Promyk Radości

Jak powiedzieliśmy sobie ostatnim razem, uczniowie po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, wyobrażali sobie, że zostanie On już z nimi na Ziemi, na zawsze. Tymczasem On powiedział im, że będzie z nimi przez cały czas, ale nie będąc na Ziemi, lecz w Niebie. I, że Bóg ześle im z nieba Pocieszyciela.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” - słowa usłyszane podczas Mszy św. Środy Popielcowej „pracowały” w głowie pani Alicji przez cały następny dzień. Co zrobić, by dobrze przeżyć czas Wielkiego Postu?

Usłyszawszy to faraon, Dalej sprawą się nie zajął. Żaby więc się rozmnożyły. I kraj cały zapełniły.

 Apostołowie i inni uczniowie Pana Jezusa bardzo przeżyli Jego ukrzyżowanie i śmierć. Cierpieli, płakali, smucili się, a w dodatku również bali się, że wrogowie ich Mistrza obrócą się również przeciwko nim i poślą ich do więzienia albo także uśmiercą.

Bal karnawałowy, na który wybrali się się państwo Nowakowie okazał się bardzo udany. Wrócili późno w nocy, właściwie nad ranem do… pustego mieszkania. Ola i Maciek nocowali u dziadków.

Znów więc poszli z Aaronem
By się spotkać z faraonem.
A faraon rzekł im tak:
Zróbcie chociaż jakiś znak,
Albo cud by mnie przekonać.

Święty Walenty, biskup był obdarzony przez Pana Boga darem uzdrawiania. Wieść o cudach czynionych przez jego ręce szybko roznosiła się po Rzymie i okolicach.

- Co za pech! - krzyknął Maciek, gdy tylko wrócił do domu ze szkoły. Pani Alicja westchnęła głęboko i pomyślała, że owszem, pierwsze dni po feriach minęły spokojnie, ale chyba były tylko ciszą przed burzą.

Rzekł faraon do swych sług:
Nie dawajcie już ludowi
Do wyrobu cegieł, słomy.
Niech ją sami zdobywają
I wciąż cegły wyrabiają.

Dzisiejszą opowieścią kończymy cykl o świętych patronach Polski. A ostatnim jego bohaterem będzie św. Andrzej Bobola. Jak być może pamiętacie, nasz poprzedni bohater, św. Stanisław Kostka, był młody i należał do zakonu jezuitów.

Miesiąc temu żywa choinka w mieszkaniu państwa Nowaków cieszyła i rodziców, i dzieci. Zgodnie z rodzinną tradycją Ola i Maciek rozebrali ją dzień po Święcie Trzech Króli.

Pragnie tego Bóg Prawdziwy.
Jeśli tego nie uczynisz,
Śmierć zagości w twej rodzinie!
Syn twój pierworodny zginie!”

Po świątecznej przerwie na świąteczne historie, wracamy do cyklu o świętych patronach Polski. Wracamy na bardzo krótko, bowiem zostały nam już do opisania tylko dwie postacie.

W piątek pan Nowak wrócił z pracy trochę wcześniej. Zdziwił się, bo w domu zastał swoją żonę, choć jeszcze rano mówiła, że teraz w szkole ma dużo pracy. Dzieci oczywiście mają wolne, ale sekretariat pracuje pełną parą, więc i pani Nowak zaczęła ten nowy rok dość pracowicie.

Wtedy Pan Bóg rzekł do niego:
- Przecież Ja jestem od tego!
Ja pouczę co masz mówić
A ty będziesz tym się chlubić.

Na okres Bożego Narodzenia, robimy małą przerwę w opowieściach o świętych patronach Polski i skupimy się na prastarych, chrześcijańskich legendach, które próbują wyjaśnić, m.in. dlaczego w czasie świąt Narodzenia Jezusa stroimy choinkę?

- Święta, święta i po świętach - wypalił Maciek wchodząc do pokoju rodziców. Pan Karol i pani Alicja spojrzeli na siebie zdumieni. Nie wierzyli własnym uszom. Jak to możliwe, by ich dziecko mówiło o Bożym Narodzeniu w taki sposób.

Mojżesz odpowiedział Bogu: - A jak oni memu słowu. Nie uwierzą. To co wtedy? Nie przysporzę sobie biedy? Mogą rzec, żeś Ty mój Panie, Nie ukazał mi się wcale.

Na czas Adwentu i Bożego Narodzenia, zrobimy małą przerwę w opowieściach o świętych patronach Polski i skupimy się na prastarych, chrześcijańskich legendach, które próbują wyjaśnić, dlaczego w czasie świąt Narodzenia Jezusa stroimy choinkę. Oto pierwsza z nich.

Takich „Mikołajek” Ola i Maciek jeszcze nigdy nie przeżyli. Okazało się, że zdjęcia z wakacji wcale nie miały przypominać o wysłaniu kartek z życzeniami, choć te oczywiście wysłać trzeba. Dzieci nie mogły uwierzyć, że państwo Kłosek zaprosili rodzinę Nowaków na Sylwestra. Nic więc dziwnego, że odpowiedzią na tę wiadomość było głośne „Huraaa!”.