Historia

Gdyby ktoś, przypadkiem, marzył o wakacyjnej wyprawie śladami Adama Asnyka, to jako koninianka, z dumą polecam leżące w powiecie konińskim Siąszyce. Tym bardziej, że leżą one mniej więcej w połowie trasy Kalisz – Konin. Czyli w bardzo przyjaznej odległości.

Większość ofiar ludobójstwa na Wołyniu sprzed 80 laty – nie tylko Polacy, ale też Żydzi, Ormianie, Czesi i sprawiedliwi Ukraińcy, którzy ratowali Polaków – do tej pory nie została godnie pochowana. Jak patrzą na tamte tragiczne wydarzenia historycy obu narodów? Czy istnieje szansa na pojednanie polsko – ukraińskie?

Podążając tropami objawień św. Józefa i jego interwencji, natknąć się można czasami na historie, które są zwyczajnie zabawne. Oto przykłady. 

W życiu Prymasa Wyszyńskiego była taka chwila, kiedy Bóg przygotowując go na to, co najtrudniejsze, podarował mu nieco „kaliskich radości”.

W czerwcu 1931 roku w Jerozolimie przeprowadzono postępowanie sądowe, będące rewizją procesu Jezusa z Nazaretu.

„Wreszcie przemówił!” – komentowali wieści o objawieniach św. Józefa w Manaus w 1998 roku Brazylijczycy, a za nimi powtarzały to inne nacje, do których dotarły doniesienia o tych niezwykłych zdarzeniach.

Zdawać by się mogło, że Frombork Kopernika nie ma już przed nami żadnych tajemnic. Naukowcom udało się nie tylko odnaleźć jego grób i ze szczątków wyizolować DNA, ale nawet zrekonstruować twarz naszego wielkiego astronoma. 

Mówił i pisał o sobie - Nicolaus Copernicus Thorunensis, podkreślając w ten sposób swój toruński rodowód. Obecnie to patron trwającego właśnie 2023 roku.

Wśród historyków zdumienie i podziw budzi fakt, że pomimo wielkiej przewagi wojska rosyjskiego Powstanie Styczniowe trwało tak długo. A już fenomenem na skalę światową było istnienie w tym czasie polskiego państwa podziemnego. O wielu z powstańczych bitew i starć opowiadają mogiły na terenie naszej diecezji.

Szesnasty wieczór kwietnia 1702 roku właśnie zamieniał się w rześką, wiosenną noc, kiedy jezuita Marcin Godebski postanowił wstać z kolan i położyć się do łóżka. Już czwarty miesiąc sprawował rządy w jezuickim kolegium w Pińsku i drżał z obawy o jego dalsze losy. Najgorsze jednak było to, że kluczowe walki strasznej wielkiej wojny północnej miały rozegrać się w okolicach Wilna i Pińska. Z każdym dniem pińskie kolegium jezuickie było coraz bardziej zagrożone.

O takim Bożym Narodzeniu, jakie przeżył w Wiedniu siedemnastoletni Stanisław Kostka, możemy tylko pomarzyć. Gdy leżał złożony chorobą, w jego pokoju pojawiła się Maryja z maleńkim Jezusem i złożyła Dzieciątko w ramionach zachwyconego chłopca.

Ciekawa jestem, czy ktoś z Państwa słyszał o tym, że jeden z pięciu tzw. polskich niezniszczalnych mieszkał w niegdysiejszej Guberni Kaliskiej?

Za trzy lata wspólnota Bożego Ciała w Nowych Skalmierzycach obchodzić będzie jubileusz 100 - lecia powstania parafii na mocy decyzji Prymasa Polski ks. kard. Edmunda Dalbora z 3 lipca 1925 roku.

Bp Jozafat Kuncewicz, jezuita, 12 listopada 1623 roku zginął męczeńsko w Witebsku z rąk oszalałych z nienawiści dyzunitów. Rzucili się na niego, wołając: „Bij, zabij papistę, łacinnika!” 

O relikwiach wielu z najbliższych uczniów Jezusa opowiedziałam już minionego lata na łamach „Opiekuna”, jednak pozostała jeszcze grupa tych, o zachowanych szczątkach,
o których nie pisałam. Oto i oni.

Hymn o miłości autorstwa św. Pawła z Tarsu uznawany jest za najwspanialsze dzieło, jakie napisano o miłości.

Relikwie aż pięciu z 12 Apostołów Jezusa znajdują się od kilkunastu lat w trzech polskich miastach. Wakacje to doskonały czas, by ruszyć ich szlakiem.

W Marii Magdalenie wielu badaczy Biblii dopatruje się siostry wskrzeszonego przez Chrystusa Łazarza i Marty, która przygotowywała strawę dla Pana, podczas gdy Maria, zamiast jej w tym pomóc, siedziała u stóp Jezusa i słuchała Jego nauk. O relikwiach Marii Magdaleny pisałam już w maju. Dziś chcę opowiedzieć o relikwiach jej rodzeństwa.

W 1939 roku Ojciec Święty Pius XI wyraził przed śmiercią życzenie, by pochowano go ad caput Sancti Petri, czyli możliwie jak najbliżej grobu św. Piotra. By móc urzeczywistnić jego pragnienie, trzeba było naruszyć posadzkę tzw. Grot Watykańskich.  

Jan Chrzciciel był głównym patronem joannitów, oni zaś relikwie kości jego ręki traktowali niczym swój największy skarb. Dziś przechowywany jest on w czarnogórskim monasterze Narodzenia Matki Bożej w Cetyni.