Temat numeru

Pierwsza pielgrzymka papieża Jana Pawła II do Polski była wydarzeniem przełomowym. Ojciec Święty pomógł odkryć Polakom, że mimo życia w totalitarnej rzeczywistości nadal są wolni i mają swoją godność, a ich siła tkwi w jedności z Chrystusem, z Jego Kościołem i ze sobą (ludzką i narodową wspólnotą). 

Nawet po 40 latach chyba nie do końca zrozumieliśmy fenomen papieża Polaka, choć powstały tysiące, jeśli nie miliony książek i opracowań. Prawdopodobnie jeszcze bardziej powierzchowna jest nasza znajomość jego nauczania. Może czas to zmienić.

W czerwcu tego roku mija 40 lat od pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski. Wtedy w 1979 roku przyjazd Ojca Świętego do Ojczyzny graniczył z cudem. Do tego momentu żaden papież nie został wpuszczony do kraju rządzonego przez komunistów. 

 Nasza diecezja 25 maja wzbogaca się o siedmiu nowych prezbiterów, których pragniemy zaprezentować na naszych łamach. Trwający właśnie rok duszpasterski przeżywamy pod hasłem „W mocy Bożego Ducha”. Przywołuje ono Trzecią Osobę Trójcy Świętej, za której symbol tradycyjnie uważa się gołębicę, stąd pomysł naszej sesji fotograficznej. To w mocy Ducha Świętego neoprezbiterzy będą głosić słowo Boże i udzielać sakramentów.

W kogucie, który wieńczył iglicę, najwyższą wieżę katedry, która runęła w pożarze, znajdowały się trzy najważniejsze relikwie: Korony Cierniowej Jezusa, Świętego Denisa i Świętej Genowefy. Dla Francuzów tworzyły one prawdziwy „duchowy piorunochron”.

Helenka Kowalska - św. siostra Faustyna, apostołka Bożego Miłosierdzia - przyszła na świat w małej izdebce w domu rodzinnym w Głogowcu, a już dwa dni po narodzinach została ochrzczona w kościele parafialnym w Świnicach Warckich.

Naukę Pisma Świętego można zebrać w tablice dziesięciu przykazań. Te zaś można streścić w dwóch przykazaniach miłości Boga i człowieka. Te znowu sprowadzić do jednego hasła - miłości. Trzeba kochać innych i pozwolić się innym kochać.

 Był człowiekiem, który umiał siać we łzach, pośród łez i ze łzami, aby przynieść pokój i radość wielu duszom. Błogosławiony prałat Luigi Novarese, który doświadczony chorobą obiecał Matce Bożej, że jeśli dostąpi uzdrowienia, poświęci całe swoje życie cierpiącym. Wszystkie wielkie dzieła w jego życiu działy się w maju.

Najwcześniejsze przedstawienia Jezusa Chrystusa jako Baranka pochodzą z epoki wczesnochrześcijańskiej. Dekorują one nie tylko odnalezione w większości w katakumbach gliniane lampki oliwne, ale także malowidła pokrywające ściany.

Na pytanie kiedy przypadaświęto Bożego Narodzenia odpowiadamy bez zastanowienia 25 grudnia. Ale z datą Wielkanocy mamy już problem, zmienia się co roku. Mówimy o niej to święto ruchome.

Radując się ze Świąt Wielkiej Nocy życzmy, by zmartwychwstały Chrystus obdarzał pokojem i radością, pomnażał w sercu wiarę, nadzieję i miłość. Niech udziela darów Ducha Świętego, by każdy z nas był na co dzień Świadkiem Zmartwychwstałego.

Ten numer naszego pisma choć jeszcze obejmuje czas Wielkiego Postu, to jednocześnie wkracza w Wielki Tydzień. I tak oto nadeszła niedziela, Niedziela Palmowa. Podczas, której w kościołach wspominamy wjazd Jezusa do Jerozolimy, dokładnie tydzień przed Jego zmartwychwstaniem. 

Polskie pieśni pasyjne są często jakby lustrem, w którym możemy zobaczyć wydarzenia opisane w Ewangelii. Szczególnie te najstarsze, średniowieczne. Dzięki nim historia zbawienia jeszcze bardziej potrafi wybrzmieć w ludzkim sercu.

Jesteśmy przyzwyczajeni do widoku krzyża łacińskiego. To on zdobi ściany naszych mieszkań, będąc tylko jednym obliczem Chrystusowego krzyża, najbardziej zresztą nam znanym. Jednak na przestrzeni stuleci pojawiły się też inne krzyże, często zaskakujące formą i treścią.

Każda spowiedź pozostaje dla wielu z nas trudnym doświadczeniem. Wymaga nawrócenia, czyli przemiany życia, a często mamy poczucie, że tyle razy próbowaliśmy i nic się nie zmieniło. Warto postawić sobie wtedy pytanie: dlaczego?

Święty Charbel Makhlouf z Libanu był prostym mnichem, który dziś jest pośrednikiem Boga udzielającym ludziom na całym świecie niezliczonych łask. Tego skromnego pustelnika wyróżniała niebywała mądrość, która może uratować Wielki Post wielu z nas.

 Trudno wyobrazić sobie Wielki Post bez nabożeństwa Gorzkich żali. Obok Drogi krzyżowej wrosły one na stałe w religijny krajobraz czasu wielkopostnego. W każdą niedzielę Wielkiego Postu, najczęściej późnym popołudniem, w polskich kościołach rozbrzmiewa pasyjna modlitwa Gorzkich żali.

Wielki Post to czas pokuty. Często pokutowali wielcy święci, świadomi swojej grzeszności. Sztuka obfituje w ich wizerunki jako pokutujących.

W jednej ze sztuk Mrożka jak refren powraca pewna scena. W karczmie siedzi grupa znudzonych chłopów. Ktoś przerywa długie milczenie i rzuca propozycję: a może byśmy coś zaorali? - A na ten przykład co? - ktoś odpowiada pytaniem.

Bohaterowie tych opowieści nie mają wątpliwości, że cuda zdarzają się każdego dnia. Z radością dzielą się tym, co ich spotkało, a co teoretycznie było niemożliwe. To im zdarzyły się poczęcia, do których miało nigdy nie dojść i niespodziewane uzdrowienia czy normalne życie, mimo, że lekarze zapowiadali wegetację.