Słowo Boże

2 Mch 7, 1-2.9-14; Ps 17; 2 Tes 2, 16-3, 5; Łk 20, 27-38 „Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania” (Łk 20, 27). Kościół daje nam te słowa tuż po uroczystości Wszystkich Świętych i wspomnieniu Wszystkich Wiernych Zmarłych. Te dwa dni były wręcz namacalnym wyznaniem wiary w zmartwychwstanie. 

W kolejnym odcinku naszego cyklu: „… pierwszy nas umiłował” (1J 4,19) kolej na apostoła Andrzeja. Urodził się w Betsaidzie nad Jeziorem Galilejskim, ale z czasem zamieszkał w Kafarnaum, razem z rodziną swego brata Szymona.

Flp 2,1-4; Ps 131; Łk 14,12-14. Wielu uzależnia swoją wartość od przynależności do elit, zwraca uwagę na towarzystwo, w jakim się obraca. 

Mdr 11, 22-12, 2; Ps 145; 2 Tes 1, 11-2,2; Łk 19, 1-10. Bóg potrafi przemówić do każdego człowieka, nawet tego, który w ludzkim odczuciu to słowo zmarnuje.

Ef 4, 32-5,8; Ps 1; Łk 13, 10-17. Doświadczamy różnych słabości, z których chcemy się uwolnić, ale z definicji „niemoc” oznacza, że nie mamy siły, by samemu się z nich wyzwolić, dlatego potrzebujemy pomocy z zewnątrz. 

Syr 35,12-14.16-18; Ps 34; 2 Tm 4,6-9.16-18; Łk 18,9-14. Tyle tego się dzieje! Pozostaje jednak zasadnicze pytanie: dla kogo tak naprawdę to robimy i o kogo w tym chodzi?

Ef 2, 1-10; Ps 100; Łk 12, 13-21 Ktoś anonimowy prosi Jezusa o wstawiennictwo w sprawach materialnych. Jezus od razu odpowiada, że Jego misja dotyczy innych spraw. 

Ga 4, 22-24.26-27.31-5,1; Ps 113; Łk 11, 29-32. Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie.

2 Krl 5, 14-17; Ps 98; 2 Tm 2, 8-13; Łk 17, 11-19. „Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię. Moje sumienie to poświadcza w Duchu Świętym, że odczuwam w sobie wielki smutek i nieustanny ból. Wolałbym sam być odłączony od Chrystusa dla moich braci,

Ga 1, 6-12; Ps 111; Łk 10, 25-37. Wiem, z własnego doświadczenia, ile razy człowiek chce się usprawiedliwić. 

Ha 1, 2-3;2, 2-4; Ps 95; 2 Tm 1, 6-8.13-14; Łk 17, 5-10 Nie wiem, czy jest na ziemi taki człowiek, który nie doświadczyłby w swoim życiu bezradności? O niej mówi dzisiejsze Słowo Boże. Nieraz pytamy Pana Boga, czemu dopuszcza do nas takie chwile?

Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50. Dla mnie ciekawe jest to, że różne myśli same przychodzą człowiekowi do głowy.

Am 6, 1a.4-7; Ps 146; 1 Tm 6, 11-16; Łk 16, 19-31. W Pierwszej Modlitwie Eucharystycznej o Tajemnicy Pojednania Kościół modli się takimi słowami: „Ojcze Święty, Boże nieskończonej dobroci. 

Prz 3, 27-35; Ps 15; Łk 8, 16-18 Każdy człowiek skrywa przed światem jakieś tajemnice. Czasami jednak nawet i najbardziej ukryte sprawy wychodzą na światło dzienne.

Pierwszym spośród Apostołów, który w ramach naszego cyklu ukaże nam pierwszeństwo Boga w miłości (1J 4, 19) jest Bartłomiej. Pod tym aramejskim imieniem znają go synoptycy, natomiast Jan nazywa go po hebrajsku Natanael (Bóg dał) i dodaje, że pochodził z Kany Galilejskiej (21, 1).

Am 8, 4-7; Ps 113; 1Tm 2, 1-8; Łk 16, 10-13 Cała historia Boga to jedno wielkie poszukiwanie człowieka. Pierwsze czytanie dzisiejszej liturgii wprost rozlicza tych, którzy ciemiężą ubogich: „Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego, a bezrolnego pozostawiacie bez pracy” (Am 8, 4), by zakończyć słowami „Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków” (Am 8, 7).

1 Kor 11, 17-26; Ps 40; Mk 7, 1-10 Prosta, głęboka i pełna zaufania wiara setnika może nas zadziwiać. Perspektywę swojego żołnierskiego życia przełożył on na spotkanie z Mesjaszem. Tak jak w rzymskich legionach rozkaz dowódcy był nieodwołalny, tak i wola Jezusa nie mogła być zatrzymana przez żadnego człowieka.

Wj 32, 7-11. 13-14; Ps 51; 1 Tm 1, 12-17; Łk 15, 1-10 lub Łk 15, 1-32 Internetowy „Słownik języka polskiego PWN” podaje takie wyjaśnienia słowa „wolność”: „«niezależność jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych»; «możliwość podejmowania decyzji zgodnie z własną wolą»; «życie poza więzieniem, zamknięciem»; «prawa obywateli wyznaczone przez dobro powszechne, interes narodowy i porządek prawny»”. 

1 Kor 5, 1-8; Ps 5; Łk 6, 6-11. Podstępne myśli i pozorne dobro są, jak kwas, który niszczy od środka. 

Mdr 9, 13-18b; Ps 90; Flm 9b-10.12-17; Łk 14, 25-33. Największym zagrożeniem dla współczesnego świata nie jest zaraza, ani wojna, choć przynoszą ogromne cierpienie.