Beletrystyka

Mateusz usiadł w ostatnim rzędzie i nie mógł uwierzyć, że ponownie jest w kinie. Już sam nie pamiętał, ile czasu minęło od ostatniego razu i nawet był zły na siebie, że tak zaniedbał swoją pasję. Oczywiście złość była relatywnie niska i raczej taka udawana, bo przecież w życiu, a zwłaszcza w życiu księdza, są inne

Na dłuższy czas w sali lekcyjnej zapadła całkowita cisza, ale Mateusz nie miał pewności, czy to jego komunikat wywarł takie wrażenie, czy po prostu nie wszyscy zrozumieli, o co mu chodzi.

Kiedy masz uroczyste pożegnanie młodzieży w kościele? - zapytał Piotr, a Mateusz w pierwszej chwili nie zrozumiał, o co mu chodzi. Masz na myśli pożegnanie wakacji? - zapytał, a wszyscy pozostali koledzy księża na zaległej kolacji imieninowej Jacka gruchnęli śmiechem.

Nie wiem jak ty, ale ja zgodnie z sugestią naszych kochanych biskupów przez cały sierpień podjąłem pełną abstynencję od napojów alkoholowych. Nie żebym jakoś szczególnie się raczył na co dzień, ale powiem ci, że jak byłem u moich staruszków i trochę im pomagałem na poletku, którego za żadne skarb

Podczas pobytu na Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie miałem okazję po raz kolejny zobaczyć tysiące młodych ludzi z całego świata, a nawet z najbardziej jego odległych zakątków. I mogłem też zauważyć, jak zmieniała się ich percepcja Polski i Polaków, na podstawie tego co przeżywali i szczególnie piękne by

Jednostajny stukot kół pociągu właściwie w jednej chwili sprawił, że cała jego ekipa zasnęła. - To się moje dzieciaki umęczyły, Panie Boże - powiedział cicho uśmiechając się, ale za chwilę spoważniał. Przecież to nie są jego dzieciaki, tylko Darka. No w sumie Darka też nie, ale z jego parafii.

Mateusz, nie możesz mi odmówić tej przysługi - Darek nie dawał za wygraną. - Darek, ty wiesz, że ja większość moich kapłańskich lat poświęciłem młodzieży i kocham młodzież, ale powoli dobiegam pięćdziesiątki i nawet młodych z mojej parafii nie potrafię ogarnąć, nie ma mnie na Facebooku ani Instagramie.

Ksiądz Mateusz po rozmowie z kolegą postanawia wypróbować nową metodę kontaktu z matkami dzieci pierwszokomunijnych. Jaka to metoda i jak zadziała?

Siedział nad swoim brewiarzem, ale nawet go nie otworzył. Trochę już siebie znał. Dopóki nie uspokoi serca, nie ma najmniejszego sensu rozpoczynać modlitwy. Od niedawna zaczął ponownie częściej korzystać z brewiarza w formie książkowej i od razu odczuł poprawę.

Pierwsze koty, oczywiście za płoty, ale przy minimalnej dawce uporu i wytrwałości, codzienne korzystanie z roweru zaczęło przynosić całkiem pozytywne efekty. Nie wspominając o tym, że niestety, było też koniecznością.

Mówię ci Mateusz, w tym roku Pierwsza Komunia wykończyła mnie jak nigdy... - wysapał Maciej, kiedy już się rzucił na trawę pod drzewem. Przez chwilę leżał w milczeniu i nic nie mówił, podczas gdy Mateusz najpierw pieczołowicie oglądał pożyczony od sąsiada rower, czy nie porysował się za bardzo, kiedy przedzierali si

Michał, dzięki, że wpadłeś. Mam takiego doła, że sam bym się wytrzaskał po gębie – powiedział Mateusz zamykając drzwi za kolegą i prowadząc go do kuchni.

Piotr był jednym z najbardziej zamkniętych w sobie kolegów z jego rocznika. Na spotkaniach imieninowych i jubileuszowych pojawiał się raz na kilka lat, a poza nimi też raczej kolegów nie odwiedzał, nawet tych, którzy czasami pracowali w sąsiedniej parafii.

Mateusz był zły na siebie. Właściwie nie przespał całej nocy i może to również wpływało na jego rozdrażnienie, ale doskonale wiedział, że to nie o to chodzi. Był zły na siebie za swoją głupotę i to przez tę głupotę miał nieprzespaną noc za sobą. Wczoraj była Niedziela Miłosierdzia. I chociaż wyraźnie tłumaczył Z

To ja, Zbigniew - powiedział głos w słuchawce.- Szczęść Boże, przepraszam panie Zbigniewie, ale jakkolwiek głos pana brzmi dość znajomo, w żaden sposób nie mogę sobie przypomnieć, gdzie się poznaliśmy - odpowiedział Mateusz rozbawionym głosem, bo jeszcze się nie mógł pozbierać po dowcipie opowiedzianym mu przez kol

Popołudnie było cudowne. Mimo obaw, że skoro na Święta Bożego Narodzenia pogoda była wielkanocna, to na Wielkanoc pewnie będzie padał śnieg, słońce jak się pojawiło w Wielki Czwartek, tak rozświetlało i ocieplało skutecznie kolejne dni świąteczne. Nie inaczej było i w ten wielkanocny poniedziałek. W ten dzień Mateusz miał Msz

Mateusz zamyślił się nad faktem, że w Święta Wielkanocne i tuż przed nimi coraz rzadziej udawało mu się znaleźć choć kilka dłuższych momentów, żeby się zastanowić nad sobą. Od rekolekcji, w których uczestniczył minęło już ponad cztery tygodnie, a on coraz bardziej czuł się, jak ryba wyrzucona na brzeg.

o zażegnaniu stanu alarmowego związanego z domagającym się zapłaty za pracę na budowie kościoła elektrykiem, Mateusz miał nadzieję, że teraz znowu będzie mógł się bardziej poświęcić duszpasterstwu. W końcu od kilku tygodni trwał Wielki Post, a on jeszcze nawet nie zdążył podjąć porządnego postanowienia wielkopostnego

Maciek, proszę cię, powiedz mi, skąd wiedziałeś? - wykrzyknął Mateusz w słuchawkę telefonu z trudem próbując opanować emocje. Serce prawie mu się wyrywało z klatki piersiowej, a oczy miał utkwione w wystającym z żółtej koperty grubym pliku banknotów o nominale dwa tysiące. Było ich dokładnie dwieście. Czter

Ksiądz Mateusz stanął przed poważnym dylematem, skąd wziąć pieniądze na wynagrodzenie dla pracujących przy budowie kościoła, którzy obiecali poczekać, a teraz domagają się zapłaty.