Słowo Boże na każdy dzień (11-16 kwietnia)

Wielki Poniedziałek, 11 kwietnia
Iz 42, 1-7; Ps 27; J 12, 1-11
Czemu to nie sprzedano tego olejku za 300 denarów i nie rozdano ich ubogim?

Czemu Kościół nie przyjmuje uchodźców, czemu nie otwiera domów rekolekcyjnych, seminariów, domów zakonnych? W pierwszych dniach inwazji w Ukrainie takie pytania pojawiały się nieustannie. Następnie wszyscy zaczęli się fotografować. W internecie towarzyszyły nam obrazy jak biskupi, księża, siostry zakonne i wiele innych osób pomaga poszkodowanym. Czy doszliśmy do takiej sytuacji, że tylko to co w internecie jest prawdą? Wiemy z Ewangelii, że Judasz nie dla troski o ubogich upomniał się o pieniądze za wysłany olejek. Ile w nas jest prawdziwej troski, a ile pozowania?

Wielki Wtorek, 12 kwietnia
Iz 49, 1-6; Ps 71; J 13, 21-33.36-38
A po spożyciu kawałka chleba wstąpił w niego Szatan.

Post Eucharystyczny, codzienny rachunek sumienia, spowiedź, przygotowania modlitewne, przyjęcie godne. Pamiętam to do dziś z przygotowania do Pierwszej Komunii Świętej. Teraz wielu z nas traktuje Ciało Chrystusa jak placebo, opłatek, w grzechu i bez grzechu. Antybohater Judasz uczy, że nowe tysiąckrotne przyjęcie Jezusa w grzechu nie zwiększa łaski, ale potęguje potępienie.

Wielka Środa, 13 kwietnia
Iz 50, 4-9a; Ps 69; Mt 26, 14-25
Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam.

Co mi dasz życie, a Go porzucę? Ile kasy, przyjemności, czasu wolnego? W judaszowym pytaniu zabija mnie jego obojętność. Jakby zdrada była łatwa jak wypicie porannej kawy. Potem patrzę na nasze życie i tak jest. Pod iluzorycznym szczęściem jest sprzedaż tego, co stanowi o naszym człowieczeństwie. Kim jesteś, jeśli nie potrafisz obronić tego, w co wierzysz?

Wielki Czwartek, 14 kwietnia
Wj 12, 1-8.11-14; Ps 116B; 1 Kor 11, 23-26; J 13, 1-15
I zaczął obmywać uczniom nogi.

Gdyby Jezus podszedł do mnie i zaczął mi obmywać nogi zszokowałby mnie bardziej niż gdyby wymieniał moje grzechy. Pozwalając Mu na to zrozumiałbym, że zbawienie zaczyna się od krzyżowania swojego wybujałego ego, postawy roszczeniowej, autorytetu, na który nie zapracowałem ciężką pracą. Zbawienie zaczyna się od cichego umycia nóg 200 robotnikom na skraju ogromnego imperium. Czyn, symbol na pozór drobny, o którym mówi co roku świat. Zbawienie zaczyna się dziś przez twój dobroduszny gest, symbol, nawet jeśli nie napisze o tym lokalna gazeta.

Wielki Piątek, 15 kwietnia
Iz 52, 13-53, 12; Ps 31; Hbr 4,14-16; 5, 7-9; J 18,1-19,42
Piotr znowu zaprzeczył i zaraz zapiał kogut.

Golgota naszych czasów, która rozgrywa się na Ukrainie uświadamia mi jak dotychczas dobieraliśmy sobie przyjaciół, małżonków, wodzów narodu, sympatie i antypatie. Bo dobrze wygląda, bo ma gadane, dobrze zarabia, jest dowcipny itd. Czy wybieramy ludzi ważnych wokół siebie pytając, czy ta osoba mnie nie zostawi w godzinie próby? Kiedy przyjdzie cierpienie, zaraza, bankructwo, wojna? Piotr zrozumie to gdy będzie stary i zapyta Quo Vadis Domine? Ale zawróci i odda życie za to w co wierzył i kochał.

Wigilia Paschalna, 16 kwietnia
Rdz 1, 1-2,2; Rdz 22, 1-18; Wj 14, 15-15, 1;
Iz 54, 4a.5-14; Iz 55, 1-11; Ba 3, 9-15.32-4, 4;
Ez 36,16-17a.18-28; Rz 6, 3-11; Łk 24, 1-12
Gdy wobec tego były bezradne, nagle...

Dlaczego ta noc jest inna niż wszystkie? Dlaczego ona świeci w ciemności? Bo nagle to co bezradne nabiera nowego sensu. Dlatego powstań z kolan i podnieś ducha. Zacznij jeszcze raz od nowa. Weź się w garść jeszcze nic straconego. Dla Boga nie istnieje za późno.

Ks. Adam Kraska