Słowo Boże na każdy dzień (8 -13 maja)

Słowo Boże na każdy dzień 

Poniedziałek, 8 maja
Dz 20, 17-18a.28-32.36; Ps 100; Rz 8, 31b-39; J 10, 11-16

Ja jestem dobrym pasterzem. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza.

Pasterz utożsamia się ze stadem, najemnik za honorarium jedynie zastępuje pasterza na jakiś czas, bo nie jest jego. Jednak pod płaszczem pasterza lub najemnika może ukryć się rozbójnik; ten absolutnie nie utożsamia się ze stadem, ale też nie zadowoli się zapłatą, lecz rozbije stado, uwiedzie owce dla swoich korzyści materialnych bądź by zaspokoić swoje ego. Pasterz zna swoje owce, one go znają, najemnika można akceptować, a rozbójnika trzeba się bać i uciekać. 

Wtorek, 9 maja
Dz 14, 19-28; Ps 145; J 14, 27-31a;

Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję.

Pokój to nie owoc paktów między narodami, czy brak kłótni pomiędzy ludźmi, ale łaska od Boga, która staje się rzeczywistością, jeśli człowiek ją przyjmie. Pokój od Boga jest niewidzialny, ale realny; wewnętrzny, ale odczuwalny na zewnątrz. I daje człowiekowi poczucie ogromnego bezpieczeństwa i to w najwyższym stopniu, bo pochodzi od Boga, a dotyczy życia nie tylko tu, ale i tam, przy Bogu. Owo poczucie bezpieczeństwa gwarantuje nam Duch Święty, a przyjdzie, jeśli Go zaprosimy.

Środa, 10 maja
Dz 15, 1-6; Ps 122; J 15, 1-8 

Ja jestem prawdziwym krzewem winnym. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeżeli nie trwa w winnym krzewie, tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.

Mamy życie w sobie, jeśli jesteśmy i trwamy wszczepieni w Jezusa – krzew. Owo wszczepienie z niezwykle szlachetny krzew nastąpiło w momencie chrztu, kiedy jak „dziczka” zostaliśmy wtopieni w Jezusa i zaczęliśmy pić życiodajne soki łaski, a następnie Słowa, Eucharystii i Bożej Opatrzności. Oderwanie się od Krzewu, to najpierw wegetacja, a potem śmierć i spalenie. Niech nie brakuje choć w niedzielę Słowa i Eucharystii, a codziennie modlitwy.

Czwartek, 11 maja
Dz 15, 7-21; Ps 96; J 15, 9-11

Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. 

Trwanie w winnym Krzewie – Chrystusie daje nam życiodajne soki Słowa, Komunii, łaski, mądrości, wiedzy, rozeznania, radości, o czym była mowa wczoraj. A dziś Nauczyciel i Mesjasz wyjaśnia jak to uczynić. A mianowicie trzeba zachowywać Boże przykazania, które nie są ideologią czy ograniczeniem, ale sposobem, by nie odkleić się od Boga i tkwić w nim, czyli przy życiu. A motywacja? Autentyczna miłość do Boga i ludzi. Przykład – osoba Jezusa. 

Piątek, 12 maja
Dz 15, 22-31; Ps 57; J 15, 12-17

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość.

Ludzka natura po grzechu pierworodnym ma tendencje do narzekania, smutku i wytykania innym błędów. Jednak nie należy tracić czasu, a trzeba odróżniać sprawy błahe, ważne i najważniejsze. Błahymi nie należy się przejmować, ważne dostrzegać i żyć nimi, a istotne natychmiast uczynić swoimi. Wtedy przyjdzie wewnętrzna satysfakcja i prawdziwa radość, iż sam dałem radę coś odkryć, że odkrywam skarby, że nie marnuję życia, a nie idę za modami.

Sobota, 13 maja 
Wspomnienie NMP Fatimskiej
Dz 16, 1-10; Ps 100; J 15, 18-21

Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, dlatego was świat nienawidzi.

Myślenie typowo ludzkie to świat. A Boża wizja życia, to Niebo. Stąpamy nogami mocno po ziemi, by wypełnić nasze powołanie. Ale nie chcemy być tu zakotwiczeni tak mocno, by nie móc się wyrwać i pójść do Nieba. Ciałem jesteśmy tu, ale duchem nie na tym świecie.  A świat niezbyt kocha niepoprawnych marzycieli, a co dopiero chrześcijan, którzy mówią otwarcie, że jest lepszy świat a ten nie jest warty grzechu. A mówią, bo wiedzą, a wiedzą, bo wierzą w zmartwychwstanie. 

ks. Zbigniew Cieślak