Pokolenie JP2

W radiu nie usłyszysz przebojów z krajów Maghrebu, co jest zrozumiałe ze względu na szerzący się pseudoislamski terroryzm.

„Mimo blizny, jaką mam w sercu od życia,/ Mimo rany, którą noszę od dzieciństwa,/ Mimo bólu przeszywającego moje plecy,/ Mimo cierpienia, którym przyjaciele co dnia przebijają moją duszę,/ Zdradzę ci sekret Radości,/ Powiem ci jeszcze o Szczęściu,/ Będę krzyczał o Pokoju głosem pełnym łez,/ I oświadcz?

Na przełomie lipca i sierpnia trzy przewodniczki i dwaj duszpasterze z Polski wraz z tłumaczką wybrali się na wędrówkę szkoleniową do Francji, by pogłębić metodykę pracy z szefowymi (przewodniczkami od 17 roku życia, które podejmują służbę w stowarzyszeniu) oraz realizować swoje patenty.

Więc tak. Żony bliźniego mi nie wolno. No trudno. Ale żadnej jego rzeczy też nie. Dobrze, przeżyję. Zaraz…, a czy kochany bliźni nie ma czasem prawa do mojego domu?

Stajemy bezradni, rozkładamy ręce, użalamy się, bo czegoś nie jesteśmy w stanie zmienić. Ale czy aby na pewno? Czy nie za szybko i łatwo odpuszczamy? Albo po prostu robimy coś nie tak?

Kiedy martwimy się, perspektywa przeciągnięcia się naszego smutku wydaje się być nieskończona. Denerwujemy się, konflikty i problemy stają się jeszcze większe, bo jak wiadomo, w nerwach tracimy kontrolę. Składamy ręce i prosimy Boga: daj mi to, zabierz ode mnie tamto, spraw bym był bogatszy, silniejszy, lepszy itp. Moja historia przy

I?m pro-choice. I choose life. Paradoks? Jak się nad tym dobrze zastanowić, to niekoniecznie. Określenia, które mają klasyfikować jednych do grona pro-life, a innych do grona pro-choice, wprowadzają moim zdaniem zakłamane postrzeganie rzeczywistości.

Jest taki komediodramat rodzimej produkcji o zwariowanym życiu polonisty. Jego główny bohater z rezygnacją przyznaje, że już w nic nie wierzy. A ja myślę, że kłamie. I to nie tylko dlatego, że tak było napisane w scenariuszu. To chwytliwe i nasączone dramatyzmem zdanie jest ściemą, bo... nie da się w nic nie wierzyć. Nasze ż

Gdybyśmy chcieli dosłownie przetłumaczyć arabskie słowo „szari’ah”, dowiedzielibyśmy się, że oznacza źródło, albo drogę do wodopoju. Innymi słowy jest to centrum, do którego przychodzimy, by zaspokoić pragnienie.

113 konferencji, 87 koncertów, 61 nabożeństw, 105 Eucharystii, to bilans ponad 20 lat spotkań w Wołczynie, gdzie modlitwa i dobra zabawa łączą młodzież z całej Polski.

Grupa św. Stefana rozpoczęła swoją działalność przed Światowymi Dniami Młodzieży. Zaczęło się tak niewinnie - od wspólnych herbat z ks. Rafałem i wyjazdów na gokarty, kręgle, narty itp.

Jest taki komediodramat rodzimej produkcji o zwariowanym życiu polonisty. Jego główny bohater z rezygnacją przyznaje, że już w nic nie wierzy. A ja myślę, że kłamie. I to nie tylko dlatego, że tak było napisane w scenariuszu. To chwytliwe i nasączone dramatyzmem zdanie jest ściemą, bo... nie da się w nic nie wierzyć. Nasze ż

Gdybyśmy chcieli dosłownie przetłumaczyć arabskie słowo „szari’ah”, dowiedzielibyśmy się, że oznacza źródło, albo drogę do wodopoju. Innymi słowy jest to centrum, do którego przychodzimy, by zaspokoić pragnienie.

Rodzimy się i od pierwszego oddechu jesteśmy tresowani, hodowani. Najpierw rodzice uczą nas, co wolno, a co nie. Uczą nas poprawnie chodzić, mówić, być grzecznym, nie garbić się. Dążenie do doskonałości, czyli spełnianie wszystkich norm, nagradzane jest aprobatą.

Nie mam czasu - to słychać już prawie wszędzie. Wlewa nam się do uszu przez usta współpracowników i sąsiadów. Grzmi z telewizora i radia. Oczywiście jeśli ktoś słucha. Nawet dzieci się tak tłumaczą!

Wspólna modlitwa, spanie pod namiotami, koncerty. Od 10 do 14 lipca młodzież z całej Polski zjedzie się do Wołczyna (woj. opolskie), aby wziąć udział w XXIII Spotkaniu Młodych. Organizatorem wydarzenia jest Zakon Braci Mniejszych Kapucynów.

Słowem przewodnim XXI Lednicy Młodych, która rozpoczęła się w wigilię Zesłania Ducha Świętego, była… miłość.

Chyba każdy, kto rzeczywiście powziął decyzję o rozpoczęciu modlitwy, szybko przekonał się o towarzyszących temu trudnościach. Rozproszenia, pokusy zaprzestania modlitwy, zniechęcenie - te emocje towarzyszą wszystkim, którzy starają się wzrastać w łasce Bożej i odpowiedzieć Stwórcy poprzez modlitwę za Jego niezliczo

Jafia w utworze ?Skrucha? śpiewa: ?Przyszła do mnie skrucha, choć jej nie wzywałem. Życiem wstrząsa zawierucha, odwieczna walka ducha z ciałem?. Dobrze, że czasem przychodzi nieproszona, bo trzeba mieć wiele odwagi, by o nią się modlić.

Rrzeczność nie jest nauką łatwą, ani małą” - mawiał Sędzia, jeden z bohaterów „Pana Tadeusza”. Słowa Mickiewicza w ustach literackiej postaci brzmią po prostu ponadczasowo. Trudności należy rozwiązywać zanim zdążą się przerodzić w poważne konflikty - w teorii wiemy o tym wszyscy. Z praktyką jest już t