Słowo Boże na każdy dzień (8 -13 września 2025)

Poniedziałek, 8 września | Święto Narodzenia NMP
Mi 5, 1-4a | Ps 13 | Mt 1, 1-16.18-23
Nie bój się.

Boimy się wielu rzeczy. Strach nie był obcy także Maryi i Józefowi, którzy bali się o życie swoje i Jezusa. Jednak zaufanie Bogu okazało się w ich życiu silniejsze niż strach. Kiedy ufamy Bogu, On przychodzi z pomocą i pomaga nam pokonywać nasze lęki. Bóg mówi do każdego z nas: Nie bój się, Ja jestem z Tobą, wiem, że się boisz, ale ze Mną dasz radę pokonać swoje lęki. Bóg działa nawet w tym, co wydaje się trudne, niejasne czy niesprawiedliwe. Czasem, jak Józef, nie rozumiemy wszystkiego od razu. Ale jeśli mamy odwagę zaufać Bogu, On pokaże nam drogę. Imię „Emmanuel” – Bóg z nami – to obietnica, że nigdy nie jesteśmy sami, nawet w najciemniejszych chwilach.

Wtorek, 9 września
Kol 2, 6-15 | Ps 145 | Łk 6, 12-19
Zszedł z nimi.

Tak samo jak 2000 lat temu Jezus powołał Apostołów tak dzisiaj powołuje każdego z nas, abyśmy dzielili się Dobrą Nowiną w świecie. Na drodze powołania Jezus nie pozostawia nas samych, On idzie z nami. Każdego dnia staramy się to powołanie odczytywać i wielokrotnie to odczytywanie nas zaskakuje. Bo Boża miłość zawsze zaskakuje. Wybór uczniów to też znak, że Jezus nie szuka ideałów. Wśród wybranych są zwykli ludzie, z różnymi historiami – rybacy, celnik, a nawet ten, który Go później zdradzi. Ale każdy z nich został zaproszony, by być blisko Jezusa i razem z Nim zmieniać świat.

Środa, 10 września
Kol 3, 1-11 | Ps 145 | Łk 6, 20-26
Błogosławieni.

Prawdziwie szczęście daje podążanie za Jezusem. Pomimo trudnych dni i upadków życie z Jezusem daje nadzieję na prawdziwe szczęście z Nim w wieczności. On pragnie naszego szczęścia, którego świat dać nie może. Często szukamy szczęścia i docieramy do miejsc, gdzie nie możemy go znaleźć, ale kiedy spotykasz w życiu Jezusa odkrywasz, że życie z Nim to najpiękniejsze co ci się w życiu przydarzyło. Jezus mówi, że szczęśliwi są ubodzy, głodni, płaczący i prześladowani, a biada bogatym, sytym i tym, którym wszyscy przyklaskują. To zupełnie odwrotnie niż to, co słyszymy na co dzień. Świat mówi: „Bądź bogaty, miej wpływy, baw się i bądź lubiany”. A Jezus mówi coś innego. Nie chodzi o to, że samo cierpienie jest dobre. Jezus pokazuje, że prawdziwe szczęście nie zależy od tego, co masz, ale od tego, kto jest z tobą. Jeśli jesteś blisko Boga, nawet trudności mogą przynieść błogosławieństwo.

Czwartek, 11 września
Kol 3, 12-17 | Ps 150 | Łk 6, 27-38
Miłujcie.

Miłość do jakiej wzywa Jezus jest radykalna. Jezus wzywa, aby kochać każdego człowieka, a nie wybranych. Na wzór naszego Pana jesteśmy wezwani do miłości naszych braci i sióstr, tych którzy są blisko, ale także i tych, którzy są daleko. Miłość nie jest na kiedyś, gdy będzie czas – ona jest „na wczoraj”, czyli natychmiast, bo Jezus kocha nieustannie i nic nie jest w stanie sprawić, żeby przestał nas kochać. To co mówi dzisiaj Jezus brzmi... prawie niemożliwie. Ale Jezus nie mówi tego jako „idealista” oderwany od rzeczywistości. On sam tak żył – kochał tych, którzy Go odrzucili, przebaczył tym, którzy Go krzyżowali. Jezus pokazuje, że miłość chrześcijańska nie opiera się na zasadzie: „jak ty mnie, tak ja tobie”, ale na Bożej miłości: darmowej, przebaczającej, wyprzedzającej. 

Piątek, 12 września
1 Tm 1, 1-2.12-14 | Ps 16 | Łk 6, 39-42
Wtedy przejrzysz.

Dzisiejszy  świat proponuje wiele możliwości i wiele dróg do sukcesu. Nasze ludzkie drogi prowadzą nas w różne miejsca i wielokrotnie prowadzą tam, gdzie o Jezusie nikt nie słyszał, co daje szansę na mówienie o Jezusie tam, gdzie o Nim nie słyszano. Drogą, która prowadzi do prawdziwego sukcesu, jest ta wytyczona przez Chrystusa – droga miłości Boga i bliźniego, bez oceniania i pogardzania, tylko ze spojrzeniem miłosierdzia. 

Sobota, 13 września
1 Tm 1, 15-17 | Ps 113 | Łk 6, 43-49
Ale nie zdołała go naruszyć.

Jezus mówi, że dobre drzewo poznaje się po owocach – czyli po tym, co z niego wychodzi. Tak samo jest z człowiekiem: nie po wyglądzie, słowach, ale po jego czynach i postawie w codziennym życiu widać, co naprawdę ma w sercu. Potem Jezus dodaje: „Dlaczego mówicie do Mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię?”. To mocne. Nie wystarczy znać Ewangelię albo „być wierzącym z metryki”. Liczy się to, czy budujesz życie na Jezusie jak na skale, czy tylko „na piasku”, czyli na emocjach, opiniach innych. Wiara nie ma być tylko „niedzielna”.

ks. Jakub Leszczyszyn