Słowo Boże

Ha 1, 2-3;2, 2-4; Ps 95; 2 Tm 1, 6-8.13-14; Łk 17, 5-10 Nie wiem, czy jest na ziemi taki człowiek, który nie doświadczyłby w swoim życiu bezradności? O niej mówi dzisiejsze Słowo Boże. Nieraz pytamy Pana Boga, czemu dopuszcza do nas takie chwile?

Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50. Dla mnie ciekawe jest to, że różne myśli same przychodzą człowiekowi do głowy.

Am 6, 1a.4-7; Ps 146; 1 Tm 6, 11-16; Łk 16, 19-31. W Pierwszej Modlitwie Eucharystycznej o Tajemnicy Pojednania Kościół modli się takimi słowami: „Ojcze Święty, Boże nieskończonej dobroci. 

Prz 3, 27-35; Ps 15; Łk 8, 16-18 Każdy człowiek skrywa przed światem jakieś tajemnice. Czasami jednak nawet i najbardziej ukryte sprawy wychodzą na światło dzienne.

Pierwszym spośród Apostołów, który w ramach naszego cyklu ukaże nam pierwszeństwo Boga w miłości (1J 4, 19) jest Bartłomiej. Pod tym aramejskim imieniem znają go synoptycy, natomiast Jan nazywa go po hebrajsku Natanael (Bóg dał) i dodaje, że pochodził z Kany Galilejskiej (21, 1).

Am 8, 4-7; Ps 113; 1Tm 2, 1-8; Łk 16, 10-13 Cała historia Boga to jedno wielkie poszukiwanie człowieka. Pierwsze czytanie dzisiejszej liturgii wprost rozlicza tych, którzy ciemiężą ubogich: „Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego, a bezrolnego pozostawiacie bez pracy” (Am 8, 4), by zakończyć słowami „Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków” (Am 8, 7).

1 Kor 11, 17-26; Ps 40; Mk 7, 1-10 Prosta, głęboka i pełna zaufania wiara setnika może nas zadziwiać. Perspektywę swojego żołnierskiego życia przełożył on na spotkanie z Mesjaszem. Tak jak w rzymskich legionach rozkaz dowódcy był nieodwołalny, tak i wola Jezusa nie mogła być zatrzymana przez żadnego człowieka.

Wj 32, 7-11. 13-14; Ps 51; 1 Tm 1, 12-17; Łk 15, 1-10 lub Łk 15, 1-32 Internetowy „Słownik języka polskiego PWN” podaje takie wyjaśnienia słowa „wolność”: „«niezależność jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych»; «możliwość podejmowania decyzji zgodnie z własną wolą»; «życie poza więzieniem, zamknięciem»; «prawa obywateli wyznaczone przez dobro powszechne, interes narodowy i porządek prawny»”. 

1 Kor 5, 1-8; Ps 5; Łk 6, 6-11. Podstępne myśli i pozorne dobro są, jak kwas, który niszczy od środka. 

Mdr 9, 13-18b; Ps 90; Flm 9b-10.12-17; Łk 14, 25-33. Największym zagrożeniem dla współczesnego świata nie jest zaraza, ani wojna, choć przynoszą ogromne cierpienie. 

1 Kor 2, 1-5; Ps 119, 97- 102; Łk 4, 16-30. Słowo Boga jest początkiem wszystkiego. Ono porusza do działania.

Syr 3, 17-18.20.28-29; Ps 68; Hbr 12, 18-19.22-24a; Łk 14, 1.7-14. Choć Jezus „darł koty” z faryzeuszami, to nie uchylał się od spotkań z nimi.

Iz 9, 1-3, 5-6; Ps 113; Łk 1, 26-38. Drzwi tego świata otwarte są na oścież. Ani nie musimy ich otwierać, ani tym bardziej wyważać.

Iz 66, 18–21; Ps 117; Hbr 12, 5–7.11–13; Łk 13, 22–30. Każdy człowiek nosi w sobie własną historię. Jest ona wynikiem doświadczeń, a także odniesień do osób w formie budowanych relacji. 

Ap 11, 19a;12,1.3-6a.10ab; Ps 45; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56. Gdy Maryja doświadcza Boga, nie zostawia tej radości dla siebie, ale dzieli się szczęściem z Elżbietą, śpiewając Bogu pieśń uwielbienia.

Jr 38, 4-6.8-10; Ps 40; Hbr 12, 1-4;Łk 12, 49-53. Słowa Pana Jezusa nie należą do słów łatwych i przyjemnych.

Mdr 18, 6-9; Ps 33; Hbr 11, 1-2.8-19; Łk 12, 32-48 „Noc wyzwolenia oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc dobrze, jakim przysięgom zawierzyli” (Mdr 18, 6). Noc wbrew temu co możemy o niej sądzić potrafi być wybawieniem.

Jr 28, 1-17; Ps 119; Mt 14, 22-36; Mt 14, 13-21 Widzimy dziś zapowiedź Wieczernika, odsłania się rąbek serca Bożego, które lituje się nad tłumem. Otwiera się na ludzi, którzy zadają sobie sporo trudu, aby nakarmić swoje wnętrze, może pustkę.

Koh 1, 2; 2, 21-23; Ps 90; Kol 3, 1-5.9-11;  Łk 12, 13-21 Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?» Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”

2 Kor 4, 7-15; Ps 116B; Mt 20, 20-28 Ile w nas jest egoizmu, zapatrzenia w siebie, przekonania, że inni się mylą, nie my. Ile w nas reformatorskich zapędów zmieniania żony, męża, sąsiadów, polityków, Kościoła, duchownych, świata.