Słowo Redaktora

Niby to jeszcze ponad dwa tygodnie, ale już wiemy, że uroczystość Wniebowzięcia NMP będziemy przeżywać w tym roku inaczej. Przede wszystkim dlatego, że dla wielu z nas zabraknie tradycyjnego pieszego pielgrzymowania. Oczywiście będą różne formy duchowe, reprezentanci, sztafety, namiastki, podtrzymanie tradycji, ale wszyscy wiemy, że to nie to samo.

Jak to dobrze, że już po wyborach! Jak to dobrze, że przez najbliższe trzy lata będzie spokój. Powiem przekornie, że po ostatniej „dawce emocji” dziękuję Bogu, że nie jesteśmy drugą Szwajcarią, gdzie co i rusz zapraszają ludzi do różnych referendów, bo tam demokracja bardzo bezpośrednia jest.

Przyznam się wam, że jeszcze nigdy w tak marnym nastroju nie zabierałem się za pisanie wstępniaka, ale nie mam innego wyjścia, bo zaledwie dwa tygodnie temu zapewniałem was, że my w Kaliszu w trudnych chwilach stawiamy na pewniaka jakim jest Święty Józef i zachęcałem do nowenny przygotowującej do wielkiego wydarzenia, jakim miał być Akt zawierzenia narodu polskiego i Kościoła Świętemu Józefowi. Nawet z okładki zrobiliśmy plakat zwiastujący to wydarzenie.

Już dawno się nie zdarzyło, abym swój edytorial poświęcił temu, co znajduje się wewnątrz numeru, ale też ciężar gatunkowy tego wydania jest wyjątkowy. Oto zbliżamy się do wielkiego wydarzenia w naszej Ojczyźnie, które będzie mieć miejsce w Kaliszu w bazylice Świętego Józefa.

Jestem życiowym optymistą, a swój optymizm opieram głównie na przekonaniu, że cokolwiek by się nie wydarzyło, jestem zawsze w rękach Boga, który mnie kocha. Taką mam życiową postawę, ale to nie znaczy, że nie zdarzy mi się od czasu do czasu trochę pomartwić. I nie ukrywam, że teraz trochę się martwię.

Nie mogło być dzisiaj innego tematu w tym miejscu. W poniedziałek obchodziliśmy 100-lecie urodzin św. Jana Pawła II i mimo że znajduję wiele inspiracji u papieża „proboszcza” Franciszka, ciągle mnie zdumiewa mądrość każdej wypowiedzi papieża „profesora” Benedykta, to jednak papieżem mojego życia i mojego powołania pozostanie chyba już na zawsze papież „pielgrzym”, nasz papież Polak.

W poszukiwaniu optymistycznej inspiracji do dzisiejszego edytorialu, który ukazuje się w najpiękniejsze i najważniejsze święto, jakim jest dla nas Zmartwychwstanie, postanowiłem sięgnąć do słów, które papież Franciszek napisał do młodych, z racji na przypadający zawsze w Niedzielę Palmową Światowy Dzień Młodzieży.

Właściwie to tytuł powinien brzmieć: „Kazanie do moich parafian, którym nie kazałem przychodzić na niedzielną Mszę Świętą”, ale w sumie nawet nie wiem czy ja „nie kazałem”, bo przecież władze państwowe i księża biskupi zdjęli ze mnie ten ciężar, za co bardzo im dziękuję, bo sam bym chyba nie potrafił podjąć takiej decyzji i unikałem jak mogłem tego sformułowania: „nie przychodźcie do kościoła”.

Archiwa Watykańskie, które jeszcze do niedawna miały w nazwie „Tajne” (papież Franciszek kilka miesięcy temu zmienił ich nazwę na Apostolskie Archiwum Watykańskie) pobudzają wyobraźnię wszystkich interesujących się historią. Ale dostęp do nich nie jest łatwy, ponieważ według zwyczaju dokumenty dotyczące na przykład pontyfikatu danego papieża ulegają odtajnieniu 70 lat po jego zakończeniu. Tymczasem papież Franciszek znowu nas zaskoczył i postanowił otworzyć tajne archiwa

Chciałbym dzisiaj podzielić się z Wami dwoma wydarzeniami, które wywołały szeroki uśmiech na mojej twarzy i umocniły moją pogodę ducha na ładnych kilka dni.

Jako że mamy ferie zimowe pozwolę sobie dzisiaj na rozrywkowy temat związany z popkulturą, co nie znaczy, że nie będzie całkiem poważnej pointy. Sytuacją, która ostatnio z jednej strony mnie rozbawiła, ale z drugiej dała do myślenia była niewielka burza jaka rozpętała się w mediach (podobno w mediach społecznościowych była to burza całkiem poważna) wokół dziennikarzy telewizji TVN, którzy w programie „Dzień dobry TVN” zakpili sobie z wyglądu pewnego młodzieńca.

Okres Bożego Narodzenia zakończył się Niedzielą Chrztu Pańskiego, a tydzień później, dokładnie teraz kiedy piszę te słowa, jest już II Niedziela Zwykła. Ciekawe, że nie ma I Niedzieli Zwykłej, tylko od razu druga. No i ciekawe jest też to, i nie chcę tutaj wchodzić w odwieczny spór pomiędzy zwolennikami tezy o wyższości świąt Bożego Narodzenia nad Wielkanocą, albo odwrotnie, że okres świętowania Bożego Narodzenia jest stosunkowo krótki.

Przeczytałem na portalu Szkoła Nawigatorów ciekawy tekst Jarka Jareckiego, w którym pisze on, że „zło chce nam zafundować nową religię, nowe społeczeństwo i nowego człowieka. Ma do tego środki finansowe, aparat przemocy, ma rzesze kapłanów płatnych i jeszcze więcej bezwiednych, uformowanych w bełkocie, ale nie ma czasu i dlatego spieszy się niesłychanie, dzięki czemu istnieje szansa, że ujawni swe potworne oblicze przed czasem, nim ludzi ogarnie ostateczne zwątpienie w sens oporu”.

Zapatrzyłem się dzisiaj na znamienitych kolegów po fachu. Magazyn „Time” jak zwykle o tej porze jest na ustach wszystkich, ponieważ od 1927 roku przyznaje tytuł Człowieka Roku postaciom, grupom lub ideom, które zdaniem czasopisma wywarły największy wpływ na aktualne wydarzenia na świecie. W ubiegłym roku główną nagrodę otrzymali zamordowani, więzieni i szykanowani dziennikarze.

Pośród bardzo wielu rzeczy, które składają się na całokształt mojego szczęścia, bo musicie wiedzieć, że ja się uważam za absolutnego szczęściarza, co ja w ogóle mówię, NIE UWAŻAM SIĘ, ale JESTEM absolutnym szczęściarzem, jest również i ten fakt, że dobrze sypiam.