Słuchaj, nie zagaduj Boga

Słuchaj

W modlitwie różańcowej nie zagaduj Boga, daj Mu przestrzeń, by mógł mówić.

Kontynuujmy nasze rozważania o kontemplacji w modlitwie różańcowej. Różaniec bowiem, to nie „klepanie zdrowasiek”, ale wejście w życie Jezusa i Maryi, jednoczenie się z ich przeżyciami i myślami oraz naśladowanie ich w pokornym pełnieniu woli Ojca. To rozbudzanie wiary, która – jak pisał św. Paweł - „rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa” (Rz 10, 10).

Dlatego niezmiernie ważnym jest, aby na modlitwie różańcowej słuchać i dać Bogu przestrzeń i czas, by mógł do nas mówić. Nie zagaduj Boga albowiem „wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie” (Mt 6,8). Zasłuchaj się… W naszych czasach słuchanie jest sztuką. Ludzie zwykle chcą mówić i mówić, przekrzykują się nawzajem, wymieniają się argumentami, chcą powiedzieć jak najwięcej. Ludzkie słowa leją się jak wezbrany potok i zalewają serca i umysły. Dlatego człowiek dziś nie słyszy Boga i wydaje mu się, że On milczy. Pan jednak do nas mówi – także przez Różaniec.

Samo „Zdrowaś Maryjo” jest utkane z Jego słów, które kiedyś wypowiedział do Maryi. Ale dzisiaj mówi je do każdego z nas. Co więc słyszysz odmawiając Różaniec?

Gdy odmawiasz „Ojcze nasz” najpierw Bóg mówi ci, że jest twoim Ojcem, że możesz Go prosić o wszystko, bo „o cokolwiek poprosicie w imię moje, to uczynię” (J 14, 14). Potem przypomina ci, że jest niebo, że Jego imię jest święte i że nadchodzi Jego królestwo. Przypomina ci, że Jego wola jest dla ciebie największym dobrem tu i w przyszłości, że nie musisz się o nic martwić, bo On zapewni wszystko, czego pragniesz, a nawet da o wiele więcej. Dalej Pan mówi, że jest miłosierny, że przebacza i zaprasza cię do tego samego. Przestrzega przed uleganiem pokusie i zapewnia, że Jego miłość jest większa niż całe zło.

Gdy odmawiasz „Zdrowaś Maryjo” – Pan pozdrawia cię, tak jak ją wtedy w Nazarecie. Mówi, że Jego łaska jest nieskończona, że może cię nią wypełniać, tak byś jak Maryja był kiedyś w niebie. Przypomina, że zawsze jest z tobą, że możesz owocować, jak Matka Boża przyjąć i rodzić Jezusa w sobie i innych. Potem Pan mówi: „Oto Matka twoja” (J 19, 27). Możesz iść do niej ze wszystkim, z całym swoim życiem, swoimi problemami, kłopotami, radościami i smutkami. 

Gdy odmawiasz „Chwała Ojcu” – Pan zaprasza cię do relacji miłości, na wzór tej, która łączy Osoby Trójcy Przenajświętszej. Wyśpiewując chwałę Boga jesteś jak Maryja, która przyjmując Słowo, które w niej stało się Ciałem, wychwalała Boga, który tak wielkie rzeczy jej uczynił.

A zatem modlitwa różańcowa to czysta Ewangelia. Różaniec jest modlitwą kontemplacji Słowa, która raduje niebo i ziemię. Modląc się tak, stajemy się świadkami wiary, widzącymi i doświadczającymi, jak tajemnice zbawienia z wolna wrastają w tajemnice naszego życia. Dokonuje się wtedy cud naszego zjednoczenia się z Chrystusem. Doświadczamy wówczas na sobie, jak modlitwie ustnej towarzyszy modlitwa myślna, zlewając się w jedno uwielbienie Boga. Systematycznie praktykowana przetwarza nasze codzienne życie, czyniąc je miłym Bogu. Wówczas staje się ono życiem z Jezusem i z Maryją, w którym pragniemy wypełniać we wszystkim wolę Bożą. Tak praktykowana modlitwa różańcowa staje się modlitwą pokornej prośby i źródłem obfitego życia łaski nie tylko dla nas, ale dla całej wspólnoty Kościoła.

Benedykt XVI powiedział kiedyś: „różańcowa modlitwa wpisuje się doskonale w przeżywanie treści zbawczych, przekazanych nam w Piśmie Świętym i przez Tradycję Kościoła. Różaniec jest jakby streszczeniem całej Ewangelii. Rozważając zbawcze wydarzenia i kontemplując je - jesteśmy przy Jezusie i Maryi i wówczas wylewa się na nas obficie łaska zbawcza”. 

Drogi czytelniku:
Czy gdy odmawiasz Różaniec pozwalasz na to, by Bóg mógł do ciebie mówić?
Czy masz otarte uszy na Słowo Boga, które rodzi w tobie wiarę i zmienia życie?

Ks. Bogumił Kempa