Promyk Radości

Zima coraz bliżej. Panu Kaziowi pracy nie ubywa. Zagrabił już chyba wszystkie liście! Śmiał się niedawno, że jeszcze chwila, a zamieni grabie na łopatę do odgarniania śniegu.

Od początku roku szkolnego nad biurkiem Róży wisi tablica. Nie jest czarna, ani zielona i nie można po niej pisać kredą. Zamiast tego Róża może do niej przyczepiać karteczki samoprzylepne, mocować kartki magnesem albo pinezkami. Jest też miejsce na pisanie czarnym i czerwonym markerem. Wszystko po to, by…

Jesienią widok za oknem zmienia się niemalże każdego dnia. Zielone liście na drzewach stają się brązowe, czerwone, żółte…

Żył w Nazarecie bogacz Sufo. Gdy urodził mu się syn, pobiegł do stolarza Józefa i poprosił, by ten zrobił dla jego pierworodnego kołyskę.

Z czym może się kojarzyć wiklinowy koszyk? No jak to z czym? Z Wielkanocą, ze święconką! Z zakupami, zwłaszcza z kupowaniem jajek od pani Teresy, która pojawia się na ryneczku w każdą sobotę, przynosząc jajka właśnie w wiklinowym koszyku. Jesienią, gdy tylko pogoda jest odpowiednia, taki koszyk, wyciągnięty z dolnej szafki w kuchni, może oznaczać tylko jedno.

Wszystko już przygotowane. No, może prawie wszystko, ale każdy, kto zobaczyłby szkolną wyprawkę Róży i Rysia, chyba złapałby się za głowę. Czego tam nie ma!

Czasem, gdy Tusia bawi się na placu zabaw, znajduje w piasku różne skarby. Kamyczek, piórko, patyk albo zgubiony przez inne dziecko koralik. Dziewczynka ma w domu specjalne pudełko, do którego chowa wszystkie znalezione przedmioty.

Latem, gdy słońce uśmiecha się do nas szeroko, a niebo zachwyca błękitem, aż chce się żyć! Każda pora roku ma swoje uroki, ale Róża, Rysio i Tusia zdecydowanie najbardziej lubią lato. Dlaczego? 

Czy wiecie, że o św. Józefie możemy sobie opowiadać krótkie historyjki używając do tego kolejnych liter alfabetu?
Dziś przedstawię Wam, krótkie historyjki na litery: O i P.

Nareszcie! Na ten czas Róża czekała bardzo długo. Przecież dziesięć miesięcy to strasznie dużo! I to jakich? Najgorszych! Czwarta klasa to nie przelewki i Róża, która od starszych koleżanek słyszała, że przed nią same trudności, naprawdę w to uwierzyła. Tak się bała! Nowi nauczyciele, nowe przedmioty, nowe obowiązki…

Czy wiecie, że o św. Józefie możemy sobie opowiadać krótkie historyjki używając do tego kolejnych liter alfabetu? Dziś przedstawię wam, krótkie historyjki na litery: K, L, Ł i M.

W rodzinie, którą tworzą rodzice i troje dzieci, na co dzień dużo się dzieje i nuda raczej nikomu nie grozi. A jednak bywają takie dni, że liczne „nudzimisie” wyłażą nie wiadomo skąd i są gotowe, by zepsuć wszystkim dobry nastrój. Pierwszy „nudzimiś” zaczął dręczyć Różę już w piątek wieczorem.

Czy wiecie, że o św. Józefie możemy sobie opowiadać krótkie historyjki używając do tego kolejnych liter alfabetu? Dziś przedstawię wam, krótkie historyjki na litery: I oraz J.

 W poniedziałkowy wieczór Tusia nie mogła zasnąć. Leżała w łóżku i wierciła się tak mocno, aż kołdra wylądowała na podłodze. Pokój oświetlała mała, nocna lampka. W półmroku dziewczynka zazwyczaj zasypiała po kilkunastu minutach, słuchając kołysanki o Wojtusiu, na którego mruga iskiereczka.

Czy wiecie, że o św. Józefie możemy opowiadać krótkie historyjki używając do tego kolejnych liter alfabetu? Np. historyjka na literę A. Jak anioł. Albo Anna. Albo Afryka. Zaczynamy?

Czasem jest tak, że rodzice uczniów i uczennic też odrabiają prace domowe. I wcale nie chodzi o to, by mama czy tata napisali wypracowanie albo rozwiązali trudne zadanie z matematyki. Czasem praca domowa skłania do refleksji, daje impuls do przyjrzenia się sobie. I właśnie taką pracę domową przyniósł ze szkoły Rysio. Chłopiec podszedł do sprawy bardzo poważnie, ale najpierw postanowił przepytać najbliższych. Może chciał, by pomogli mu znaleźć odpowiedź na jedno, ale za to trudne pytanie?

 Św. Józef nazywany jest m.in. patronem rodzin, patronem ojców, czy patronem rzemieślników. Patronem, czyli takim szczególnym opiekunem. Niebieskim opiekunem. Świętym.

Róża i jej bliscy przez cały tydzień odliczali dni do soboty. Już od dawna razem z mamą planowała wspólne „babskie” wyjście. Niby nic wielkiego, ale Róża cieszyła się, że będzie mogła spędzić czas tylko z mamą, bez Rysia i Tusi. No tak, przecież Rysio kompletnie nie nadaje się na dłuższe chodzenie po sklepach.

To miał być spokojny sobotni wieczór. Mama i tata po tygodniu pracy chcieli zwyczajnie odpocząć. Dzieci planowały natomiast wieczór „piżamowy”, co oznaczało, że już od późnego popołudnia Róża, Rysio i Tusia paradowali po mieszkaniu ubrani w piżamy i szlafroki. Oczywiście taki wieczór nie może obejść się bez przekąsek i czegoś dobrego do picia.

Gdy w piątkowy wieczór Rysio, Róża i Tusia weszli do kuchni, od razu wiedzieli, że następnego dnia mama upiecze pyszne ciasto z jabłkami. Na stole leżały przygotowane produkty i dzieci aż oblizały usta na myśl o kawałku świeżutkiego ciasta.