Podróże i pielgrzymki

Wizytą na Górze Świętej Anny rozpoczynamy wakacyjny cykl. Zapraszamy Czytelników do znanych miejsc pielgrzymkowych w diecezjach, z których części powstała nasza - diecezja kaliska, oferujących dużo więcej, niż tylko piękne świątynie i odpoczynek duchowy. 

Pół dnia jako pielgrzym, pół jako turysta i wieczór jako przewodnik duchowy. Albo terapeuta. 

To już dwa tygodnie na szlaku i wszystko jest bardzo dobre: modlitwa, samotność, spotkania… Wszystko! No może oprócz jajecznicy.

Czasem ktoś potrzebuje byś odprawił mu Mszę Świętą, a ktoś inny, byś postawił mu piwo.

Jezus też zostawił Matkę i poszedł swoja drogą, ale ona nigdy Go nie zostawiła i była z Nim pod krzyżem. Z tą myślą łatwiej jest opuszczać Fatimę.

Odkąd jestem kapłanem, a nawet jeszcze wcześniej, mam takie poczucie, że Maryja jest zawsze ze mną. Mimo to, uwielbiam odwiedzać miejsca, które ona sobie wybrała, aby nam coś powiedzieć.

Papież Franciszek zakończył 46. podróż apostolską do Wielkiego Księstwa Luksemburga i Królestwa Belgii, którą nazwał pielgrzymką do serca Europy.

W wędrówce, jak w życiu, codziennie trzeba dokonywać wyborów, nie można mieć wszystkiego, nie wszystko da się „zaliczyć”, czasami trzeba odpuścić.

Podczas Camino nigdy nie wiadomo co ci sprawi radość, a co cię naprawdę mocno sponiewiera. Czasami coś, co miało być miłą niespodzianką kończy się dotkliwie twardym lądowaniem.

Podczas Camino bardzo ważne są spotkania z innymi ludźmi, nie tylko pielgrzymami. Nawet jeśli czasem wynikają z tego bardzo zabawne sytuacje i to tam, gdzie wskazana jest absolutna powaga.

Kolejne wyjście na Camino jest dowodem na to, że warto mieć marzenia i zawierzyć je Bożej opatrzności. Po wielu latach udało mi się wyruszyć rozpoczynając je od wizyty u św. Antoniego, by następnie oddać pokłon Matce Bożej w lizbońskiej katedrze. 

Mówimy o nim św. Antoni z Padwy i nie pamiętamy albo nawet nie wiemy, że nie pochodził stamtąd i tak naprawdę na chrzcie otrzymał inne imię. Nie był nawet Włochem, bo urodził się w zupełnie innym kraju.  

Czeski Krumlow, Altötting, Monachium, Passawa, Marktl am Inn, Fryzynga, Ratyzbona i szczególnie Dachau, które dla społeczności parafialnej z Biadek, na liście miejsc zwiedzania podczas wyjazdu parafialnego, było miejscem docelowym i najważniejszym. Dlaczego?

Odnaleźć w sobie dziecko nie oznacza tupania nogą walcząc o swoje, ale radość z małych rzeczy, podążanie za marzeniami, ciągłe odkrywanie czegoś nowego i postrzeganie świata w radosnych barwach.

Drodzy Czytelnicy „Opiekuna”! Nie pamiętam, kiedy ostatni raz pisałem do Was. Przyznaję, że trochę się zaniedbałem w pisaniu. Ostatnie miesiące przyniosły znaczące zmiany w moim życiu misyjnym, o których pragnę Wam opowiedzieć. 

Azulejos, które spotkaliśmy na elewacjach i we wnętrzach domów, klasztorów i kościołów w Portugalii były najczęściej niebieskie. Niektóre tworzyły obrazy nawet z kilkudziesięciu tysięcy płytek - prawdziwe dzieła sztuki jak w galerii.

Chociaż Madagaskar położony jest wiele tysięcy kilometrów od Polski u wybrzeży Afryki, można tam spotkać tzw. poloniki i to żywe.

Kilka słów o drzewach butelkowych, w których pomieszkuje Pan Jezus, ryzykownym spacerze pośród ostrych skał oraz o najsympatyczniejszych małpiatkach świata.

Sanktuaria maryjne, które odwiedziliśmy, zachwycają nie tylko atmosferą modlitwy i czułością ich Patronki, ale także pięknem architektury oraz okolicznej przyrody.

Czy możemy od ludzi innych kultur nauczyć się czegoś o trudnym darze prawdziwej wolności i nie wybieraniu „wolności”, kiedy się już z kimś zwiążemy? Możemy!