Co to za puchar na ołtarzu?

Dlaczego ksiądz na Mszy ciągle macha rękami?

Nie jest to przypadkowe machanie rękami. Każdy ich ruch i ułożenie ma duże znaczenie. Cześć tych gestów kapłan wykonuje sam, a niektórymi daje nam przykład, żebyśmy postępowali w ten sam sposób. Tak jest na przykład, gdy lekko uderzamy złożoną w pięść dłonią w swoje serce, właśnie za przykładem księdza. Tym ruchem pokazujemy, że jest nam przykro, że nasze serce nie zawsze było zupełnie czyste i dobre; że zdarzało nam się robić komuś przykrość. Drugim takim momentem jest narysowanie trzech krzyży na naszym czole, ustach i sercu tuż przed oczytaniem fragmentu Ewangelii.  To też najpierw robi ksiądz, a my idziemy za jego przykładem. Co to oznacza? Ksiądz czyta o życiu Pana Jezusa i o tym, czego nauczał, co przekazywał Apostołom i wszystkim, którzy chcieli Go słuchać. Te słowa są też bardzo ważne dla nas i pomagają nam w dobrym życiu. Dlatego rysując krzyż na czole, ustach i sercu otwieramy na słowo Boże rozum i serce, a ustami mamy przekazywać dalej naukę Jezusa. My też możemy być Jego Apostołami. Są jednak takie ruchy rękami, które wykonuje tylko kapłan. Najczęściej na różne sposoby szeroko rozkłada on ręce. Mówiąc na przykład: „Pan z Wami!” ksiądz szeroko rozkłada ręce jakby chciał pokazać, że blisko każdego z nas jest Bóg. Jakby chciał nas przytulić na powitanie i pożegnanie. W centralnych częściach Mszy św. ksiądz rozkładając ręce uwielbia Boga i przekazuje Mu nasze modlitwy. W najważniejszym momencie każdej Eucharystii ksiądz podnosi do góry w dłoniach Ciało i Krew Pana Jezusa, by wszyscy mogli je widzieć, by podkreślić, że to jest właśnie TA największa tajemnica i najważniejsza chwila.

Co to za puchar na ołtarzu?

Nie jest to puchar, a kielich. Dawno temu, w czasach Jezusa można było napić się wody lub wina (były to w wiekach starożytnych najpopularniejsze napoje) z niewielkiej czarki, czyli takiej miseczki, podobnej do filiżanki bez ucha. Później twórcy naczyń dodali do niej nóżkę i tak powstał kielich. W czasach Jezusa był on najczęściej kamienny lub drewniany, teraz mamy kielichy metalowe, złote lub srebrne. Niektóre mają wytłoczone na powierzchni piękne wzory. To ważne naczynie. Do niego ksiądz podczas każdej Mszy Świętej wlewa białe wino oraz kroplę wody i przemienia je Bożą mocą w Krew Pana Jezusa. Może to wydawać się straszne, ale tak naprawdę jest objawem wielkiej miłości Pana Jezusa do nas. W takich kielichach znajdują się też cząstki Ciała Pana Jezusa, który zechciał dla nas ukryć się pod postacią chleba, a właściwie opłatków. To wielka tajemnica, której zrozumienie przychodzi z trudem nawet dorosłym, więc nie martwcie się, jeśli nie mieści się Wam to w głowach. W każdym kościele jest kilka takich kielichów. Nazywa się je naczyniami liturgicznymi. Ksiądz musi przestrzegać specjalnych przepisów używając naczyń liturgicznych, przechowując je czy myjąc. Czy wiecie, że małe kawałki białego materiału do mycia, przykrywania i zdobienia kielicha nazywa się bielizną kielichową? Zabawnie, prawda? 

Anika Nawrocka