Słowo Boże

Pwt 26, 4-10; Ps 91; Rz 10, 8-13; Łk 4, 1-13 Czytania przeznaczone na I Niedzielę Wielkiego Postu zapraszają nas do przeżycia dwóch Pasch. Pierwsza Pascha, to ta którą Izraelici przeżywają co roku, jako największe święto żydowskie upamiętniające ich wyjście z Egiptu. 

1 P 1, 3-9; Ps 111; Mk 10, 17-27 Ewangelia o młodzieńcu, który stawiał Jezusowi pytanie: „ (…) co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” odkrywa wewnętrzne dylematy osoby rozeznającej powołanie. Św. s. Faustyna pisała w swoim Dzienniczku: „Cnota bez roztropności nie jest cnotą.

Jk 3, 13-18; Ps 19; Mk 9, 14-29. Wiara zawsze łączy się z obecnością. Jeśli Jezusa nie będzie z nami, a my z Jezusem, pozostajemy niewierzący, gdyż tylko łączność z Jezusem może nas nawrócić.

1 Sm 26, 2.7-9.12-13.22-23; Ps 103; 1 Kor 15, 45-49; Łk 6, 27-38. Saul wyruszył ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif. 

Dz 13, 46-49; Ps 117; Łk 10, 1-9. Jezus posyła Apostołów i daje uczniom wszystkich czasów wskazówki w misji apostolskiej. 

Jr 17, 5-8; Ps 1; 1 Kor 15, 12.16-20; Łk 6, 17.20-26. „Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. 

1 Krl 8, 1-7.9-13; Ps 132; Mk 6, 53-56 Gdziekolwiek by się pojawiał Jezus, wszędzie wzbudzał sensacje. Ludzie chcieli go koniecznie zobaczyć, dotknąć się Go, choćby frędzli u Jego płaszcza. Bo moc cudotwórcza wychodziła od Niego. To doświadczenie przysparzało Jezusowi popularności. 

Iz 6, 1-2a.3-8; Ps 138; 1 Kor 15, 1-11; Łk 5, 1-11 Czytania przeznaczone na V Niedzielę Zwykłą skupiają nasz wzrok na temacie powołania. Fragment z księgi proroka Izajasza rozpoczyna się widzeniem. Prorok doskonale zapamiętał czas, w którym miało ono miejsce. 

2 Sm 15,13-14.30; 16, 5-13a; Ps 3; Mk 5, 1-20 W Ewangelii widzimy Jezusa, który przekracza granice geograficzne i religijne, aby przyjść z pomocą, ludziom z innego kręgu kulturowego. I spotyka się z odmiennymi reakcjami tamtych ludzi.

Jr 1, 4-5.17-19; Ps 71; 1 Kor 12, 31-13, 13; Łk 4, 21-30 „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Przyszedłem nie po to, aby je znieść, ale wypełnić. Zapewniam was: Dopóki ziemia i niebo będą istnieć, nie zmieni się w Prawie ani jedna litera, ani jedna kreska, aż się wszystko spełni” (Mt 5, 17-18). 

2 Sm 5, 1-7.10; Ps 89; Mk 3, 22-30 Jak nisko musi upaść człowiek w swoim pragnieniu bycia autorytetem, by Boga oskarżyć o bezbożność? Ciekawe, że żaden z biegłych w czytaniu i interpretowaniu Pisma nie zorientował się, że chodzi na krótkiej smyczy trzymanej pewną ręką władcy złych duchów…

Ne 8, 1-4a.5-6.8-10; Ps 19; 1 Kor 12, 12-30; Łk 1, 1-4; 4, 14-21 Kiedy kapłan Ezdrasz wniósł księgę Prawa – o czym czytamy w pierwszym czytaniu (por. Ne 8,2-4a.5-6.8-10) – „uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa” (Ne 8,3). Cały lud słuchał z zapartym tchem, bo były to słowa samego Boga. Kiedy Bóg mówi milknie cały świat. Zobaczmy, jak wyglądało odczytanie słów tej księgi.

1 Sm 15, 16-23; Ps 50; Mk 2, 18-22 Saul wiedział lepiej, czego chce Bóg… Zwolennicy Jana Chrzciciela i faryzeusze też mieli dla uczniów Jezusa jedynie słuszną wizję powinności. 

Iz 62, 1-5; Ps 96; 1 Kor 12, 4-11; J 2, 1-11 Z Kaną Galilejską mamy właściwie jedno skojarzenie: wesele i pierwszy cud Pana Jezusa; cud specyficzny, bo Jezus przemienił wodę w wino. I tego wina było sporo: „sześć stągwi kamiennych po dwie lub trzy miary” (J 2, 6), czyli od 384 do 576 litrów. 

1 Sm 1, 1-8; Ps 116B; Mk 1, 14-20. Mieć syna, potomstwo, w Starym Testamencie było znakiem błogosławieństwa Boga. 

Iz 40, 1-5. 9-11; Ps 104; Tt 2, 11-14; 3, 4-7; Łk 3, 15-16.21-22. Czytania przeznaczone na kolejną niedzielę nowego roku koncentrują nasz wzrok na tajemnicy chrztu świętego. 

1 J 2, 29-3,6; Ps 98; J 1, 29-34. Co jest tym grzechem świata? To grzech, który przylgnął do każdego z nas. 

Syr 24, 1-2.8-12; Ps 147B; Ef 1, 3-6.15-18; J 1, 1-18. „Wszechmogący, wieczny Boże, Ty oświecasz wszystkich ludzi, którzy w Ciebie wierzą, napełnij cały świat Twoją chwałą, i ukaż się wszystkim narodom w blasku Twojej prawdy”.

1 J 1, 1-4; Ps 97; J 20, 2-8. Która gwiazdka w tym roku na grudniowym wigilijnym niebie oznajmiła nam, że należy już usiąść przy wigilijnym stole? 

1 Sm 1, 20-22. 24-28; Ps 84; 1 J 3, 1-2. 21-24; Łk 2, 41-52. Liturgia niedzieli 26 grudnia kieruje nasz wzrok na dwunastoletniego Jezusa, który wraz z Maryją i Józefem udaje się do Jerozolimy.