Znowu na cztery ręce

Znowu na cztery ręce

Parę miesięcy temu zastanawiałem się, czy papież Leon XIV podczas urlopu pracuje nad encykliką, a w pierwszą sobotę października i wspomnienie św. Franciszka z Asyżu ogłoszona została jego adhortacja Dilexi te o miłości do ubogich. Pamiętam, jak w roku 2013 papież Franciszek ogłosił, że „ukaże się encyklika napisana na cztery ręce, jak mówią. Zaczął ją papież Benedykt XVI i mi ją przekazał”, a potem rzeczywiście otrzymaliśmy encyklikę Lumen fidei o wierze. „Te refleksje na temat wiary – zgodne z tym wszystkim, co Magisterium Kościoła powiedziało o tej cnocie teologalnej – pragnę dołączyć do tego, co Benedykt XVI napisał w encyklikach o miłości i nadziei. Prawie skończył on pracę nad pierwszym szkicem encykliki o wierze. Jestem mu za to głęboko wdzięczny i w duchu Chrystusowego braterstwa przejmuję jego cenne dzieło, dodając do tekstu kilka przemyśleń. Następca Piotra, wczoraj, dziś i jutro, jest bowiem zawsze wezwany do utwierdzania braci w tym niezmierzonym skarbie, jakim jest wiara, którą Bóg daje jako światło na drodze każdego człowieka” - napisał w niej Franciszek, który jak pamiętamy podczas swojego pontyfikatu położył akcenty na innych niż jego poprzednik aspektach.

I teraz mamy podobną sytuację, z tym że dokument jest w randze adhortacji, ale też napisany na cztery ręce. We wstępie Leon zaznaczył: „Nawiązując wprost do Encykliki Dilexit nos, papież Franciszek w ostatnich miesiącach swojego życia przygotowywał adhortację apostolską poświęconą trosce Kościoła o ubogich i wraz z ubogimi, zatytułowaną Dilexi te, ukazując, że Chrystus zwraca się do każdego z nich, mówiąc: Siłę masz znikomą, znikomą moc, ale „Ja cię umiłowałem” (Ap 3, 9). Otrzymawszy jakby w spadku ten projekt, cieszę się, że mogę go uczynić swoim – dodając kilka refleksji – i zaproponować go jeszcze na początku mojego pontyfikatu, podzielając pragnienie umiłowanego Poprzednika, aby wszyscy chrześcijanie mogli dostrzec silny związek między miłością Chrystusa a Jego wezwaniem, abyśmy stawali się bliźnimi ubogich”. 

Jestem po pierwszej, powierzchownej lekturze tego tekstu i jedno jest pewne: istnieje nierozerwalna więź między naszą wiarą a ubogimi, „w których Bóg ma nam wciąż coś do powiedzenia” i opcja preferencyjna na ich rzecz pozostaje w centrum życia Kościoła. 

ks. Andrzej Antoni Klimek
Redaktor naczelny