Ludzie

Spod jego ręki wyszło około dwudziestu pomników Jana Pawła II. Jeden poleciał aż do USA, kolejny do Paryża, ale najbliższy jest nam ten z kaliskiego placu koło sanktuarium św. Józefa. Jednak odlewnictwo w brązie to nie jedyna pasja Juliusza Kwiecińskiego z Pleszewa.

Spod jego ręki wyszło około dwudziestu pomników Jana Pawła II. Jeden poleciał aż do USA, kolejny do Paryża, ale najbliższy jest nam ten z kaliskiego placu koło sanktuarium św. Józefa. Jednak odlewnictwo w brązie to nie jedyna pasja Juliusza Kwiecińskiego z Pleszewa.

Młodzieży wybierającej imię przed sakramentem bierzmowania, mówiłem: „Uważajcie! Bo imię jest jak program na życie”. Sam też muszę o tym sobie często przypominać.

Zamiast kolekcjonować komiksy, gry komputerowe czy karty z piłkarzami zbiera ornaty. Ma ich kilkadziesiąt, a kolejne wyszły spod jego ręki. Michał Stasiak pierwszy ornat uszył, a właściwie skleił, mając 6 lat. Mając 14 lat został organistą. Dziś studiuje, rozwija talenty i jest dumą rodziny oraz parafii.

Dywany, czy to perskie czy tureckie to ozdoby znane wszystkim od stuleci. Tkane ręcznie przez najzdolniejszych rzemieślników dekorowały pałace królów, domy bogatych kupców oraz zamki możnowładców. Można powiedzieć, że przeżywają dzisiaj swój renesans. Jednak to nie one przyciągają każdego roku

Pan Józef Juszczak z Biadaszek zrobił ponad 50 kapliczek, które ?rozeszły się? po całej Polsce. Ale to nie wszystko. Od wczesnej młodości prowadzi kroniki i pamiętniki. Wśród nich są dzieje budowy miejscowej świątyni. Dziś ma prawie 93 lata i obawia się, że wszystko to pójdzie w zapomnienie.

Diecezja kaliska świętuje srebrny jubileusz. Świętują go także kapłani wyświęceni jako pierwsi w stolicy nowej diecezji. Publikujemy ich świadectwa po 25 latach kapłańskiego życia.

II Niedziela Wielkiego Postu jest obchodzona w Polsce jako niedziela misyjna „Ad Gentes - Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami”. W tym roku hasłem przewodnim jest „Gdzie Misjonarze - Tam Nadzieja”.

Wśród wielu dzieł i wydarzeń, które na trwałe wpisały się w 25-letnie dzieje diecezji kaliskiej ważne miejsce zajmują liczne przedsięwzięcia charytatywne, będące efektem bogatej i różnorodnej działalności diecezjalnej Caritas.

Wiele wydarzyło się od ostatniego listu. Staram się uczyć podstaw arabskiego w Egipcie. W tym czasie dane mi było przyjrzeć się bliżej sytuacji chrześcijaństwa w kraju, w którym najpierw znaleźli schronienie Izraelici w czasach Jakuba i Józefa Egipskiego, a potem Święta Rodzina.

Siostry idą tu do rodzin i dzieci ulicy. Bieda widoczna jest na każdym kroku. Siłę czerpią w kaplicy Bożego Miłosierdzia.

O misji społecznej Służby Więziennej, współpracy z parafiami i nie tylko w rozmowie z dyrektorem Aresztu Śledczego w Ostrowie Wielkopolskim kpt. Waldemarem Zarembą.

Adam Chmielowski już w Monachium odkrył, że jego idealistyczne podejście do malarstwa nie idzie w parze z dyktatem zewnętrznego świata, zwłaszcza świata sztuki. Nie potrafił w tym świecie funkcjonować i musiał szukać swojej drogi. I szukał uciekając.

O dialogu chrześcijaństwa z judaizmem i jego korzeniach oraz o wspólnych elementach religii mających swój początek w rodzie Abrahama w rozmowie z prof. Anną Kuśmirek, wykładowcą na Uniwersytecie im. kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

O tym, że taka ?walka? o pokój bez broni jest możliwa pokazują nam ludzie, którzy tego spróbowali, jak choćby Matka Teresa czy mało znana u nas Leymah Gbowee i tysiące liberyjskich kobiet, które organizowały spotkania modlitewne i pokojowe protesty.

Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiątlub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt;a większość z nich to trud i marność:bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.

Adamem Chmielowskim targały różne miłości i w żadnej z nich nie chciał iść na kompromisy. Tak było gdy pochłaniała go miłość do Ojczyzny, tak też, bez oglądania się na powszechne gusta i oczekiwania, chciał się wyrażać w sztuce, do której wbrew rozsądkowi pchało go serce.

Artykuł sponsorowany

Polski Kościół w czasie stanu wojennego (ogłoszonego 13 grudnia 1981 roku) znalazł się między „młotem a kowadłem”. Stał się dla społeczeństwa oazą wolności, bezpiecznym azylem, dbał o ludzkie dusze pomagając też materialnie i prosił o poszanowanie życia i godności człowieka. Wielu jednak uważało, że zgadza

Kończy się Rok Miłosierdzia, ale ciągle będą osoby, które go potrzebują. Bądźmy zawsze wrażliwi i rozglądajmy się dookoła siebie.