Polecane

Człowiek może przeżyć zaledwie kilka dni bez wody i kilka tygodni bez jedzenia. Marta Robin żyła tak około 50 lat, w tym czasie jej jedynym pokarmem była Eucharystia.

O tym, jaką siłę daje wspólnota Domowego Kościoła całym rodzinom przekonują uczestnicy XVII ogólnopolskiej pielgrzymki tej rodzinnej gałęzi ruchu Światło-Życie, którzy spotkali się w Kaliszu, u św. Józefa.

?Patrzyłam na przepiękny widok, jaki się rozpościerał przed moimi oczami z Sacro Speco i cieszyłam się ciszą i spokojem. Obok mnie młoda dziewczyna nuciła jakąś piękną piosenkę po włosku. Gdzieś zza pleców dochodziły do mnie jedynie ciche odgłosy kroków przechodzących ludzi.

Gdy za jej przyczyną ma się stać kolejny cud, wówczas jej ciało wydaje piękną woń, a kiedy papież Urban VIII w 1627 roku ogłosił ją błogosławioną zamknięte dotąd oczy Rity otworzyły się i tak już pozostały. Kanonizował ją Leon XIII 24 maja 1900 roku.

?Mówią, że zaraz po tym, jak Najwyższy stworzył niebo i ziemię, przyszła kolej, by oddzielić ciemność od jasności? ? tak brzmi pierwsze zdanie prologu do powieści ?Dziewica? i jak twierdzi jej autor, Jarosław Gałuszka, nie jest to zdanie przypadkowe.

Nawet, gdybyśmy się uparli, żeby zwiedzać świat wyłącznie po świecku, przed Bogiem i tak nie uciekniemy.

24 maja czterech diakonów kaliskiego Wyższego Seminarium Duchownego przyjęło w katedrze kaliskiej święcenia prezbiteratu.

Rozmowa z księdzem kardynałem Joachimem Meisnerem, arcybiskupem seniorem archidiecezji kolońskiej.

W czasie kanonizacji Jana Pawła II relikwię papieża niosła Floribeth Mora Diaz. To ona została uzdrowiona za wstawiennictwem Ojca Świętego, kiedy lekarze dawali jej pięć minut, dzień lub miesiąc życia.

Kulisy procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego odkrywa postulator procesu Jana Pawła II, ks. dr Sławomir Oder w książce zatytułowanej Zostałem z Wami. Kulisy procesu kanonizacyjnego Jana Pawła II, udzielając też wielu wywiadów. Stąd w niniejszym artykule pójdziemy inną drogą i spróbujmy zobaczyć jak oficjalnie p

Gdyby było nastrojowo, wygodnie, ciepło i bezproblemowo szybko byśmy zapomnieli, co to znaczy dążyć do świętości.

Ojca wspominał bardzo często, przy różnych okazjach, także na kilka dni przed swoją śmiercią. O matce nie mówił prawie nic, choć bardzo ją kochał, a przecież musiał też dobrze pamiętać wspólne chwile.

Patrząc na nich na Placu św. Piotra wydaje się, że kolorowo ubrani gwardziści grają właśnie w kostiumowym filmie, ale to tylko pozory. Ta najmniejsza armia świata na co dzień czuwa nad bezpieczeństwem Ojca Świętego.

Może Japonia jest dla nas krajem bardzo odległym, ale poprzez krew męczenników łączy nas wiara w tego samego Jezusa Chrystusa.

Od początku Wielkiego Postu zajmujemy się cnotami kardynalnymi, które wbrew swojej nazwie, nie dotyczą tylko kardynałów. Wręcz przeciwnie.

Całym swoim życiem chcą pokazać światu, że krzyż, na którym jest Jezus, to najpiękniejsza droga do miłości i pełni życia.

W Wielki Czwartek Ogród Oliwny był świadkiem modlitwy i pojmania Jezusa. Piotr Apostoł broniąc Mistrza użył miecza, który trafił do Poznania.

Nasze wędrowanie wielkopostną drogą odbywa się w rytm myśli wyznaczanych ostatnią, testamentalną książką Jana Pawła II ?Pamięć i tożsamość?. Wraz z Janem Pawłem II rozpoczynaliśmy to wędrowanie od zatrzymania się przy misterium zła.

Bóg jest ujmujący. Potrafi ująć spojrzeniem, gdy zaczynamy patrzeć na swoje życie Jego oczami albo jeszcze bardziej, kiedy przestajemy patrzeć na siebie i nagle dostrzegamy Jego oblicze. Bóg ujmuje też przez dotyk – szczególnie wtedy, kiedy dotyka nas swoim słowem. Ujmujący jest, gdy objawia swoją chwałę w nas