Święci z trzech stron - Garki

Święci z trzech stron

W świątyni w Garkach spotkamy się ze św. Judą Tadeuszem, który nazwany jest najczęściej świętym od spraw beznadziejnych.
Ale to nie jedyny święty, jaki czuwa nad tą parafią.

Parafię pw. św. Judy Tadeusza w Garkach - Bonikowie znajdziemy na mapie w rejonie Odolanowa i do dekanatu odolanowskiego należy ta wspólnota. Niedługo, dokładnie w grudniu, będzie ona obchodzić 20 – lecie istnienia. Jednak kościół parafialny powstał wcześniej.

Dla Garek i Bonikowa
Budowę świątyni na terenie Garek rozpoczęto jesienią 1998 roku i w jej powstanie zaangażowało się wielu ludzi, wśród nich ks. prałat Kazimierz Nadstazik, wtedy proboszcz parafii w Odolanowie i okoliczni mieszkańcy. Następnie 29 czerwca 2001 roku na bazie wznoszonej świątyni ówczesny biskup kaliski ks. bp Stanisław Napierała powołał do istnienia Ośrodek Duszpasterski dla dwóch sąsiadujących ze sobą wsi, czyli dla Garek i Bonikowa. Samodzielna parafia została powołana do istnienia w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia 2002 roku. Otrzymała ona za patrona św. Judę Tadeusza, apostoła, a wchodzące w jej skład miejscowości wyłączono z parafii św. Marcina w Odolanowie. Proboszczem nowej parafii ustanowiony został ks. Andrzej Burchardt, który wcześniej pełnił funkcję administratora Ośrodka Duszpasterskiego. W tym czasie prace nad wznoszeniem świątyni parafialnej jeszcze trwały. Kamień węgielny wmurowany w kościół poświęcił Jan Paweł II w Łowiczu w 1999 roku. Z kolei uroczystość konsekracji kościoła pod wezwaniem tym samym co parafia pod przewodnictwem ks. bpa Stanisława Napierały odbyła się 10 lat później, czyli 17 października 2009 roku.

Tabernakulum i relikwie
Wybudowana w Garkach świątynia posiada współczesny kształt architektoniczny. Powstała na rzucie prostokąta z trójboczną absydą. Nad wysuniętym z nawy wejściem głównym wnoszą się filary tworzące otwartą dzwonnicę z dzwonem, która zwieńczona została krzyżem. Dach świątyni posiada formę dwuspadową.
Wnętrze kościoła tworzy nawa, do której przylega niewielkie, trójbocznie zamknięte, prezbiterium. Natomiast przy ścianie frontowej ulokowana została wnęka pełniąca funkcję chóru muzycznego. Teraz wejdziemy do prezbiterium, na którego ścianie umieszczono duży, drewniany krucyfiks. Pod nim zobaczymy tabernakulum z Najświętszym Sakramentem, dlatego właśnie na jego drzwiczkach zobaczymy krzyż oraz winne grono i kłos – symbole Eucharystii. W sąsiedztwie tabernakulum spotkamy kilku świętych w znakach relikwii. Po jednej stronie są to relikwie św. o. Pio i bł. ks. Michała Sopoćki, a po drugiej bł. s. Sancji Szymkowiak i św. s. Faustyny Kowalskiej. Z kolei na ołtarzu głównym znajdują się relikwie św. Jana Pawła II. To jego wizerunek zobaczymy na ścianie tęczy, a do tego obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej i patrona parafii św. Judy Tadeusza. Zatrzymajmy się na chwilę przy tym Apostole.

Tadeusz znaczy Odważny
Kościół wspomina św. Judę Tadeusza razem ze św. Szymonem 28 października i dlatego właśnie wtedy parafia w Garkach obchodzi swoje święto, czyli odpust. O życiu św. Judy wiemy niewiele. Otrzymał przydomek Tadeusz, tzn. „Odważny”, ale nie wiemy, dlaczego Ewangeliści tak go nazywają. Wiadomo natomiast, że był bratem św. Jakuba Młodszego, apostoła, więc bywa nazywany również Judą Jakubowym. W jego życiorysie można przeczytać, że był jednym z krewnych Jezusa i jego matką była najprawdopodobniej Maria Kleofasowa, o której wspomina Ewangelia. Podczas Ostatniej Wieczerzy to właśnie Juda Tadeusz zapytał Jezusa: „Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?” W związku z tym przypuszcza się, że św. Juda dołączając do Apostołów na początku kierował się perspektywą zrobienia kariery przy Chrystusie.
Co jeszcze o nim wiemy? Juda jest autorem listu z Nowego Testamentu. Po zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii; niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem. „Część tradycji podaje, że razem ponieśli śmierć męczeńską. Inne mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji” - czytamy w jego życiorysie. Kult tego Apostoła rozwija się szczególnie od XVIII wieku w Austrii i Polsce. W tych krajach odprawiane jest nabożeństwo do św. Judy i to jako patrona od spraw beznadziejnych, ale jest on też patronem szpitali i personelu medycznego.

Z medalionem z wizerunkiem Chrystusa
W ikonografii Judę Tadeusza przedstawia się w długiej, czerwonej szacie lub w brązowo-czamym płaszczu. W ręce trzyma medalion z wizerunkiem Jezusa, a jego atrybutami są: barka rybacka, kamienie, krzyż, księga, laska, maczuga, miecz, topór i pałki, którymi został zabity. Właśnie z charakterystycznymi włócznią i medalionem z wizerunkiem Chrystusa został przedstawiony na obrazie w kościele w Garkach. Zobaczymy go tam kiedy spojrzymy po prawej stronie prezbiterium. W świątyni są także stacje Drogi krzyżowej wyrzeźbione w drewnie, nowoczesna architektonicznie chrzcielnica i dębowy konfesjonał. Do tego w prostokątnych oknach zakończonych trójkątnie umieszczono witraże ukazujące postacie świętych i błogosławionych. Mamy tam wizerunki: Matki Bożej Fatimskiej, św. Jana Pawła II, Świętej Rodziny, św. s. Faustyny, św. Stanisława Kostki, bł. Karoliny Kózkówny. Natomiast po drugiej strome nawy umieszczono: bł. Sancję Szymkowiak, bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, Matkę Bożą Jasnogórską, bł kard. Stefana Wyszyńskiego, św. o. Pio, Najświętsze Serce Jezusa. To oni zachęcają nas, byśmy poszli drogą wskazaną przez Jezusa i Jego Ewangelię.

Tekst Renata Jurowicz
Zdjęcie: Monika Głąb