Ludzie

Przepis na życie jest prosty – twierdzi Wojciech Modest Amaro, gwiazda kulinarnego świata, która gotowała m.in. dla prezydenta Obamy. – Na pierwszym miejscu Bóg, na drugim sakramenty, czyli powołanie: albo małżeństwo albo kapłaństwo czy zakon. A na trzecim miejscu pasja.

Podobno na to, czy ktoś zostaje autorytetem, największy wpływ ma fakt, że jego życie jest spójne, jego czyny pokrywają się ze słowami. W taki sposób żył Jean Vanier. W czwartek, 16 maja w Troley - miasteczku, w którym Jean spędził ostatnie 50 lat życia, odbył się wśród bliskich jego pogrzeb.

Dziś jeszcze raz o Mumio (którego członkowie nie pozwalają nazywać się kabaretem). I jeszcze raz o Mumio na poważnie. Choć pewnie samo zestawienie nazwy „Mumio” ze słowami „na poważnie” już zaczyna bawić…

Nabożeństwa czerwcowe podobnie jak majowe mocno wpisały się w polską tradycję. Są one odprawiane codziennie w naszych świątyniach. W czerwcowe wieczory wierni gromadzą się także przy kapliczkach i figurach Najświętszego Serca Pana Jezusa, aby wspólnie modlić się litanią i pieśniami poświęconymi Sercu Jezusowemu. 

W tym roku mija 20 lat od momentu, gdy ulicami Kalisza po raz pierwszy wyruszyła procesja z cudownym obrazem św. Józefa i relikwiami św. Wojciecha. Jest ona preludium do uroczystości odpustowych ku czci Opieki św. Józefa i pamiątką wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Kaliszu.   

 Dawno, dawno temu (bo już jakieś 17 lat wstecz), za siedmioma kopalniami i co najmniej przed siedmioma górami (choćby Beskidu Małego, bo rzecz dzieje się na Górnym Śląsku) pewien spowiednik z Rybnika uratował od rozpadu pewien kabaret. Ciekawie się zaczyna, prawda?

Nazwisko Dobraczyński wydaje się mieć źródłosłów w słowach „dobrze czynić” lub nawet „dobroczyńca”. W stosunku do Jana Dobraczyńskiego możemy mówić nawet o efekcie nomen omen. I nie tylko dlatego, że uczynił wiele dobra samymi już swoimi powieściami katolickimi.

Ponad 50 lat temu wczesną wiosną pewien mały chłopiec z katolickiego przedszkola w Ostrowie Wielkopolskim został zabrany przez siostrę zakonną Czesławę na pierwsze spotkanie dzieci komunijnych.

Dziś opowieści o pisarzu okresu PRL Janie Dobraczyńskim ciąg dalszy. Media od lat o nim milczą, a jego nazwisko wciąż wywołuje ogromne kontrowersje.

„Prawdopodobnie ocalił mi życie” – napisał o Janie Dobraczyńskim Michał Głowiński, pisarz i literaturoznawca w jednym z artykułów pod koniec lat 90. XX wieku. Irena Sendlerowa, legendarna kierowniczka referatu dziecięcego „Żegoty”, twierdziła, że przyszły pisarz mógł uratować nawet 500 żydowskich dzieci.

Niedawno w dzienniku związanym z Episkopatem Włoch ukazał się artykuł o Jakubie Błaszczykowskim. Ten słynny piłkarz ciągle zadziwia, w styczniu powrócił do Wisły Kraków, by wspomóc klub pogrążony w kłopotach finansowych.

Akcja filmu „Rocky” z 1976 roku jest precyzyjnie umieszczona w czasie, miejscu i ostentacyjnie osadzona w kontekście historycznym, ale mimo tego „Rocky” beztrosko został zaszufladkowany w kategorii „sport” plus wątek miłosny.

Postaci dwóch wyjątkowych księży zostały przypomniane i upamiętnione w ostatnim czasie przez Towarzystwo Świętego Marka z Sycowa. Są to ks. Ignacy Kupiec (1815-1876) z Mnichowic i ks. Melchior Grossek (1889-1967) z Bralina.

W tym roku Biskupstwo Polowe obchodzi stulecie. Jakie miało i ma znaczenie?

Czytając pisma, zwłaszcza dwa tomy „Pamiętników”, przywódcy galicyjskich socjalistów Ignacego Daszyńskiego przychodzi nam na myśl Vitto Corleone z powieści Mario Puzo „Ojciec chrzestny”.

Rok, który niedawno się rozpoczął, poświęcony został ojcu polskiej opery narodowej Stanisławowi Moniuszce, który urodził się 200 lat temu. Jego „Straszny dwór” został zdjęty z afisza, bo władze uznały operę za zbyt niebezpieczną. A „Halka” wystawiana została na scenach operowych nawet w Meksyku i Japonii.

Temat obecności Kościoła w mediach, a także sposobu w jaki pokazywani są w nich choćby księża czy biskupi wydaje się być ciągle argumentem trudnym i kontrowersyjnym. A jak to jest?

„Kończę 57 lat. Urodziłem się w czasie hiszpańskiej wojny domowej. Mój ojciec był na froncie. Moja matka opowiadała mi, że kiedy przyszedłem na świat, czuła się jakby ktoś metalowym prętem uderzał ją w nerki i że nigdy tego nie zapomni.

W kinach króluje właśnie, adresowany głównie do dzieci „Dziadek do orzechów i cztery królestwa”, adaptacja znanej w całym świecie świątecznej baśni E.T.A. Hoffmanna.

- Bez ciebie, mój drogi, byłbym zdechł - jak świnia! - powiedział przed śmiercią Chopin do przyjaciela ks. Aleksandra Jełowieckiego. Prosił też, by jego serce zostało wywiezione z Francji do Polski. Zamknięte w słoiku, nielegalnie przewiozła je najstarsza siostra Ludwika.