Promyk Radości

Nareszcie wakacje! Morze, góry, jezioro, las, łąka… Wszystkie te miejsca są urocze i najlepiej byłoby znaleźć się w każdym z nich. Ola i Maciek nie znali planów mamy i taty, ale… mieli przecież swoje. Czy rodzice będą chcieli znów odwiedzić „Dziaduszkowo”?

Wtedy Pan Bóg, w swej potędze,
Zesłał na Izrael węże.
One ludzi wciąż kąsały,
Więc niestety umierali.

W maju obchodziliśmy Dzień Matki, a w czerwcu, dokładnie 23 czerwca, świętujemy Dzień Ojca. Czy widzieliście kogoś, kto w Dniu Matki składał bukieciki kwiatów pod figurami Matki Bożej w kościołach? Bo ja widziałam.

Ola i Maciek przespali spokojnie całą noc, choć trudno im było zasnąć. Nocowali u dziadków, bo wreszcie nadszedł dzień ślubu kolegi ich taty, a wesele trwało do białego rana. Państwo Nowakowie wrócili bardzo zadowoleni, zmęczeni i ... trochę głodni.

Weź Mojżeszu brata swego
Oraz także syna jego
I poprowadź ręką swą,
Na pobliską górę Hor.

Czym zaczął się czerwiec? Oczywiście Dniem Dziecka!
A czy wiecie o tym, że w niebie – prócz dorosłych świętych - są również święte dzieci?
Poniżej widzicie portreciki niektórych z nich oraz ich imiona lub imiona i nazwiska. Każdy z portrecików jest oznaczony numerem. Podporządkujcie tym numerom imiona (i nazwiska – jeśli są) małych świętych na podstawie ich krótkich charakterystyk.

Pani Nowak leżała jeszcze w łóżku, gdy pomyślała, że dobrze byłoby spędzić tę niedzielę podziwiając piękno przyrody. Wieczorem nie zasunęła do końca jednej z rolet i teraz do pokoju wpadały już poranne promienie słońca. Zapowiadała się dobra pogoda i pani Alicja nabrała ochoty na wycieczkę do lasu. „Oby tylko nasze rowery nie zrobiły nam niemiłej niespodzianki” - powiedziała do siebie. Po chwili wstała, poszła do łazienki, ale okazało się, że wyprzedziła ją Ola. Dziewczynka była już ubrana i właśnie myła zęby.

Rozgniewany Mojżesz wtedy
W skałę dwa razy uderzył,
Lekceważąc nakaz Boga,
By do cudu użyć słowa.

W sobotę przed godziną 17, w mieszkaniu państwa Nowaków rozległ się dźwięk dzwonka. Pani Nowak wyraźnie ożywiona podeszła do drzwi i chwyciła za klamkę.
- Dzień dobry, wejdźcie proszę – powiedziała.

Dzisiaj jest Wielkanoc. NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO. Nasz Pan, Jezus Chrystus powstał z grobu, pokonał śmierć. Zmartwychwstał! W Psalmie 118, w wersecie 24 czytamy: „Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy”. Święta wielkanocne przeżywamy każdego roku, a przygotowujemy się do nich przez cały okres Wielkiego Postu. Dlaczego dziś nie odwiedzimy państwa Nowaków?

Naród ciągle się buntował
I Mojżesza nie szanował.
Nie wierzono Mojżeszowi
Ani też Aaronowi.

Marzec, to bardzo dobry czas, by w naszym Małym Atlasie Biblijnym, zatrzymać się na dłużej w mieście, które nazywane jest miastem św. Józefa i które oczywiście położone jest w Izraelu. Miasto to nazywa się Nazaret. Znacie tę nazwę prawda?

W pudełku na dobre uczynki z każdym dniem przybywało zapisanych karteczek. Ola nie zapomniała też o swojej sąsiadce, pani Gieni. Aż trudno uwierzyć, że minął już rok od wielkopostnego pomagania. Pani Kubikowa i tym razem chętnie przyjęła pomoc. Śmiała się, że musi przygotować jeszcze więcej kruchych ciasteczek. Do Oli dołączył Maciek i oczywiście Zosia.

Pan zarazą wnet powalił
I od śmierci nie ocalił.
Wówczas naród postanowił
Tak powiedzieć Mojżeszowi:

- Witam moje panie! - oznajmił pan Karol wchodząc do mieszkania.Po chwili wręczył żonie bukiet czerwonych róż, a Oli podarował trzy żółte tulipany. Pani Alicja swoim zwyczajem wsadziła nos między kwiaty i nabrała w płuca tyle powietrza, ile tylko mogła. - Jak pachną! Dziękuję Ci, mężu!

Wówczas Mojżesz z Aaronem,
Na twarz padli przed narodem.
A Jozue wraz z Kalebem,
Wierzchnie szaty zdarli z siebie,

Czwartkowe popołudnie mijało dość spokojnie. Pan Karol z żoną właśnie usiedli do stołu. Bardzo lubili te chwile, gdy mogli tylko we dwoje wypić herbatę i pogadać. Dzieci wiedziały, że jest to czas dla mamy i taty. Czasem jednak Maciek albo Ola uchylali drzwi i sprawdzali ile ciepłego napoju zostało w dzbanku…

Rozkaz zatem wykonano
I krainę tę zbadano.
Po czterdziestu dniach wrócili,
Niosąc z sobą piękne figi,
Winogrona i granaty.

Pamiętacie gdzie byliśmy ostatnim razem? Jeśli nie, to podpowiem Wam, że w krainie Trzech Króli. A ściślej rzecz ujmując, w krainie, którą uważa się za ich ojczyznę, czyli w Babilonii.

Zamknięta na klucz szuflada w biurku Maćka zaciekawiła Olę. Do tej pory chłopcu jakoś nie przeszkadzało, gdy siostra zabierała z biurka gumkę do mazania albo temperówkę. Czasem brała kartkę z bloku czy pisaki. Miała oczywiście swój piórnik, swoje przybory i wszystko, co uczennicy potrzebne. Jednak, jak to między rodzeństwem bywa, pożyczali sobie to i owo.