Temat numeru

Kontynuujemy naszą wędrówkę po skansenach w Polsce. Dziś chcemy zaprosić naszych czytelników do Wielkopolskiego Parku Etnograficznego w Dziekanowicach, gdzie poznamy życie naszych przodków. Budynki mieszkalne z unikatowym wyposażeniem, kościół, szkoła, karczma, wiatraki, kuźnia, owczarnia tworzą niepowtarzalny klimat. Ich dopełnieniem są pola uprawne, ogrody warzywne oraz sady.

Karola Wojtyłę znamy najczęściej jako papieża Jana Pawła II. Jednak wcześniej został wikariuszem w Niegowici tak małej,że nie dojeżdżał do niej autobus PKS. Odwiedzał również klasztor cystersów w Mogile, a potem wspierał dążenia mieszkańców Nowej Huty, miasta bez Boga. Jako młody biskup razem z nimi walczył o budowę kościoła.

Chodzi o to, żeby odpoczynek nie był odejściem w próżnię, aby nie był tylko pustką, bo wtedy nie będzie naprawdę wypoczynkiem. Chodzi o to, ażeby był spotkaniem: z przyrodą, górami, morzem i lasem. Człowiek w umiejętnym obcowaniu z przyrodą odzyskuje spokój, wycisza się wewnętrznie – uczył już jako głowa Kościoła św. Jan Paweł II, o którym nie bez powodu mówiło się papież pielgrzym.

Wizytą w Kłóbce rozpoczynamy nasz tegoroczny wakacyjny cykl poświęcony polskim parkom etnograficznym, dzięki którym możemy poznać dawne życie mieszkańców naszego kraju.
Miejscowość położona wśród pagórków, lasów i jezior nazywana jest Perłą Kujaw. W skansenie w Kłóbce zobaczymy obiekty architektury wiejskiej i kościół, ale również dwór, w którym mieszkała narzeczona Fryderyka Chopina.

23 czerwca – w Dniu Ojca – rozpoczynamy  Nowennę do Świętego Józefa przed zawierzeniem narodu polskiego i Kościoła w Polsce Świętemu Józefowi. Aktu zawierzenia dokona 2 lipca w Narodowym Sanktuarium w Kaliszu ks. abp Marek Jędraszewski, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Nastąpi to podczas comiesięcznej modlitwy za rodziny i w obronie życia.

Samookaleczenia to problem, który w ostatnich czasach zdaje się narastać wręcz lawinowo, ale nadal jest owiany pewną tajemnicą i niezrozumieniem. Postaram się uporządkować nieco państwa wiedzę na ten temat i podpowiedzieć, jak pomóc osobom, które dokonują samookaleczeń.

Krew oddana przez krwiodawców często ratuje życie innych ludzi. Dlatego są tacy, również w naszej diecezji, którzy dzielą się tym bezcennym darem. W czerwcu, w dniu urodzin prof. Landsteinera obchodzimy ich święto, czyli Międzynarodowy Dzień Krwiodawcy.

O tej uroczystości popularnie mówimy Boże Ciało i tego dnia koncentrujemy się na Najświętszym Sakramencie niesionym w monstrancji w procesji i dobrze. A jednak w liturgicznej nazwie tej uroczystości jest jeszcze drugi człon. Przypomina nam o Najświętszej Krwi, którą Jezus przelał za każdego z nas. Czy w Kościele o tym zapomnieliśmy?

 W uroczystość Bożego Ciała katolicy mają okazję zamanifestować swoją wiarę. Polacy uczestniczą w procesjach, aby dać wyraz temu, że wierzą w obecność Jezusa pod postaciami chleba i wina. W Boliwii układa się dywany z kwiatów, kolorowego piasku i kamyków,
w Hiszpanii organizuje się widowiskowe procesje z radosnym śpiewem, a we Francji kapłan udziela błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem przy zachodzącym słońcu.

Zaledwie kilka dni po 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II sześciu neoprezbiterów diecezji kaliskiej zostało wyświęconych i posłanych. Jan Paweł II lubił śpiewać „Barkę”, piosenkę o powołaniu i wypłynięciu na łów razem z Jezusem. Niech wspiera z Domu Ojca naszych młodych kapłanów, którzy właśnie wypłynęli na głębię.

W katedrze pw. św. Mikołaja w Kaliszu 8 maja 1995 roku ks. prałat Teofil Wilski przyjął sakrę biskupią. Przez 16 lat służył Kościołowi kaliskiemu jako biskup pomocniczy. O gorliwej posłudze Jubilata w naszej diecezji w rozmowie z biskupem kaliskim Edwardem Janiakiem.

 Błogosławieństwa Urbi et Orbi Ojciec Święty udziela zaledwie kilka razy do roku. Zawsze dzieje się tak w najważniejsze dla nas święto - Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Wtedy możemy otrzymać dar odpustu zupełnego. Z Wielkanocą łączy się też specjalna modlitwa Regina Coeli.

W obozie dla uchodźców w Bidibidi w Ugandzie mieszka około 300.000 osób.
Jak w tym miejscu będzie wyglądała Wielkanoc w obliczu epidemii koronawirusa? Jedno jest pewne: „Bóg będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni” (Ef 2, 4-5).

Historia chrześcijańskiej sztuki sakralnej pisze się dziełami ukazującymi Chrystusową Paschę. Poza Ostatnią Wieczerzą i ukrzyżowaniem tematem faworyzowanym przez artystów stało się zmartwychwstanie Zbawiciela.

W czasie Wielkiego Postu warto, abyśmy pamiętali, że jest to czas przygotowania do przeżycia największej tajemnicy naszej wiary, jaką jest odkupienie przyniesione nam przez Jezusa Chrystusa.

Kalwaria Pacławska jest najmłodszą z opisywanych w naszym cyklu wielkopostnym, a jednocześnie chyba najbardziej niedostępną
a przy tym wyjątkową. Tutaj trudno jest wstąpić„po drodze” jadąc do innych miejsc turystycznych, bo tu po prostu nie jest „po drodze”.
Tutaj trzeba przyjechać specjalnie.

Podczas Świąt Bożego Narodzenia cieszyliśmy się z przyjścia na świat Mesjasza. Okres Wielkiego Postu ukazuje nam w jaki sposób obiecany Mesjasz dokonuje naszego odkupienia, a Święta Wielkanocne odsłonią nam, jak to odkupienie stanie się naszym zbawieniem i szczęściem.

Na te dróżki i do tego wizerunku Matki Bożej przybywał mały Karol Wojtyła wraz ze swoją rodziną zawsze, „gdy w domu były jakieś zdarzenia rodzinne, gdy były jakieś kłopoty”. Podobnie czyni wielu ludzi i wiele rodzin już od ponad 400 lat,
bo to najstarsze polskie sanktuarium pasyjne.

Historia chrześcijaństwa i jego sztuka obfituje w wizerunki świętych niewiast, często niebagatelnych. Z racji przypadającego w niedzielę, 8 marca Dnia Kobiet warto je przybliżyć.

26 barokowo - manierystycznych kaplic wybudowanych w latach 1649 – 1666, rozlokowanych na morenowych wzgórzach, na dróżkach o długości 4600 metrów, stanowi jedną z najstarszych kalwarii w Polsce. Jest również perłą architektury sakralnej Polski północnej.