Słowo Boże na każdy dzień ( 9- 15 lutego)

V Niedziela zwykła 9 lutego
Iz 58, 7–10; Ps 112; 1 Kor 2, 1–5; Mt 5, 13–16
Poniedziałek, 10 lutego
1 Krl 8, 1-7.9-13; Ps 132; Mk 6, 53-56
Wtorek, 11 lutego
1 Krl 8, 22-23.27-30; Ps 84; Mk 7, 1-13
Środa, 12 lutego
1 Krl 10, 1-10; Ps 37; Mk 7, 14-23
Czwartek, 13 lutego
1 Krl 11, 4-13; Ps 106; Mk 7, 24-30
Piątek, 14 lutego
Dz 13, 46-49; Ps 117; Łk 10, 1-9
Sobota, 15 lutego
1 Krl 12, 26-32;13, 33-34; Ps 106; Mk 8, 1-10

Z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan: «Dziel swój chleb z głodnym, do domu wprowadź biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwracaj się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzeknie: „Oto jestem!” Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem».

Z Księgi Psalmów

On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych,
łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Dobrze się wiedzie człowiekowi,
który z litości pożycza
i swoimi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.

Jego wierne serce lękać się nie będzie.
Rozdaje i obdarza ubogich,
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą będzie jego potęga.

Z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością, głosić wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.

Z Ewangelii wg św. Mateusza

Wy jesteście światłem świata
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».

Komentarz do Ewangelii

Żyjmy jak w jasny dzień
Kiedy czytałem dzisiejsze czytania z Mszy Świętej, to przypomniałem sobie śpiew: „Z Tobą ciemność nie będzie ciemna wokół mnie, a noc tak jak dzień zajaśnieje”. Paradoks: ciemność nie jest ciemna, a noc jest jasna jak dzień. Chciałoby się powiedzieć: „Takie rzeczy, to tylko z Panem Bogiem!”, bo dla Niego „nie ma rzeczy niemożliwych” (Łk 1, 37). W minioną niedzielę obchodziliśmy święto Ofiarowania Pańskiego (Matki Bożej Gromnicznej) i prosiliśmy: „Boże, źródło wszelkiego światła, Ty dzisiaj ukazałeś sprawiedliwemu Symeonowi światło na oświecenie pogan, pokornie Cię błagamy: pobłogosław te świece i przyjmij prośby swojego ludu, który się zgromadził, aby je nieść ku Twojej chwale; spraw, niech drogą cnót dojdzie do światłości bez końca”.
W ciemności nie czujemy się zbyt pewnie, ona napełnia nas lękiem i strachem, zwłaszcza gdy znajdziemy się w jakimś nieznanym nam miejscu. Św. Jan Apostoł ciągle nam przypomina: „W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą. Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości” (1J 4, 18). Bóg jest miłością; gdzie jest lęk i strach, tam nie ma Pana Boga. Ciemność jest więc domeną złego ducha, szatana. Ten sam Święty Jan przytacza słowa Jezusa: „A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu” (J 3, 19-21). Ciemność, złe uczynki, grzechy... Tego chce szatan! On chce byśmy ukrywali nasze grzechy w ciemności naszej „czarnej skrzynki”. Spowiedź jest wydobyciem na światło tego, co jest w naszej „czarnej skrzynce”.
Potrzeba światła, jasności! Jezus mówi więc swoim uczniom: „Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 14-16). Tam gdzie jest zły duch, tam są ciemność i złe uczynki, a gdzie jest Bóg, tam są światłość i dobre uczynki. Stąd też Jezus powiedział: „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12; por. J 1, 5; 1J 2, 8). Odchodząc z tego świata Jezus powiedział do swoich Apostołów: „Idźcie na cały świat” (Mk 16, 15). Bo cały świat potrzebuje światła-Jezusa. Bez Niego pojawia się ciemność, a potem grzech, lęk i zniewolenie (zob. J 8, 34). To my - uczniowie Pana Jezusa mamy nieść światło ludziom. A jeżeli w nas jest ciemność? Co wtedy damy światu? Dokąd poprowadzimy innych? Trzymajmy się Jezusa, „odrzućmy uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła! Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień” (Rz 13, 12-13).

ks. Tomasz Kaczmarek