Słowo Boże

Iz 50,5-9a; Ps 116; Jk 2,14-18; Mk 8,27-35. To miejsce, które wybrał Jezus nie jest przypadkowe. Zabiera swoich uczniów na dno piekła.

1 Kor 5, 1-8; Ps 5; Łk 6, 6-11. Te kilka słów i  serce otwarte na Jezusa zmieniły życie i uzdrowiły człowieka z uschłą ręką. 

Iz 35,4-7a; Ps 146; Jk 2,1-5; Mk 7,31-37. Długą drogę przeszedł Jezus, by spotkać bohatera dzisiejszej Ewangelii by uwolnić uczniów od pokusy zamknięcia w jałowych dyskusjach i sporach, które nie przynosiły namacalnego owocu miłości.

1 Kor 2, 1-5; Ps 119 Łk 4, 16-30
Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Jakże te słowa są prawdziwe, sam ich doświadczyłem na własnej skórze.

Pwt 4, 1-2.6-8; Ps 15; Jk 1, 17-18.21b-22.27; Mk 7, 1-8a.14-15.21-23 Myślę, że możemy zrozumieć faryzeuszy. Było dla nich trudne, by zrozumieć tą „nowość” Jezusa. Oni od maleńkości uczeni byli, by postępować wg przepisów i że tak będą czcić Boga. 

Prz 8,22-35; Ps 48; Ga 4,4-7; J 2,1-11. Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, jaki ogrom łask wylewa na nas Bóg. Skąd to wiemy?

Joz 24, 1-2a.15-17.18b; Ps 34; Ef 5, 21-32; J 6, 55.60-69 Od wielu lat drąży moje serce wypowiedź Jozuego zapisana w dzisiejszym pierwszym czytaniu: „(…) rozstrzygnijcie dziś, komu chcecie służyć, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie Rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście” (Joz 24,15). 

Ez 24, 15-24; Pwt 32; Mt 19, 16-22. Młody człowiek szuka odpowiedzi na fundamentalne dla każdego z nas pytanie – jak dążyć do osiągnięcia pełni życia w obfitości i to takiego, które nigdy się nie skończy.

Prz 9, 1-6; Ps 34; Ef 5, 15-20; J 6, 51-58. Nie trzeba uatrakcyjniać Jezusa, tylko trzeba Go poznać. 

Ez 1, 2-5.24-28c; Ps 148; Mt 17, 22-27. Żaden król nie nakładał podatków na swoich synów, a zatem Boży Syn jest całkowicie wolny od płacenia podatku na Boży dom – świątynię.

1 Krl 19, 4-8; Ps 34; Ef 4, 30-5,2; J 6, 41-51. Opisana dziś przez ewangelistę Jana reakcja obecnych w synagodze w Kafarnaum na deklarację Jezusa: „Jestem chlebem, który zstąpił z nieba”, może nas sprowokować do znalezienia odpowiedzi na jedno z fundamentalnych pytań na drodze wiary – KIM JEST JEZUS? 

Jr 28, 1-17; Ps 119; Mt 14, 22-36; Mt 14, 13-21 Ewangelia ukazuje nam, że tłum ludzi, który podążał za Jezusem, aby słuchać Jego słowa i znaleźć w nim uzdrowienie, nie zawiódł się na Nim, nawet kiedy Jezus chciał odejść na osobność.

Wj 16, 2-4.12-15; Ps 78; Ef 4, 17.20-24; J 6, 24-35 Bardzo lubię te fragmenty Ewangelii, w których Jezus wyprzedza uczniów i tłum gromadzący się wokół Niego. Ludzie, którzy w końcu odnajdują Jezusa, pełni zaskoczenia, zdziwieni są, że On już „tutaj” jest. Taki właśnie jest nasz Pan.

1 J 4, 7-16; Ps 34; J 11,19-27 Kiedy Marta czyni piękne rzeczy, bo chce jak najlepiej przyjąć Gościa w swoim domu. To Maria siada przy Nim i wsłuchuje się w Jego słowo.

2 Krl 4, 42-44; Ps 145; Ef 4, 1-6; J 6, 1-15 Jezus udał się na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego. Szedł za Nim wielki tłum, bo oglądano znaki, jakie czynił dla tych, którzy chorowali. Jezus wszedł na wzgórze i usiadł tam ze swoimi uczniami. 

Pnp 8, 6-7; Ps 63; J 20, 1.11-18 Marię Magdalenę widzimy przede wszystkim obok Chrystusa w wielkanocny poranek. Nie ulega wątpliwości, że do grobu przyprowadziło ją wielkie przywiązanie do Mistrza. 

Jr 23, 1-6; Ps 23; Ef 2, 13-18; Mk 6, 30-34 Relacja z Jezusem jest dynamiczna. Apostołowie odchodzą kilka wersów wcześniej, by głosić Ewangelię, działają z mocą i po jakimś czasie wracają do Jezusa. Mówią Mu o wszystkim, opowiadają o sobie. Mistrz jest zainteresowany. 

Iz 1, 11-17; Ps 50; Mt 10, 34-11, 1  Życie chrześcijańskie to nie jest heroiczny akt, który realizuje się w jednej chwili, to nie podnoszenie ciężarów! To ciężar, który należy nieść co dzień. To krzyż, który każdy z nas nosi na ramionach.

Am 7, 12-15; Ps 85; Ef 1, 3-14; Mk 6, 7-13 Słysząc dzisiejszy fragment Ewangelii św. Marka jak bumerang wraca do mnie właściwie jedno pytanie: „Jak to się mogło udać?”

Oz 2, 16.17b-18.21-22; Ps 145; Mt 9, 18-26. Jezus najpierw wskrzesza córkę przełożonego synagogi, a następnie uzdrawia kobietę cierpiącą na krwotok.