Uroczystość kandydatury i obłóczyn

Uroczystość kandydatury i obłóczyn

Seminarium duchowne to miejsce szczególne - przestrzeń, w której młodzi ludzie rozeznają swoje powołanie do kapłaństwa i przygotowują się do służby w Kościele. Każdy etap tej drogi jest ważnym krokiem ku dojrzałości duchowej i ludzkiej. Jednym z nich jest kandydatura i obłóczyny, które wspólnie świętowaliśmy w naszej wspólnocie.

27 października bracia z trzeciego roku publicznie zgłosili swoją kandydaturę do święceń diakonatu i prezbiteratu, czego zewnętrznym znakiem były obłóczyny, czyli przyjęcie stroju duchownego. Eucharystii w seminaryjnej kaplicy pw. Chrystusa Dobrego Pasterza przewodniczył biskup pomocniczy poznański Grzegorz Balcerek. We Mszy Świętej modlili się razem z nami moderatorzy seminaryjni, bliscy naszym braciom kapłani oraz rodzina i znajomi nowych kandydatów. Pośród 11 kleryków, którzy tę gotowość wyrazili znalazło się trzech braci z diecezji kaliskiej - kl. Mateusz z Pleszewa, kl. Martyn z Jarocina i kl. Jan z Kalisza.
Kandydatura to moment oficjalnego włączenia kleryków do grona kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu. Jest to akt, w którym Kościół potwierdza, że rozpoznał w nich powołanie do kapłaństwa i akceptuje ich drogę formacyjną. Klerycy trzeciego roku, którzy przystąpili do kandydatury, przeżyli tę chwilę z wielką radością, ale i odpowiedzialnością. Podczas Mszy Świętej w obecności biskupa, przełożonych seminarium, rodzin i zgromadzonych wiernych każdy z nich wyraził swoją gotowość do kontynuowania formacji i przyjęcia święceń w przyszłości.
Po uroczystości kandydatury odbyły się obłóczyny – moment, w którym klerycy po raz pierwszy przyjęli strój duchowny. Było to wydarzenie pełne emocji i symboliki. Obłóczyny to znak ich przynależności do Chrystusa i gotowości do życia w celibacie oraz służby Kościołowi. Dla wielu zgromadzonych był to moment wzruszenia, ukazujący piękno i głębię powołania kapłańskiego.
Kandydatura i obłóczyny to wydarzenia, które na długo pozostaną w pamięci zarówno kleryków, jak i ich bliskich. Dla alumnów trzeciego roku są one początkiem nowego etapu na drodze ku kapłaństwu. To także przypomnienie dla nas wszystkich, że kapłaństwo to dar i tajemnica, o którą trzeba się modlić i należy wspierać.
Seminarium duchowne to nie tylko miejsce formacji przyszłych kapłanów, ale również przestrzeń budzenia powołań i wspierania całej wspólnoty Kościoła. W ostatnim czasie w naszej diecezji odbyły się także Niedziele Powołań, zwane potocznie „powołaniówkami”. Był to czas szczególny, w którym alumni, duchowni oraz wierni spotkali się, by wspólnie modlić się o nowe powołania i dzielić świadectwem życia w seminarium. Byliśmy obecni w dekanacie krotoszyńskim, a także całą naszą wspólnotą udaliśmy się do parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Miłowicach (dekanat sycowski). Była to doskonała okazja do tego, aby poznać ks. proboszcza Michała Będzieszaka, a także posługę w parafii. Niedziele Powołań to czas modlitwy i świadectw. Klerycy wyruszyli w diecezję, by podzielić się swoim świadectwem z wiernymi. Odwiedzamy różne wspólnoty parafialne, uczestniczymy w Mszach Świętych, prowadzimy modlitwy i spotkania z młodzieżą, a także opowiadamy o swoim życiu w seminarium.
Niedziela Powołań była okazją do zainspirowania młodych ludzi do zastanowienia się nad swoim życiowym powołaniem. Był również czas modlitwy całej wspólnoty za tych, którzy już odpowiedzieli na Boże wezwanie oraz za tych, którzy dopiero je rozeznają.
Dziękujemy wam, drodzy diecezjanie za każdą modlitwę, każde dobre słowa, które każdego dnia dostajemy od was. Zachęcamy do włączenia się w diecezjalną nowennę o nowe powołania, która trwa od października do czerwca w każdy pierwszy czwartek miesiąca. ■

Kl. Jakub Wasiela (rok 5)