Wspólnota dla diecezji

Wspólnota dla diecezji

Żywy Różaniec – obok wymiaru parafialnego – ma także znaczenie diecezjalne. To wspólnota żyjąca w diecezji i dla diecezji.

Obok wsparcia okazywanego parafii i proboszczowi wspólnota Żywego Różańca jest także zaproszona, by służyć całemu Kościołowi, w tym także diecezjalnemu, by być zapleczem modlitewnym dla Kościoła lokalnego i jego biskupa. To bardzo ważne i zaszczytne zadanie. Dlatego w naszej diecezji działa diecezjalne duszpasterstwo wspólnot różańcowych. Podejmuje ono wiele inicjatyw, wśród których niezwykle ważną rolę pełnią tak zwane spotkania rejonowe. Odbywają się one w ciągu roku (od maja do września) w pięciu sanktuariach maryjnych naszej diecezji. Są to: w maju sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Lutogniewie (dla dekanatów: Koźmin, Krotoszyn, Raszków, Twardogóra, Zduny), w czerwcu w sanktuarium Matki Bożej w Kotłowie (dla dekanatów: Grabów, Mikstat, Odolanów, Ołobok, Ostrów I, Ostrów II, Ostrzeszów) oraz w sanktuarium Matki Bożej Przyczyny Naszej Radości w Chełmcach (dla dekanatów: Błaszki, Gołuchów, Kalisz I, Kalisz II, Koźminek, Opatówek, Stawiszyn) i we wrześniu w sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary na Pólku pod Bralinem (dla dekanatów: Bolesławiec, Bralin, Kępno, Lututów, Syców, Trzcinica, Wieruszów, Wołczyn, Złoczew) oraz w sanktuarium Matki Bożej w Lutyni (dla dekanatów: Czermin, Dobrzyca, Jarocin, Pleszew, Żerków).

Spotkania te mają charakter modlitewno – formacyjny. Nie da się bowiem budować wspólnoty chrześcijańskiej bez zakorzenienia w słowie Bożym i Eucharystii, a także w katechezie, której celem jest kształtowanie ludzkich sumień i porządkowanie wiedzy religijnej. Ważnym wymiarem spotkań rejonowych jest także wzajemna integracja. Osoby należące do wspólnot różańcowych mają okazję zobaczyć, jak wiele osób modli się na różańcu, jak bardzo ta codzienna modlitwa zmienia ludzkie życie. Spotkania te wreszcie pozwalają nam poczuć się Kościołem, pozwalają budować naszą diecezję, wymienić się różnymi doświadczeniami, razem ze sobą pobyć i porozmawiać. Możemy także zobaczyć jak nas jest wielu, w końcu „kto wierzy, nigdy nie jest sam”. 

Schemat spotkania rejonowego jest następujący. Rozpoczyna się ono o godz. 10.00 związaniem wspólnoty. Przywitane zostają wszystkie grupy przybyłe na spotkanie, potem jest wspólny śpiew i radość z tego, że kolejny raz możemy być razem. Następnie odmawiamy Różaniec. Tą modlitwą ogarniamy  cały Kościół, Ojca Świętego, naszą diecezję, biskupów, kapłanów. Modlimy się też o nowe powołania kapłańskie (w tym miejscu przypomnę, że owocem tych spotkań jest zawiązanie 12 diecezjalnych róż różańcowych, modlących się o powołania i za kapłanów). Modlimy się także we wszystkich sprawach i potrzebach, które dotykają nas na co dzień. Później jest katecheza, wspólna Eucharystia sprawowana przez naszych księży proboszczów i opiekunów, a potem spotkanie przy stole. W tym miejscu pragnę wyrazić wdzięczność księżom kustoszom tych wcześniej wspomnianych sanktuariów, że już od czterech lat – wraz ze swoimi parafianami, Kołami Gospodyń Wiejskich i innymi wspólnotami i grupami lokalnych społeczności -  tak serdecznie nas goszczą. To zaangażowanie jest dla nas bardzo ważne, ponieważ jeszcze bardziej ukazuje wspólnotowy charakter naszych spotkań. W czasie agapy mamy możliwość porozmawiania, ucieszenia się sobą, budowania znajomości i więzi. Żywy Różaniec jest bowiem wspólnotą, która łączy ludzi i pomaga im razem kroczyć przez Maryję do Jezusa. W tym czasie każdy może też porozmawiać z diecezjalnym duszpasterzem wspólnot różańcowych. 

Zachęcam Was kochani do udziału w Rejonowych Spotkaniach Żywego Różańca. Spotykamy się w sanktuariach maryjnych, bliskich Waszemu miejscu zamieszkania. Spotkanie trwa zaledwie cztery godziny i jak słyszę – dla wielu jest źródłem prawdziwej radości. Zapraszam Was na te najbliższe: do Bralina i do Lutyni. Przyjedźcie, by doświadczyć bliskości Jezusa i Maryi, by doświadczyć piękna Kościoła, który żyje w Waszych wspólnotach i w Waszych sercach. 

Ks. Bogumił Kempa

Drogi czytelniku:
Czy w swojej wspólnocie różańcowej doświadczasz żywego Kościoła?
Czy jesteś gotów dać coś więcej z siebie, by służyć nie tylko parafii, ale także diecezji i całemu Kościołowi?