Promyk Radości

Czy uważacie, że kwiaty są piękne? Chyba zgodzicie się ze mną, że są wspaniałe, kolorowe, różnorodne i niesamowicie pachną. Co tydzień w kościele możemy podziwiać inne ich ułożenie. Ich zalety świetnie oddają doskonałość naszego Boga i Stwórcy.

Rozpoczęły się wakacje, a wraz z nimi wszelkiego rodzaju wyjazdy i podróże. My też będziemy podróżować, a szlak będzie nam wyznaczał nasz Promyk Radości. Dziś ruszamy do … Francji! Ale takiej pod Kaliszem!

Dzieci potrafią zasypywać nas pytaniami. Nie zawsze znamy na nie odpowiedzi. „Ziarenko wiary” to cykl, w którym znajdziecie podpowiedzi.

Czy zastanawiałeś się kiedyś, kim są te małe dzieci ze skrzydłami na obrazach i w kościołach? A może intrygują cię potężni, skrzydlaci wojownicy? W naszym cyklu "Ziarenko Wiary" odkrywamy, kim naprawdę są i jaką pełnią ważną rolę.

Rzeczywiście słowo „baranek” pojawia się podczas Mszy św. dosyć często. Śpiewamy wszyscy „Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata”. Pamiętacie może, jak ksiądz tuż przed Komunią Świętą mówi do nas: „Oto Baranek Boży...” i podnosi do góry Pana Jezusa?

Wielkimi krokami zbliżają się wakacje. A skoro wakacje, to również wszelkiego rodzaju wyjazdy i podróże, to od razu wyruszymy w pierwszą taką letnią podróż.

Nie jest to puchar, a kielich. Dawno temu, w czasach Jezusa można było napić się wody lub wina (były to w wiekach starożytnych najpopularniejsze napoje) z niewielkiej czarki, czyli takiej miseczki, podobnej do filiżanki bez ucha.

Od czasu do czasu będę Wam tutaj pisać o różnych ciekawych historyjkach związanych zarówno z Kaliszem, jak również z innymi miastami, miasteczkami i wioskami diecezji kaliskiej.

Nie w każdym kościele jest dużo obrazów. Najczęściej zdarza się tak, że im starszy kościół, tym więcej w nim różnych obrazów. Mogą one być namalowane na ścianach, sufitach albo wisieć w ramach. Dlaczego jest ich aż tyle?

W czasie nabożeństw majowych, zwanych zwykle majówkami, modlimy się do Matki Bożej słowami Litanii loretańskiej. Nie wszyscy mogą brać w tych nabożeństwach codzienny udział i wtedy odmawiają litanię w domach albo - jeśli mieszkają blisko kapliczki - przy takiej właśnie kapliczce. 

W czasach Pana Jezusa, czyli bardzo dawno temu, wszyscy mężczyźni chodzili w długich sukniach. Moda się zmieniała i chłopcy najpierw zaczęli ubierać się w krótkie spódnice, a potem w spodnie, ale ci, którzy byli następcami Apostołów nadal chodzili w długich sukniach.

Przecież nikt w kościele nie siedzi cicho zbyt długo! Niemal cały czas odpowiadamy na słowa wypowiadane przez księdza, śpiewamy i modlimy się. Ale wiem, o co Wam chodzi! 

To, co tak bardzo przypomina szafę to tak naprawdę bardziej taki domek. Nazywa się on konfesjonał. Ta nazwa co prawda niewiele Wam powie, ale najważniejsze jest to, że w pewnym sensie człowiek wchodzi tam brudny, a wychodzi czysty, dzięki miłości Pana Boga.

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy przypada święto Miłosierdzia Bożego. Być może zastanawiacie się co to właściwie za święto i nie do końca rozumiecie o co w nim chodzi.

Dzisiejsza niedziela jest wyjątkowa. Zaczynamy coraz bardziej przygotowywać się na Wielkanoc. Do najważniejszych naszych świąt zostało tylko siedem dni, będziemy teraz częściej zaglądać do kościoła i towarzyszyć Panu Jezusowi w najważniejszych wydarzeniach, które miały miejsce po raz pierwszy dwa tysiące lat temu.

W marcu obchodzimy nie tylko najważniejszą uroczystość związaną ze św. Józefem, ale również wspomnienie św. Katarzyny z Bolonii.

Gdy przychodzimy do kościoła na Mszę Świętą to tak, jakbyśmy przychodzili na obiad lub inne ważne spotkanie do kogoś bardzo bliskiego i ważnego dla nas.

Trzylistna koniczyna jest symbolem św. Patryka, którego święto obchodzimy 17 marca. Dlaczego właśnie ona?

Nie musimy, nikt nigdy nie powinien nas do tego zmuszać. Jednak bardzo chcemy iść. Pan Bóg zaprasza nas na wyjątkowe spotkanie.

Pewnego dnia Adaś dostał w prezencie zrobione z cukru serduszko, które w środku wypełnione było sokiem.