Ludzie

Czasami rodzice są w cieniu swoich znanych dzieci, jednak kiedy zaczniemy się im przyglądać, widać jaki wpływ mieli na życie swoich najbliższych. Wpływ tak wielki, że dzieci w przyszłości za polskość i Chrystusa oddały swoje życie. Tak było z Janem Kotowskim i jego córką Marylką.

Wszyscy jesteśmy doskonale świadomi istnienia naszych Aniołów Stróżów, ale najczęściej nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo pomagają nam w naszej codzienności i w relacji z samym Bogiem. Czasami też zupełnie nie dostrzegamy żywych i całkowicie materialnych aniołów obok nas.

Wszyscy wiemy, że o. Maksymilian Kolbe oddał życie za współwięźnia, który chciał wrócić do żony i dzieci. A czy znamy historię człowieka, który uznał, że bycie mężem i ojcem nie może go zwolnić od wierności swojej wierze nawet w obliczu śmierci?

Odpoczywałem sobie spokojnie w moim seminaryjnym pokoju. Słuchałem muzyki. Rok akademicki powoli się kończył, sesja tuż-tuż.

Pisałam ostatnio o wielkich czcicielach Maryi, którzy przechodzili do życia wiecznego w uroczystość Wniebowzięcia. A teraz pomyślałam, że pójdę za ciosem i sprawdzę, kto narodził się dla nieba 8 września w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Pałac księcia Witolda Czartoryskiego w Pełkiniach był ośrodkiem życia kulturalnego i religijnego. Tam też wraz z żoną Jadwigą dla 12 dzieci stał się nauczycielem wiary i patriotyzmu. Wśród nich szczególnie wspominany jest syn bł. Michał. 

W samym środku Afryki misjonarz br. Benedykt Pączka założył pierwszą i jedyną w kraju szkołę muzyczną. Teraz przyjechał do Polski wraz z kilkoma najzdolniejszymi uczniami African Music School, bo potrzebna jest pomoc w wybudowaniu co najmniej pięciu klas. Na ich trasie koncertowej znalazł się Ostrów Wielkopolski.

30 lat temu, 9 sierpnia 1991 roku, polscy misjonarze z Pariacoto o. Michał Tomaszek i o. Zbigniew Strzałkowski - dziś już błogosławieni - po raz pierwszy od chwili, w której przyjechali do Peru, mieli wyjechać na urlop do Polski.  

Były sanitariuszkami, ukrywały powstańców, otwierały klauzurę przed potrzebującymi pomocy, przygarniały tysiące dzieci - sierot wojennych, żywiły powstańczą Warszawę. Taką działalność prowadziły w czasie Powstania Warszawskiego siostry zakonne. To dzięki ich odwadze, zorganizowaniu i sprytowi powstańcy wytrwali aż 63 dni.

Jest połowa lat pięćdziesiątych XX wieku. Nad brazylijskim miastem Três Corações zapada parna noc. Nastoletni Edson Arantes do Nascimento długo nie może zasnąć. Leży w łóżku, płacze i tuli do siebie figurkę Matki Bożej.

Pontyfikat Pawła VI był dla kardynała Wyszyńskiego okresem wyjątkowo trudnym i wyczerpującym, i to pomimo długotrwałych osobistych rozmów oraz powtarzających się gestów zaufania i przyjaźni Ojca Świętego.

„Ktokolwiek przychodzi na nasze podwórko i prosi o pomoc, w imię Chrystusa nie wolno nam odmawiać” - mówiła matka Matylda Getter. I tak otworzyła drzwi domów zgromadzenia, do którego należała, dla dzieci, żołnierzy i uciekinierów z getta. Świadoma, że grozi za to kara śmierci.

Dokładnie 80 lat temu brat Roger Schütz – Marsauche stworzył pierwszy zarys reguły, znanej na całym świecie, międzynarodowej i ekumenicznej wspólnoty z Taizé. Dziś aż trudno uwierzyć w jakich bólach rodziła się ta piękna i obficie owocująca rzeczywistość.

Trudno nie zauważyć, że od 1963 roku, od wstąpienia na tron papieski Pawła VI i inauguracji polityki zbliżenia z rządami państw bloku wschodniego wokół osoby kardynała Wyszyńskiego utrzymywało się wciąż napięcie.

Nigdy wam tego nie mówiłem, ale wymyśliłem legendę o swoim powołaniu. Maryja rozmawia z Panem Jezusem i prosi, żebym został księdzem. On odpowiada: „Matko, to jest zły pomysł”. Ale ona tak naciska, że w końcu Syn ustępuje. I staje za mną, żebym dał radę.Byłem maryjny najpełniej, jak umiałem...

Bóg obdarzył go głęboką religijnością i darem modlitwy. Był wielkim patriotą, muzykiem, a przede wszystkim ojcem, który zaszczepił w swoich dzieciach największe wartości i nade wszystko miłość do Matki Bożej. To Stanisław Wyszyński, ojciec Prymasa Polski.

„Teraz mogę spokojnie umierać, moje serce nie może pojąć łaski Pana Boga” – powiedziała matka pogubionego kapłana, który powrócił na drogę kapłaństwa. Słowa tej matki uświadamiają nam jakie cierpienie towarzyszyło jej życiu, kiedy jej ukochany syn kapłan zboczył z drogi poświęconej Bogu.

Przez długi czas ks. Roman Pawłowski był dla mnie trochę jak postać z bajki. Jak ktoś, kogo niemal sama wymyśliłam. A wszystko dlatego, że dwa lub trzy razy uczyniłam go bohaterem moich książek dla dzieci o dzieciństwie św. siostry Faustyny Kowalskiej.

Wspominając 76. rocznicę wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Dachau, warto przytoczyć historię dwóch kapłanów, którzy ponieśli tam śmierć męczeńską w 1942 roku. Pochodzili z parafii pw. św. Wojciecha w Kobiernie, gdzie przed cudownym obliczem Madonny Kobierskiej kształtowali swoje powołanie kapłańskie. Jednym z nich był ks. Kazimierz Biegański z Gorzupi, a drugim ks. Jan Karbowiak z Biadek.

Bł. Edmund Bojanowski, którego 150-lecie śmierci obchodzimy w tym roku, jest szczególnie czczony w parafii Ducha Świętego w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie jego imieniem nazwano Dom parafialny. Parafianie uważają, że pomaga on w wychowywaniu młodego pokolenia na Polaków wiernych Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie.