Słowo Redaktora

 Kiedy będziecie czytać te słowa, ja będę dziarsko maszerował na Jasną Górę. Przynajmniej taką mam nadzieję, chociaż w tym sezonie próbowałem już dziarsko zajechać rowerem do Lichenia i po jakichś 50 kilometrach... wysiadłem, a właściwie przesiadłem się do samochodu.

50 lat temu człowiek stanął na Księżycu. Jak czytamy w różnych wspomnieniach „lunonauci”, bo tak wówczas nazwano tych szczególnych kosmonautów, prawie dwie godziny chodzili po jego powierzchni, robili zdjęcia i pobrali próbki gruntu do badań.

Nie ukrywam, że od wielu tygodni zastanawiam się nad adekwatną odpowiedzią na „demaskatorski”, film naszych „polskich braci Cohen”. Podzieliłem się też z Wami refleksją, że nie do końca podoba mi się sposób, w jaki odpowiada nań część ludzi Kościoła, a już zupełnie mi się nie podoba postrzeganie intencji autorów.

Z komunikatu Watykańskiej Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia poznaliśmy tematy jakie papież Franciszek wybrał na trzy najbliższe obchody Światowych Dni Młodzieży.

Na początek przyznam, że trochę mnie rozbawiła wyczytana gdzieś informacja, że amerykańscy biskupi wydali zbiór tekstów papieża Franciszka na temat diabła i zachęcają do zgłębiania tej części nauczania papieskiego. Jeden z biskupów, bp Michael Burbidge, wyjaśnił, że „Franciszek uczy nas jak korzystać z przemożnej broni przeciw szatanowi, takiej jak Słowo Boże, adoracja Najświętszego Sakramentu, post, modlitwa, uciekanie się pod wstawiennictwo Maryi poprzez różaniec (…)

Bardzo mi się spodobał komentarz Franciszka Kucharczyka z Gościa Niedzielnego. Zanim go Wam jednak zacytuję, przypomnę, że dzisiejsza Ewangelia, którą odczytałem podczas Mszy Świętej jaką sprawowaliśmy wspólnie z 14 innymi kapłanami ...

Chciałbym dzisiaj napisać trochę o kamieniach. Jak zwykle inspiracja przychodzi od papieża Franciszka, który podczas Wigilii Paschalnej mówił w homilii o tym, że Wielkanoc jest świętem usuwania kamieni.

Pamiętam, jak byłem młodym ministrantem i dość wcześnie zacząłem czytać Słowo Boże w kościele podczas liturgii, jakie było moje zdziwienie, kiedy odkryłem, że Listy św. Pawła, były skierowane do mieszkańców jakichś konkretnych miast.

W tej rubryce niejednokrotnie był poruszany problem pedofilii i również dzisiaj ten temat musi powrócić. Najpierw chcę jeszcze raz powtórzyć moją opinię, że w tej kwestii nie może być żadnej tolerancji. I że najważniejsze jest dobro dzieci.

Ponieważ w naszym chrześcijańskim życiu nie ma przypadków, więc zupełnie nie przypadkiem natknąłem się w tych dniach na wskazania Orygenesa dotyczące różnych sposobów oczyszczania się z grzechów.

Chciałbym dzisiaj podzielić się garścią pierwszych refleksji po Światowych Dniach Młodzieży w Panamie, na których niestety nie byłem, a nawet nie śledziłem ich jakoś szczególnie za pomocą mediów. Dopiero teraz zacznę je tak naprawdę „przeżywać” rozmawiając z uczestnikami...

Piszę dzisiejszy edytorial w poniedziałek, 21 stycznia. Akurat przypada Dzień Babci, i choć ja niestety nie miałem szczęścia wychowywać się pod kochającym okiem choćby jednej babci bądź dziadka, to jednak korzystam z okazji, aby się połączyć z nimi przez modlitwę.

 Kilka lat temu podczas jednego z krajowych sympozjów józefologicznych miałem przyjemność tłumaczyć dla uczestników wykład Sandry De Arriba Cantero z Hiszpanii, która opowiadała jak na przestrzeni wieków i w różnych epokach był przedstawiany Święty Józef w sztuce.

W czasach, które wydają się być schyłkowymi dla prasy papierowej, pragnę u progu tego nowego roku zapewnić o pełnej gotowości redakcji do podejmowania nowych wyzwań.

Mamy tę pustkę duchową, która zionie z tamtej strony i ja niniejszym jeszcze raz wyrażam moje olbrzymie zadowolenie, że właśnie przy tamtej granicy stanął olbrzymi Chrystus Król w Świebodzinie...

Pewnie też tak macie, że nieraz przyczepi się Was jakaś piosenka i nie możecie się od niej uwolnić. Ciągle się ciśnie na usta i co chwilę łapiecie się na tym, że ją bezwiednie nucicie. Zdarza się, prawda? Czasami treść nie przypada nam do gustu, ale rytm sprawia, że „ciągle za nami chodzi”.

Dzisiaj ponownie dopadł mnie dylemat, czy poświęcić edytorial uroczystości Wszystkich Świętych, czy jednak 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Innymi słowy: święci czy Ojczyzna? Zdecydowałem się na kompromis.

Jak ja tego w sobie nie lubię, ale cóż, znowu przychodzi mi rozpocząć od słów, że nie zamierzałem wracać do tego tematu, a jednak to robię. Chodzi o ostatni film Wojciecha Smarzowskiego. Wszyscy wiedzą o czym. O kim.

Miałem dzisiaj lekki dylemat, czy zająć się recenzją filmu, o którym niemal wszyscy mówią, a na który ja się nie wybieram, czy też zająć się młodzieżą, ponieważ właśnie rozpoczyna się synod biskupów w Rzymie na temat młodzieży. Jak myślicie, który temat ostatecznie przeważył?

Kilka dni temu stanąłem na Górze Błogosławieństw. Są tam dzisiaj dwa miejsca nawiedzane przez pielgrzymów. Jednym z nich jest zbudowane w 1937 roku sanktuarium upamiętniające Jezusowe Błogosławieństwa, zwane właśnie kościołem Błogosławieństw.