Słowo Boże

Pwt 5, 12-15; Ps 81; 2 Kor 4, 6-11; Mk 2, 23-3, 6
Czym właściwie jest „szabat Boga”? Dzisiejsza liturgia Słowa z pieczołowitością szuka odpowiedzi na postawione wyżej pytanie i zaprasza nas do zatrzymania się pomiędzy nakazem z piątego rozdziału Księgi Powtórzonego Prawa a zachowaniem Jezusa, który przedstawia siebie jako PANA Szabatu.

Pwt 4, 32-34.39-40; Ps 33; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20 Słowo dzisiejszej niedzieli zaprasza nas do pewnej refleksji nad przeszłością. Spojrzenie wstecz ma stanowić coś w rodzaju bilansu strat i zysków nad naszym życiem. Choć dotyczy Izraela i jego historii to jednak może posłużyć i nam do zbadania swojego serca. 

Rdz 3, 9-15.20; Ps 87; Dz 1, 12-14; J 2, 1-11
Jan nie zastanawiał się, nie czekał ani minuty, jego reakcja na słowa Jezusa była natychmiastowa. Zabrał Maryję do siebie, zapewne do swojego domu chociaż nie musiał, po prostu chciał, to wynikało z jego miłości do Syna Bożego i Jego Matki.

Dz 2, 1–11; Ps 104; Ga 5, 16-25; J 15, 26-27; 16, 12-15 Mówią niektórzy, że wszystko można znieść i do wszystkiego można się przyzwyczaić – stąd dobrze nam wszystkim znana nieufność wobec rewolucyjnych zmian.

Dz 19, 1-8; Ps 68; J 16, 29-33 Ojcem dla sierot i wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu. Czy patrzymy na Boga jak na Ojca? Do tego zachęca nas Jezus, gdy pytany przez Apostołów o to, by nauczył ich się modlić, każe im modlić się słowami: „Ojcze nasz”.

Dz 1, 1-11; Ps 47; Ef 4, 1-13; Mk 16, 15-20 Słowo Boże kolejnej niedzieli, tym razem niedzieli Wniebowstąpienia Pańskiego otwiera przed nami niebo i zaprasza do przeżycia momentu wstąpienia do Ojca Syna Bożego.

1 Kor 15, 1-8; Ps 19; J 14, 6-14 Staramy się znaleźć odpowiedzi na podstawowe pytania: Jak żyć?, Czym się kierować?. Stawiamy wiele pytań, bo potrzebujemy pewności i jasności jako osoby i członkowie rozmaitych społeczności.

Dz 10, 25-26.34-35.44-48; Ps 98; 1 J 4, 7-10; J 15, 9-17 Nasze codzienne doświadczenie kruchości życia przypominają nam, że potrzebujemy nieustannego odnawiania Jezusowego zapewnienia o bliskości i niekończących się dowodów na to, że nie jesteśmy nieznaczącym pyłkiem we wszechświecie.

Dz 9, 26-31; Ps 22; 1 J 3, 18-24; J 15, 1-8. Patrząc na dzisiejsze Słowo odnoszę wrażenie, że nie jest ono dane nam po to, abyśmy je tylko wysłuchali.

Dz 11, 1-18; Ps 42; J 10, 1-10. Trwamy nadal w niedzielnym uwielbieniu Boga, który wskazuje nam na Swojego Syna jako Dobrego Pasterza. 

Dz 4, 8-12; Ps 118; 1 J 3, 1-2; J 10, 11-18. Warto spojrzeć dziś nieco szerzej na wydarzenia, dla których komentarzem Jezusa jest przedstawienie siebie jako dobrego pasterza.

Dz 6, 8-15; Ps 119; J 6, 22-29 W trakcie naszego życia zależy nam na wielu osobach i sprawach. Przez te wszystkie sprawy realizujemy nasze powołanie do życia w naszym stanie, zawodzie czy społeczeństwie. 

Dz 3, 13-15.17-19; Ps 4; 1 J 2, 1-5; Łk 24, 35-48 Zmartwychwstanie Pana było dla uczniów szokiem, mimo że Pan Jezus przygotowywał ich do tego wydarzenia. Widzieli cuda, wskrzeszenia, a jednak nie byli gotowi przyjąć faktu zmartwychwstania. 

Iz 7, 10-14; Ps 40; Hbr 10, 4-10; Łk 1, 26-38 Trwanie przy Bogu przynosi nam prawdziwy pokój. Doskonałym potwierdzeniem tej prawdy jest Maryja, która dzięki Bogu i wespół z Nim realizowała Boże macierzyństwo.sł

Dz 4, 32-35; Ps 118; 1 J 5, 1-6; J 20, 19-31 Dobrze jest spojrzeć na dzisiejszą liturgię Słowa przez tytuł Niedzieli Białej (lub Przewodniej), w którym zaakcentowane jest doświadczenie miłosierdzia przez tych, którzy po brzegi wypełnieni niewiarą nagle patrzyli na Zmartwychwstałego. 

Dz 2, 14.22b-32; Ps 16; Mt 28, 8-15. Dlaczego do Galilei? Bo tam się wszystko zaczęło. Tam Jezus ich powołał, tam ich nauczał, tam dokonał cudów, tam w Niego uwierzyli i za Nim poszli.

Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4; J 20, 1-9. Wszyscy czekali na poranek zmartwychwstania. Czekali uczniowie ukryci w Wieczerniku, czekali wierni Kościoła po czterdziestodniowym okresie Wielkiego Postu.

Iz 42, 1-7; Ps 27; J 12, 1-11. Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych.

Iz 50, 4-7; Ps 22; Flp 2, 6-11; Mk 14, 1-15, 47. Dzisiejsze Słowo chce nas zachęcić do spojrzenia na wydarzenia najbliższego tygodnia przez przysłowiową dziurkę od klucza.

Dn 13, 1-9.15-17.19-30.33-62; Ps 23; J 8, 1-11 „Pan jest łagodny i miłosierny”, jest „nieskory do gniewu”. Znam tę prawdę. Wiem, że Bóg nie potępia żadnego grzesznika, jednak każdemu z nich mówi jasno i wyraźnie