XV Pielgrzymka Akcji Katolickiej do Częstochowy
Każdego roku, w końcu czerwca, szukamy wsparcia u naszej Matki. Pielgrzymujemy do Niej z całej Polski, spotykając się w częstochowskiej Katedrze. Stąd podążamy ulicą NMP w kierunku Jasnej Góry. Przejście pod symbolicznym Krzyżem – Bramą, ma tutaj szczególną wymowę. Krzyże w naszych rękach to kolejny wyraz przywiązania do znaku Miłości większej niż śmierć...
Jeszcze w Katedrze z ust Pani Prezes Krajowego Instytutu Akcji Katolickiej, Mec. Haliny Szydełko pada pytanie: „Czy dziś jest miejsce na miłość?” I odpowiedź: - Jest zawsze, było nawet w czasie II wojny światowej, rewolucji, wojen, w niewolnictwie. Zawsze jednak trzeba szukać właściwego zrozumienia czym jest miłość? Ta prawdziwa, której pierwszym podmiotem a zarazem źródłem jest Bóg. Każdy z nas musi przy tym uczciwie odpowiedzieć sobie czy kocham Boga czy się Go boję.
By pokochać Boga trzeba Go zrozumieć. Miłości trzeba się uczyć. Uczyć się wykraczania poza ulotność uczuć, życia na sposób miłości, która nigdy się nie kończy. Starać się kochać jak Bóg, nie ograniczając wolności innych ludzi. Taka właśnie miłość małżonków gwarantuje szczęście rodziny. Takiej miłości potrzeba członkom Akcji Katolickiej w działalności apostolskiej.
Szczyt Jasnogórski – to jednocześnie szczyt naszej pielgrzymkowej modlitwy. Ks. Biskup Tadeusz Rakoczy, przewodniczący koncelebrowanej Eucharystii, przekonuje w homilii: „Kościół potrzebuje ludzi świeckich, wiernych swemu powołaniu, będących znakiem wielkości i radości życia chrześcijańskiego. Wiernych takim wartościom jak otwarcie na Boga, życie wewnętrzne, milczenie, odpowiedzialność, wychowanie, bezinteresowność, służba, powściągliwość, braterstwo, nadzieja, umiłowanie życia. Gotowych do obrony tych wartości. Przypominających je światu, który stara się o nich zapomnieć a nawet podstępnie walczy z nimi.” Wskazano na świętość osobistą, jako na główne zadanie kapłanów opiekujących się Parafialnymi Oddziałami Akcji Katolickiej. Do nich skierowany jest apel o priorytetowe potraktowanie formacji powierzonych sobie świeckich: „Im bardziej ukształtowani duchowo wierzący, tym skuteczniejsza ich działalność apostolska. Świeccy to wielki potencjał, trzeba go tylko wyzwalać i odpowiednio nim pokierować”.
Konkretne wskazania dla nas: ”Traktujcie z powagą swoich duszpasterzy i gorliwie z nimi współpracujcie na drodze wzrastania w świętości i apostolskim działaniu. Nie zapominajcie, że zadanie formacji spoczywa na każdym z was.” Wiele jeszcze inspirujących myśli padło z ust Księdza Biskupa. Pozostaje za słowami homilii żywić nadzieję, że Miłość Chrystusa, której mamy uczyć się w bieżącym roku duszpasterskim, wypełni pustkę naszej beznadziejności. I prosić Maryję, by wspomagała nas w podążaniu za Swoim Synem, nauczyła odpowiedzialnie Go słuchać, rozniecała apostolskiego ducha.
Elżbieta Kałuża-Maniewska
Prezes DIAK
Komentarze
Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!