Pokolenie JP2

 Coraz częściej młodzi ludzie wykazują potrzebę sprawdzenia się w wielkim świecie, w krainie nowoczesnych salonów,
gier i zabaw. Rzadziej niestety myślą serio o zachowaniu świeżości, młodzieńczości i dziecięctwa. A przecież droga
dziecięctwa i niemowlęctwa nie jest mało atrakcyjna. Chyba każdy w pewnym momencie zaczyna odczuwać tęsknotę
za krajem lat dziecinnych, za tzw. zielonką.

Sezon na bzyczące komary, upały nie z tej ziemi i soczyste owoce trwa. Lubię spojrzeć na otaczający świat poprzez obiektyw aparatu fotograficznego. Wtedy pojawiają się czas ekspozycji, ogniskowa, ISO i trzeba się nimi zainteresować. Ale co tak naprawdę jest ważne w fotografii?

Naprawdę całym sercem jestem teraz z młodzieżą, która przeżywa zmianę szkoły z podstawowej lub gimnazjalnej na średnią. Pogubiłam się już w tych reformach i przepisach! Który rocznik idzie gdzie…

Zamiast asfaltu płynie woda, łodzie i gondole zastępują taksówki, a bogactwo architektury przyciąga nawet najbardziej sceptyczne oko. Mowa o... Sankt Petersburgu, oczywiście.

Małżeństwo nie jest sprawą łatwą, ale na szczęście jest sprawą nie tylko ludzką, ale w równym stopniu boską.

Trwałe relacje są współcześnie na wagę złota. To właśnie ich poszukują, czasami bardzo błądząc, młodzi ludzie. Odnajdują je przede wszystkim w spotkaniu z Bogiem, z którym budują relację przyjaźni bezpośrednio i przez drugiego człowieka. Tak właśnie dzieje się od kilku lat na Festiwalu Tratwa w Pleszewie. 

 Czym kierujemy się w naszych decyzjach? Co tak naprawdę popycha nas w tę lub w inną stronę? Na co pracujemy? Co chcemy zyskać?

Pielgrzymki, procesje, samotnie, kościoły, bazyliki,… setki miejsc i sposobów na odszukiwanie Boga. W gwarze i tłumie wierni wyczekują na to, by usłyszeć Jego głos. Przemierzają setki, nawet tysiące kilometrów, żeby znaleźć się w świętym miejscu, okrzykniętym jako miejsce cudu.

Bonum est praestolari, cum silentio salutare Dei. Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana.

Komunikacja w małżeństwie, w zależności od stażu i sytuacji, bywa dużo łatwiejsza albo dużo trudniejsza niż w innych relacjach. Warto przy tym pamiętać, że niektórymi zwrotami i słowami można drugiego człowieka zranić lub odebrać mu godność.

„A gdy ktoś mnie spyta czego, czego się najbardziej boję, powiem, że samotnych nocy i wojen” - śpiewała kilka lat temu Anita Lipnicka. I, mimo że w Polsce nie doświadczamy obecnie wojny, to słyszymy o tym, co dzieje się w miejscach na świecie, w których ludzie z jej powodu cierpią.

Jest taki dowcip. Nauczyciel pyta dzieci, skąd bierze się mleko? Pada odpowiedź: Nie od krowy. Nawet nie od kozy. Tylko ze sklepu. To ciekawe, skąd według niektórych wzięło się chrześcijaństwo?

Czytamy różne rzeczy. Newsy na stronach internetowych, teksty o wszystkim, wpisy znajomych na portalach społecznościowych. Scrollujemy facebooka z głośnym i nośnym w danym momencie hasztagiem. 

Korzystanie z serwisu YouTube nie jest prostą rzeczą. Pół biedy, kiedy ktoś wie, co chce włączyć, co zobaczyć i czego posłuchać. I potrafi się konsekwentnie tego trzymać nie uciekając kursorem na boki.

W dość znanej „Kolędzie dla nieobecnych” Zbigniewa Preisnera padają słowa o tym, że czasem przycicha świąteczny gwar, bo zabrakło znów czyjegoś głosu oraz o pragnieniu, by nie żałować przyjaciół, którzy odeszli, by żyć wiecznie.

Podobno naród, który traci pamięć, przestaje być narodem. To bardzo stronnicze zdanie. Czy jednak w zupełności pozbawione racji?

Adwent jest czasem, gdy w sposób szczególny chcemy zaangażować się w jakieś dobre rzeczy i pomóc innym. W różnych miejscach i na różne sposoby organizuje się zbiórki żywności, a dla dzieci świąteczne paczki. Po co jednak to robimy i czy to wystarczy?

- Możemy wybudować wiele kościołów. Ale jeśli nie będziemy mieli własnych mediów, to te kościoły będą puste – powiedział kiedyś o. Maksymilian Maria Kolbe. Dziś w Polsce możemy cieszyć się wkroczeniem na nasz rynek medialny nowej katolickiej telewizji - EWTN Polska.

Żeby coś dać z siebie, trzeba to najpierw otrzymać. Dlatego by prawdziwie kochać innych, konieczne jest doświadczenie miłości – od Boga, od innych i od samej siebie. Jednocześnie, by mądrze troszczyć się o innych, warto pozwolić, by inni zatroszczyli się o nas.

Powszechnienie znane jest powiedzenie -„modli się pod figurą, a diabła ma za skórą”. Mając świadomość umowności tego stwierdzenia, a często jego zdecydowanej przesady, dotyka ono jednak ważnego aspektu życia chrześcijańskiego - zagrożenia hipokryzją.