Zagraniczny miszmasz

Zagraniczny miszmasz

Życie naprawdę jest znacznie ciekawsze od fikcji, wystarczy mieć do wszystkiego odpowiedni dystans i przede wszystkim jednak trzymać się tak zwanego chłopskiego rozumu albo po prostu zdrowego rozsądku.
Dzisiaj poszukamy absurdów głównie poza granicami naszego kraju i zaczniemy od mojej drugiej ojczyzny czyli Italii. Bo Włosi właśnie powołali nowy rząd. Wiem, że niektórzy posunięci w latach na pewno pamiętają Włochy z dawnych lat, kiedy rządy upadały i powstawały dość często, taki na przykład Giulio Andreotti był premierem 3 razy i prowadził aż 7 rad ministrów. Był to jednak wyjątkowo kontrowersyjny polityk, mimo że zasłaniał się tarczą chrześcijańskiej demokracji, choć trzeba przyznać, że powiedział jedną rzecz, w której często trudno odmówić mu racji. A mianowicie, że myśleć źle o drugim człowieku to grzech, ale niestety jakże często ma się rację... Jak by nie było Andreottiego nie lubiłem bo kibicował AS Romie, a ja jestem fanem Lazio Rzym, więc między nami zgody być nie mogło, zwłaszcza że mu się zmarło jakieś osiem lat temu i pozostał zatwardziały w swoim kibicowaniu Romie.
Ale właśnie okazuje się, że Włosi jak najbardziej potrafią znaleźć zgodę i oto powołali rząd... hybrydowy. Znaliśmy już rządy monopartyjne, koalicyjne, mniejszościowe, techniczne, ale o hybrydowym pierwsze słyszę. Nie, nie, moi drodzy, nie chodzi o coś w podobie do lekcji szkolnych hybrydowych: część zdalnie a część w salach lekcyjnych. Chodzi o to, że żeby w ogóle jakiś rząd powołać musieli zrobić koalicję od Sasa do Lasa, a właściwie od prawa do lewa. I ktoś powie, że to po prostu szeroka koalicja, głupia bo głupia, ale koalicja. O nie, kotku, nie ma tak łatwo, bo oprócz ministrów polityków, czyli należących do partii, jest też kilku ministrów technicznych, czyli bezpartyjnych. I stąd ta hybryda.
Kiedyś hybrydy były bardzo drogie i koszmarnie brzydkie, mam na myśli samochody, teraz to się trochę poprawiło, przynajmniej gdy idzie o brzydotę, bo koszty dalej wysokie. Zobaczymy ile ta hybryda będzie kosztować Włochów. Ale co ich to ich, znowu mają prymat. Pierwszy rząd hybrydowy. Kiedyś mieli pierwszą deputowaną ex gwiazdę porno. Potem mieli komika, który wygrał wybory. Zawsze coś ciekawego wymyślą.
Chociaż... jak by się dobrze zastanowić, to może w tym szaleństwie jest jakaś metoda! Już tłumaczę. Jeśli sięgnąć do danych z ostatnich lat, to okazuje się, że u Włochów zdrada polityczna jest na porządku dziennym. Podaję za Piotrem Kowalczukiem, korespondentem z Rzymu tygodnika „Do Rzeczy”: w poprzedniej kadencji parlamentu (2013-2018) spośród 945 wybranych polityków aż 400 zmieniło barwy partyjne, niektórzy kilka razy (rekordzista aż 6) bo w sumie transferów politycznych było prawie 700. W obecnej kadencji było już 150 przejść do innej partii. Wcale bym się więc nie zdziwił, gdyby za parę miesięcy się okazało, że przy tej skłonności do zmiany partii (a może skłonności do bycia przy korycie) z rządu hybrydowego powstał nagle rząd jedności narodowej! Wszyscy pod jednym szyldem! To by dopiero było, co? Kocham Włochy! Tam nigdy nie ma sezonu ogórkowego, zawsze się dzieje.
Natomiast źle się dzieje w państwie... duńskim? Nie! W samym Imperium jej Królewskiej Mości. Otóż słyszeliśmy wielokrotnie o porwaniach i gwałtach na małych dzieciach w Wielkiej Brytanii przez różne gangi, o których za bardzo nie wolno mówić, bo się okazuje, że tam za dużo imigrantów jest zamieszanych i zaraz cały dyskurs może się przerodzić w łatwo podpadający pod zarzuty o rasizm, mowę nienawiści czy inne takie straszne przestępstwa.
Jednak jeszcze bardziej wstrząsające są doniesienia o wzrastającej tendencji w statystykach przestępstw na tle seksualnym dokonywanych przez dzieci na swoich rówieśnikach. Oczywiście według urzędników państwowych bynajmniej nie jest to konsekwencją łatwego dostępu do pornografii czy wprowadzonego w 2013 roku w brytyjskich szkołach obowiązkowego programu wczesnej edukacji seksualnej, o nie. Wręcz przeciwnie! Twierdzą oni, że edukacji seksualnej jest jeszcze za mało. Może zaczną w okresie prenatalnym?
Jeśli ktoś myśli, że na tym zakończymy z Wielką Brytanią, to muszę go zasmucić, bo tak naprawdę chciałem napisać o czymś innym. Mianowicie coraz częstszym problemem szkół podstawowych na Wyspach jest fakt, że rodzice przysyłają dzieci do szkoły w... pampersach. Bo sobie nie radzą z nauczeniem ich tak skomplikowanej czynności, jaką jest korzystanie z toalety... I te dwie ostatnie informacje zestawione razem sprawiają, że nawet mi włos się jeży na głowie.
Pozostańmy już do końca w sferze anglosaskiej i przenieśmy się do Stanów Zjednoczonych, szczęśliwie uwolnionych do tego wstrętnego Trumpa. Wreszcie można zrozumieć po co był ten drugi impeachment, czyli proba usunięcia prezydenta, który... był już byłym prezydentem. Oto Demokraci w Izbie Reprezentantów przyjeli ustawodawstwo, które zakazuje „tworzenia lub pokazywania jakiegokolwiek symbolu, pomnika upamiętniającego byłego prezydenta, który został dwukrotnie postawiony w stan oskarżenia przez Izbę Reprezentantów w dniu lub przed datą wejścia w życie niniejszej ustawy lub został skazany za przestępstwo stanowe lub federalne związane z działaniami oficjalnie jako Prezydent Stanów Zjednoczonych na federalnych gruntach publicznych” i jeszcze ustala że taki człowiek „nie jest uprawniony do otrzymywania żadnych świadczeń innych niż ochrona Secret Service na podstawie tej ustawy” i na koniec „Sekretarz Obrony nie może zatwierdzać decyzji dotyczącej prawa do pochówku na Cmentarzu Narodowym w Arlington dokonanej przez Sekretarza Armii, który zezwala na pochówek w Arlington Cmentarzu Narodowym każdego byłego prezydenta, który został dwukrotnie postawiony w stan oskarżenia przez Izbę Reprezentantów”.
Czyżby go chcieli upokorzyć? Nieee, a skąd... Teraz Stany mogą spokojnie wrócić na drogę przodującej demokracji na wzór ZSRR, a Bill Gates zacząć na poważnie ratować świat. Rzeczywiście już opublikował na ten temat książkę, aż dziw że nie zatytułował jej ewangelią. Wszak chodzi o działania zbawcze.

Pleban ze wsi