Słowo Boże

Rdz 18, 20-32; Ps 138; Kol 2, 12-14; Łk 11, 1–13 Sięgając do czytań przeznaczonych na XVII Niedzielę Zwykłą natrafiamy na niezwykły obraz walki Boga o człowieka. Na pierwszy rzut oka wydaje się jakoby oskarżycielem był Bóg, a obrońcą Abraham. Jednak wczytując się w tekst pierwszego czytania (por. Rdz 18, 20-32), zauważamy, że Bóg również jest obrońcą. Dzieje się tak, ponieważ nie chce zagłady mieszkańców Sodomy i Gomory.

Rdz 18, 1-10a; Ps 15; Kol 1, 24-28; Łk 10, 38-42 29 lipca, Kościół katolicki wspomina święte rodzeństwo: Martę, Marię i Łazarza. Byli oni bliskimi znajomymi Pana Jezusa; mieszkali w miejscowości Betania, która znajdowała się 3 km na wschód od Jerozolimy.

Prz 2, 1-9; Ps 34; Dz 4, 32-35; Mt 19, 27-29. Piotr twardo stąpa po ziemi. On i uczniowie zostawili wszystko (rodziny, swoje zawody) dla Chrystusa. Ale co w zamian…? 

Pwt 30, 10-14; Ps 69. Liturgia XV Niedzieli Zwykłej skupia nasz wzrok na temacie miłości: „Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego” (Łk 10, 27). 

Oz 2, 16.17b-18.21-22; Ps 145; Mt 9, 18-26. Czasami słyszymy to ironiczne powiedzenie: Jak trwoga to do Boga! 

Iz 66, 10,12-14c; Ps 66; Ga 6, 14-18; Łk 10, 1-12.17-20. We Mszy Świętej prosimy dzisiaj Pana Boga, abyśmy „osiągnęli wieczne szczęście” (fragment kolekty, czyli pierwszej modlitwy mszalnej). 

Am 2, 6-10.13-16; Ps 50; Mt 8, 18-22
Lecz Jezus mu odpowiedział: Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!
Niedawno w szpitalu, w którym posługuję jako kapelan, zapytałem pewnego młodego chłopaka czy bardzo boi się tego, że być może niedługo umrze. Odpowiedział: „Trochę tak, ale bardziej szkoda mi mamy, bo kiedy zachorowałem to nas zostawiła.

1 Krl 19, 16b.19-21; Ps 16; Ga 5,1.13-18; Łk 9, 51-62 W pierwszych swoich wierszach Słowo Boże ukazuje nam powołanie Elizeusza (por. 1 Krl 19, 19). Był rolnikiem, dlatego jak to przystało na człowieka obcującego z ziemią, wiedział co to ciężka i mozolna praca. Jego ręce w wyniku podnoszenia ciężkich rzeczy były zapewne zniszczone. Wiedział, co to znaczy wstawać skoro świt, by rozpocząć swoją codzienną orkę.

2 Krl 17, 5-8.13-15a.18; Ps 60; Mt 7, 1-5 Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Funkcjonowanie pośród ludzi i dla ludzi polega również na zdolności rozeznawania i wartościowania.

Za 12, 10-11, 13, 1; Ps 63; Ga 3, 26-29; Łk 9, 18-24 Rozglądamy się wokół siebie; patrzymy na to, co dzieje się w świecie, co dzieje się w Kościele. Nasuwają nam się różne wnioski, różne opinie. Zadajemy sobie wiele pytań. Ale tak naprawdę jest jedno zasadnicze pytanie, które ciągle pozostaje aktualne. Odpowiedź na to pytanie warunkuje w rzeczywistości życie poszczególnych ludzi
i całego świata. 

1 Krl 21, 1b-16; Ps 5; Mt 5, 38-42. Myślę, że prawie każdy z nas kiedyś zgubił jakąś rzecz i nie mógł jej znaleźć. 

Prz 8, 22-31; Ps 8; Rz 5, 1-5; J 16, 12-15. Wiele razy dostrzegamy głuchotę na Boży głos, na Bożą mądrość.

Rdz 3, 9-15.20; Ps 87; Dz 1, 12-14; J 2, 1-11. Te słowa towarzyszą mi od święceń kapłańskich. To one stały się mottem mojego kapłaństwa. 

O co chodzi w Święcie Namiotów? Jest to jedno z trzech (obok Paschy i Pięćdziesiątnicy) biblijnych świąt pielgrzymich, kiedy należało udać się z pielgrzymką do Świątyni w Jerozolimie, gdzie składano ofiary z tegorocznych płodów rolnych i owoców, aby podziękować za zbiory i modlić się o deszcz.

Dz 1, 1-11; Ps 47; Hbr 9, 24-28; 10, 19-23; Łk 24, 46-53 Słowo Boże przeznaczone na uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego kieruje nasz wzrok na rzeczywistość Nieba, dlatego spróbujmy odpowiedzieć dzisiaj na pytanie: co to jest Niebo? 

Dz 16, 11-15; Ps 149; J 15, 26-16, 4a Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi,

Dz 15, 1-2.22-29; Ps 67; Ap 21, 10-14.22-23; J 14, 23-29. Bóg chce w nas zamieszkać (por. J 14, 23). Do tego potrzeba miłości i zachowywania Bożych przykazań (por. tamże). 

Ap 12, 10-12a; Ps 34; 1 Kor 1, 10-13.17-18; J 17, 20-26. Urzekająca modlitwa o jedność. Jezus w obliczu odejścia nie skupia się na sobie.