Sześciu świętych i dwóch błogosławionych - Gołębice

Sześciu świętych i dwóch błogosławionych 

Choć pierwotnie była to świątynia ewangelicka, to dziś w tym niewielkim kościele zastępy świętych, z Idzim Opatem na czele, służą pomocą wiernym nie tylko Gołębic, ale całej parafii do której przynależą. 

Piękny kościół parafialny, a do tego dwa niezwykłe kościoły filialne i to wszystko w jednej parafii . Pan Bóg hojnie obdarzył te rejony zarówno pod względem pięknej przyrody jak i dając za patronów wielkich świętych. Dziś opiszemy tylko jeden z tych kościołów, ten ze starszą metryką, ten, któremu patronuje św. Idzi Opat. Budowla ta znajduje się w miejscowości Gołębice, kilka minut jazdy od kościoła parafialnego z Miłowicach. 

W 1955 roku Gołębice wraz z kilkoma innymi wsiami wyłączono z powiatu oleśnickiego i włączono do powiatu sycowskiego w celu powiększenia jego terytorium.  Należy ona do parafii św. Antoniego Padewskiego w Miłowicach. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1335, wówczas wieś nazywano Galowiz, a po roku 1420 Galewicz. W latach 1720 - 1945 wieś nosiła nazwę Galbitz (nazwa niemiecka jest przekształceniem nazwy wcześniejszej). Kolejne informacje tym razem o właścicielach majątku pochodzą z 1420 roku  oraz z XVI wieku. W XIX i XX wieku folwark w Gołębicach był częścią majoratu w Radzowicach. Po wojnie nie powrócono do nazw występujących wcześniej w dokumentach historycznych. Władze administracyjne przyjęły nazwę Gołębice, która nie ma żadnego uzasadnienia historycznego. Według przekazów odpowiedniejszą wydaje się nazwa Galewice lub Galowice.
W XIX wieku w Gołębicach mieszkali ewangelicy, którzy stanowili zdecydowaną większość (442 osoby). Mieli oni swój kościół w sąsiednich Miłowicach. Natomiast katolicy, których we wsi było niewielu, bo zaledwie 30 osób, uczęszczali do kościoła w Trębaczowie i przez pewien czas w Namysłowie. W XX wieku katolicy z Gołębic wypełniali praktyki religijne w Dziadowej Kłodzie, zaś ewangelicy nadal w Miłowicach. Powyższe wiadomości zaczerpnęłam ze strony internetowej gminy. 

Tabernakulum i kości  

Kościół w Gołębicach został wzniesiony w roku 1865 dla ówczesnej miejscowej wspólnoty staroluterańskiej mieszkającej na tym terenie. Kilkadziesiąt lat później, w 1913 roku dobudowano wieżę. A kiedy po wojnie ludność niemiecka opuściła te tereny istniejącą świątynię postanowiono przystosować na potrzeby Kościoła katolickiego, dostosować do sprawowania liturgii katolickiej. Za patrona kościoła obrano św. Idziego Opata. 

Z racji, że był to kościół ewangelicki, jego wykończenie miało takowy charakter. Jak już zauważyliście podczas czytania o podobnych świątyniach, to w takich świątyniach była jedna nawa, a wokół bocznych ścian usytuowany był balkon. I tak jest tutaj, co więcej zachowany jest on w całości, a w jego tylnej części mieści się empora muzyczna. A zatem kościół został wzniesiony z cegły, jest otynkowany i zbudowany na rzucie prostokąta. Stanowi go jedna nawa z kruchtą boczną. Prezbiterium zamknięte jest apsydą (z zakrystią), z wieżą zwieńczoną ażurową latarnią z ostrosłupowym daszkiem zakończonym krzyżem, dostawioną od nawy od strony zachodniej. Wewnątrz, kiedy spojrzymy w górę zobaczymy wielopłaszczyznowy, drewniany strop z pseudo kasetonami, a w ołtarzu głównym, między pilastrami, ustawiona jest rzeźba przedstawiająca św. Idziego Opata, który patronuje tejże świątyni. Po jego obu stronach umieszczone są figury. Jedna z nich przedstawia św. Jadwigę, pod stopami której znajduje się tabernakulum. Druga figura, po lewej stronie patrona parafii przedstawia bł. Czesława, a pod jego stopami, w oświetlonej wnęce, znajdują się relikwie zarówno św. Jadwigi, jak i bł. Czesława. Są to relikwie kości o czym świadczy napis: „OSSA S – tae Haedvigis et B-ti Ceslai”. Figury zostały wykonane w latach 60 XX wieku w Piekarach Śląskich przez firmę Schaefer. 
W tej części świątyni uhonorowano także dwóch wielkich Polaków, a mianowicie po obu stronach prezbiterium w pewnego rodzaju medalionach znajdują się popiersia papieża Jana Pawła II i ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego. Prezbiterium od nawy oddzielone jest łukiem, na którym widnieje napis: „Jam jest który, jest”. A nad napisem wyobrażenie Boga Ojca.

Szpaler polskich świętych

Takie właśnie słowa cisną się na usta kiedy wychodzi się z prezbiterium i idzie w kierunku wyjścia, bo trudno oprzeć się wrażeniu, że postacie świętych i błogosławionych, które zostały ustawione przy balustradzie balkonu tworzą swoisty szpaler. I tak  wśród nich jest św. Jacek, św. Kazimierz Królewicz, św. Stanisław Kostka, św. Andrzej Bobola i bł. Bronisława. Wszystkie figury pochodzą z lat 60. XX wieku. Nie, nie to jeszcze nie koniec wizyty w tej pięknej świątyni, bo za nim ją opuścimy musimy jeszcze zauważyć dwa boczne ołtarze. Jeden z nich poświęcony jest Matce Boskiej Częstochowskiej, przy boku której straż pełnią św. Stanisław i św. Wojciech, a z drugiej strony znajduje się św. Anna ze swoją córką. Tak, tak to mała Maryja ze swoją mamą. No i chyba przyznacie mi rację, że niezły ten orszak świętych i to samych naszych rodaków, którzy wraz z patronem parafii św. Idzim zanoszą zasłyszane prośby swoich wiernych przed tron Boga Ojca.
Obecnie w kościele Msza św. sprawowana jest w każdą niedzielę o godz. 9.30, wierni chętnie gromadzą się na Różańcu pierwszosobotnim o godz. 16.00, a w maju i czerwcu o godz. 17.00 na nabożeństwach., na które serdecznie zaprasza proboszcz ks. Michał Będzieszak. ■

Tekst Arleta Wencwel-Plata
Zdjęcia Monika Głąb