Święci i błogosławieni

Prezentujemy łaski otrzymane za wstawiennictwem bł. Edmunda Bojanowskiego, które spisano na przestrzeni lat tj. przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, aż do czasów współczesnych.

Przy okazji sporów związanych z podpisaniem i wykładnią słynnego dokumentu ujawniło się, że chcący uniknąć zaliczenia go do klasy politycznej Prymas Wyszyński zaprezentował się jednak jako polityk i mąż stanu najwyższej próby.

W marcu 1946 roku zachorowała Matka M. Narcyza Brachmańska służebniczka NMP. Na górnej wardze ukazała się plamka wielkości wielkiego orzecha laskowego, która przy najlżejszym dotknięciu silnie krwawiła.

Ks. Prymas był osobą ,,o wyjątkowym, własnym, oryginalnym spojrzeniu”. Dorobek intelektualny tego wybitnego hierarchy powinien być dzisiaj wnikliwie studiowany i analizowany, bo ciągle możemy znajdować w nim nieoczywiste inspiracje.

Prezentujemy łaski otrzymane za wstawiennictwem bł. Edmunda Bojanowskiego, które spisano na przestrzeni lat tj. przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, aż do czasów współczesnych. Łaskę uzdrowienia złamanej nogi ks. Jakuba Hermana opisała s. Engelharda – Rozalia Gröger 8 maja 1969 roku.

Wspominanego 28 października, niebieskiego solenizanta, św. Judę Tadeusza, znamy głównie jako orędownika w sprawach trudnych i beznadziejnych. Tymczasem tradycja mówi, że został on biskupem pierwszego chrześcijańskiego państwa – Edessy.

Prymas Wyszyński opowiadał się za reformą ustroju Polski w kierunku większej sprawiedliwości społecznej. Ateizm uważał za szkodliwy balast dla projektu przemian, a nawet swoiste marnotrawienie społecznych i moralnych walorów komunistów.

Warunki były okrutne, brakowało jedzenia, nie było sienników, brakowało koców. Zakonnicy w habitach leżeli na posadzce. W takich warunkach o. Kolbe wraz ze swoimi współbraćmi spędzili miesiąc w obozie jenieckim w Ostrzeszowie. Klimat tamtych wydarzeń oddaje niedawno otwarta Izba Pamięci z celą św. Maksymiliana.

Prezentujemy łaski otrzymane za wstawiennictwem bł. Edmunda Bojanowskiego, które spisano na przestrzeni lat tj. przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, aż do czasów współczesnych. Łaskę uzdrowienia Stefani Ryłowicz na podstawie zeznania opisała siostra Stanisława Janowicz 16  lipca  1960 roku. 

Nadzieję na mniej represyjne oblicze komunizmu dawała polska specyfika narodowa, powszechne przywiązanie do katolicyzmu, trwałe zakorzenienie się w narodzie Kościoła i jego autorytet
wzmocniony w trakcie II wojny światowej i okupacji.

W Watykanie trwa proces kanonizacyjny bł. Edmunda Bojanowskiego, którego osobę przedstawiliśmy w poprzednim numerze. Dzięki siostrom służebniczkom wielkopolskim rozpoczynamy na naszych łamach prezentację łask otrzymanych za wstawiennictwem bł. Edmunda, które spisano na przestrzeni lat, zaczynając od czasów jeszcze przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego, aż do czasów współczesnych.

Życie człowieka można opisać podając datę urodzenia i śmierci. Tak jest w wypadku zwykłych ludzi, ale są i tacy, których życiorys kontynuuje się po ich śmierci – to święci.

Nowy Błogosławiony Kościoła był antykomunistą niekonwencjonalnym i analizując błyskotliwie naturę systemu szukał oryginalnych sposobów sprostania stworzonemu przez niego wyzwaniu.

Począwszy od wyboru polskiego papieża kard. Stefan Wyszyński z większą niż dotąd pewnością zdradzał, że swoją życiową misję uznaje za skończoną. - Już na mnie czas. Ja już jestem niepotrzebny, teraz trzeba się wycofać, spokojnie odejść - mówił do wybitnego w przyszłości biblisty ks. Waldemara Chrostowskiego.

Polska od samego początku była w centrum uwagi Prymasa i papieża w pierwszych dniach,
a potem miesiącach jego pontyfikatu. Kardynał szybko, jeszcze w październiku w Rzymie, w czasie Mszy św. dla Polaków, zaskoczył władze PRL, bo bez konsultacji z nimi zaprosił Jana Pawła II do Ojczyzny na obchody 900-lecia śmierci św. Stanisława.

Czy to przypadek, że wielcy czciciele Maryi, odchodzili z tego świata w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny lub dokładnie w dniu tej uroczystości?

Treść kontaktów Prymasa z Janem Pawłem II w pierwszych dniach jego pontyfikatu nie ograniczała się do uzasadnionego patosu i wspaniałych wzruszeń. Już wtedy omawiane były sprawy wagi ogólnopolskiej i ogólnokościelnej, szczególnie chrześcijańskiego wschodu Europy.

Prymas Polski należał do promotorów kandydatury kard. Karola Wojtyły do objęcia tronu św. Piotra. Wcześniej dla wielu polskim kandydatem do papiestwa był najpierw on sam. Dlaczego odmówił? 

– Ja wierzę, że w tym chlebie jest żywy Chrystus, który kazał ci podzielić się ze mną.

Wakacje to okres, w którym obchodzimy wspomnienia wielu świętych, którzy wywodzili się z wynoszonych na ołtarze rodzin. O świętych rodzinach, czy też świętych krewnych w dziejach Kościoła mówi się dziś zazwyczaj niewiele. A było ich naprawdę sporo. Zarówno świeckich, jak i zakonnych.