zna każdego z nas. Nie tylko zna nasze imiona, ale co najważniejsze, zna nasze serca.
Tylko głębokie spotkanie ze Zmartwychwstałym może nas zmienić.
Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą nawet to, co mu się wydaje, że ma. Te słowa zawsze budziły we mnie bunt. Mam niewiele, a jeszcze ktoś może mnie tego pozbawić?
Am 8, 4-7 | Ps 113 | 1 Tm 2, 1-8 | Łk 16, 1-13. Skąd u Jezusa pomysł, by dawać takie „niewychowawcze” przykłady w nauczaniu o królestwie Bożym?
Oto syn Twój; Oto Matka twoja. Maryja doświadczyła wielu trudności w życiu, z czego największym doświadczeniem była śmierć jej Syna na krzyżu.
Mi 5, 1-4a | Ps 13 | Mt 1, 1-16.18-23. Boimy się wielu rzeczy. Strach nie był obcy także Maryi i Józefowi, którzy bali się o życie swoje i Jezusa.
Mdr 9, 13-18 | Ps 90 | Flm 9b-10.12-17 | Łk 14, 25-33. Wielkie tłumy – wielkie słowa… Na pewno pojawiały się również wielkie obietnice na widok wielkich znaków – wskrzeszeń, uzdrowień, uwolnień, czy innych cudownych wydarzeń.
Syr 3, 17-18. 20. 28-29 | Ps 68 | Hbr 12, 18-19. 22-24a | Łk 14, 1. 7-14. W małej miejscowości żył mężczyzna, bardzo skromny i kulturalny, który nie umiał odmawiać.