Słowo Boże

Ef 2, 1-10; Ps 100; Łk 12, 13-21 Ktoś anonimowy prosi Jezusa o wstawiennictwo w sprawach materialnych. Jezus od razu odpowiada, że Jego misja dotyczy innych spraw. 

Ga 4, 22-24.26-27.31-5,1; Ps 113; Łk 11, 29-32. Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie.

2 Krl 5, 14-17; Ps 98; 2 Tm 2, 8-13; Łk 17, 11-19. „Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię. Moje sumienie to poświadcza w Duchu Świętym, że odczuwam w sobie wielki smutek i nieustanny ból. Wolałbym sam być odłączony od Chrystusa dla moich braci,

Ga 1, 6-12; Ps 111; Łk 10, 25-37. Wiem, z własnego doświadczenia, ile razy człowiek chce się usprawiedliwić. 

Ha 1, 2-3;2, 2-4; Ps 95; 2 Tm 1, 6-8.13-14; Łk 17, 5-10 Nie wiem, czy jest na ziemi taki człowiek, który nie doświadczyłby w swoim życiu bezradności? O niej mówi dzisiejsze Słowo Boże. Nieraz pytamy Pana Boga, czemu dopuszcza do nas takie chwile?

Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50. Dla mnie ciekawe jest to, że różne myśli same przychodzą człowiekowi do głowy.

Am 6, 1a.4-7; Ps 146; 1 Tm 6, 11-16; Łk 16, 19-31. W Pierwszej Modlitwie Eucharystycznej o Tajemnicy Pojednania Kościół modli się takimi słowami: „Ojcze Święty, Boże nieskończonej dobroci. 

Prz 3, 27-35; Ps 15; Łk 8, 16-18 Każdy człowiek skrywa przed światem jakieś tajemnice. Czasami jednak nawet i najbardziej ukryte sprawy wychodzą na światło dzienne.

Pierwszym spośród Apostołów, który w ramach naszego cyklu ukaże nam pierwszeństwo Boga w miłości (1J 4, 19) jest Bartłomiej. Pod tym aramejskim imieniem znają go synoptycy, natomiast Jan nazywa go po hebrajsku Natanael (Bóg dał) i dodaje, że pochodził z Kany Galilejskiej (21, 1).

Am 8, 4-7; Ps 113; 1Tm 2, 1-8; Łk 16, 10-13 Cała historia Boga to jedno wielkie poszukiwanie człowieka. Pierwsze czytanie dzisiejszej liturgii wprost rozlicza tych, którzy ciemiężą ubogich: „Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego, a bezrolnego pozostawiacie bez pracy” (Am 8, 4), by zakończyć słowami „Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków” (Am 8, 7).

1 Kor 11, 17-26; Ps 40; Mk 7, 1-10 Prosta, głęboka i pełna zaufania wiara setnika może nas zadziwiać. Perspektywę swojego żołnierskiego życia przełożył on na spotkanie z Mesjaszem. Tak jak w rzymskich legionach rozkaz dowódcy był nieodwołalny, tak i wola Jezusa nie mogła być zatrzymana przez żadnego człowieka.

Wj 32, 7-11. 13-14; Ps 51; 1 Tm 1, 12-17; Łk 15, 1-10 lub Łk 15, 1-32 Internetowy „Słownik języka polskiego PWN” podaje takie wyjaśnienia słowa „wolność”: „«niezależność jednego państwa od innych państw w sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych»; «możliwość podejmowania decyzji zgodnie z własną wolą»; «życie poza więzieniem, zamknięciem»; «prawa obywateli wyznaczone przez dobro powszechne, interes narodowy i porządek prawny»”. 

1 Kor 5, 1-8; Ps 5; Łk 6, 6-11. Podstępne myśli i pozorne dobro są, jak kwas, który niszczy od środka. 

Mdr 9, 13-18b; Ps 90; Flm 9b-10.12-17; Łk 14, 25-33. Największym zagrożeniem dla współczesnego świata nie jest zaraza, ani wojna, choć przynoszą ogromne cierpienie. 

1 Kor 2, 1-5; Ps 119, 97- 102; Łk 4, 16-30. Słowo Boga jest początkiem wszystkiego. Ono porusza do działania.

Syr 3, 17-18.20.28-29; Ps 68; Hbr 12, 18-19.22-24a; Łk 14, 1.7-14. Choć Jezus „darł koty” z faryzeuszami, to nie uchylał się od spotkań z nimi.

Iz 9, 1-3, 5-6; Ps 113; Łk 1, 26-38. Drzwi tego świata otwarte są na oścież. Ani nie musimy ich otwierać, ani tym bardziej wyważać.

Iz 66, 18–21; Ps 117; Hbr 12, 5–7.11–13; Łk 13, 22–30. Każdy człowiek nosi w sobie własną historię. Jest ona wynikiem doświadczeń, a także odniesień do osób w formie budowanych relacji. 

Ap 11, 19a;12,1.3-6a.10ab; Ps 45; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56. Gdy Maryja doświadcza Boga, nie zostawia tej radości dla siebie, ale dzieli się szczęściem z Elżbietą, śpiewając Bogu pieśń uwielbienia.

Jr 38, 4-6.8-10; Ps 40; Hbr 12, 1-4;Łk 12, 49-53. Słowa Pana Jezusa nie należą do słów łatwych i przyjemnych.