Świątynie diecezji

40 metrów długości, 19 szerokości i 33 metry wysokości, a pośrodku krzew winny z sercem Jezusa. I choć wnętrze jej jest jak biała karta, to wszystko aż woła: Jezu, ufam Tobie!

W świątyni w Garkach spotkamy się ze św. Judą Tadeuszem, który nazwany jest najczęściej świętym od spraw beznadziejnych. Ale to nie jedyny święty, jaki czuwa nad tą parafią.

Parafia pw. bł. Bogumiła w dekanacie opatóweckim jest stosunkowo młoda, w tym roku będzie obchodzić 29. rocznicę erygowania. Szczytniki i graniczący z nimi Popów są oddalone około 20 kilometrów na południowy – wschód od Kalisza. 

23 kwietnia minie 50 lat od momentu erygowania parafii w Grabownie Wielkim, której patronką od 1945 roku jest Pani Jasnogórska. Kościół kiedyś ewangelicki, dziś obrządku rzymskokatolickiego wpisany jest na listę zabytków.

Historia parafii w Bukowinie Sycowskiej to historia pogranicza polsko – niemieckiego. Tutaj przenikały się dwa nurty chrześcijańskie: katolicyzm i protestantyzm.

Od niedawna w kościele w Starej Kakawie, a dokładnie w prezbiterium, zobaczymy nowe freski i wysoki prawie na trzy metry obraz Jezusa Miłosiernego autorstwa artystów z Krakowa.

Świątynia w Broniszewicach została wybudowana w XIX wieku i jest czwartą z kolei w dziejach parafii. Poprzednie kościoły były drewniane i wszystkie miały tego samego patrona - Świętego Michała Archanioła.

To pierwsza świątynia w naszej diecezji, której patronem został św. Jan Paweł II. Obecnie obok kaplicy wznoszony jest kościół jako diecezjalne wotum za wizytę Ojca Świętego w Kaliszu jaka miała miejsce 25 lat temu.

Zbudowana na planie trapezu wyróżnia się na tle innych świątyń i to nie tylko w najbliższej okolicy. Swój surowy styl zawdzięcza czasom, w jakich została zbudowana.

Ten Wspomożyciel po śmierci został jednym z najpopularniejszych świętych średniowiecznej Europy. Od XIX wieku, w dzień odpustu św. Idziego, do Domasłowa pielgrzymują mieszkańcy Mnichowic, w podzięce za ocalenie od śmiertelnej zarazy.

To jedyny kościół nie tylko w Kaliszu, ale w całej naszej diecezji, który ma za patronkę Matkę Teresę z Kalkuty. W jego wnętrzu odnajdziemy słowo wypowiedziane przez Jezusa na krzyżu i stanowiące życiowe hasło Świętej. Było dla niej wezwaniem do miłości Boga przez posługę ubogim.

W ołtarzu głównym świątyni po lewej stronie obrazu, na którym przedstawiono patrona parafii św. Mateusza, apostoła, zobaczymy figurę ukazującą św. Annę Samotrzecią. Trzyma ona na rękach małego wnuka Jezusa i córkę Maryję.

Chrystus przywieziony znad Morza Czarnego, butelka z historią parafii pod ołtarzem głównym i cmentarzysko pogańskie pod plebanią, to wszystko znajdziemy odwiedzając parafię w Myjomicach.

Parafia pw. Niepokalanego Serca NMP została erygowana dekretem metropolity poznańskiego ks. arcybiskupa Jerzego Stroby z 23 listopada 1979 roku. W życie wszedł on od I Niedzieli Adwentu, 2 grudnia 1979 roku.

Kościół w Dębnicy poświęcony Matce Boskiej Częstochowskiej powstał w XX wieku, ale najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi już z 1460 roku. Z kolei współcześnie Dębnica i jej parafia znane są na dalekim Cejlonie na Oceanie Indyjskim. 

Wybudowana w Niedźwiedziu Wielkopolskim świątynia parafialna znajduje się w miejscu, na którym przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęto stawianie kościoła pw. św. Anny przeniesionego z Ostrzeszowa. W jej wnętrzu zobaczymy rzeźbioną w drewnie postać Patronki parafii z córką.

Obecna świątynia powstała w 1939 roku, kiedy na potrzeby sprawowania kultu Bożego przebudowano budynek miejscowego tartaku. Poświęcony kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli przez ks. Józefa Staszaka, na czas wojny został zamknięty przez okupantów. 

Na kaliskim Szczypiornie najpierw erygowano parafię pod wezwaniem św. Barbary jako nawiązanie do imienia jakie nosi kaplica, w której odprawiano pierwsze parafialne Msze Święte. Potem zmieniono je na Podwyższenia Krzyża Świętego. Jak to się stało?

 Kościół w Wieczynie wraz z zabudowaniami cechuje się zachowaną wartością artystyczną jednorodnych stylistycznie budynków z początku XX wieku, usytuowanych w dobrze zachowanym XIX - wiecznym parku podworskim.

Czarnoleską świątynię z neoromańskim wnętrzem prawie w całości wybudowano z rudy darniowej, której złoża znajdują się na tych terenach.