TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 29 Marca 2024, 07:44
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Słowo Boże na każdy dzień (7 - 13 października)

XXVII Niedziela zwykła 7 października
Rdz 2, 18-24; Ps 128; Hbr 2, 9-11; Mk 10, 2-16

Poniedziałek, 8 października
Ga 1, 6-12; Ps 111; Łk 10, 25-37
Wtorek, 9 października
Ga 1, 13-24; Ps 139; Łk 10, 38-42
Środa, 10 października
Ga 2, 1-2.7-14; Ps 117; Łk 11, 1-4
Czwartek, 11 października
Ga 3, 1-5; Łk 1; Łk 11, 5-13
Piątek, 12 października
Ga 3, 7-14; Ps 111; Łk 11, 15-26
Sobota, 13 października
Ga 3, 22-29; Ps 105; Łk 11, 27-28

Z Księgi Rodzaju
Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc». Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki podniebne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jak on je nazwie. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».
Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

Z Księgi Psalmów
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc
pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep
winny w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki dokoła twego stołu.
Tak będzie błogosławiony człowiek,
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.
Obyś oglądał potomstwo swych dzieci.
Pokój nad Izraelem!

Z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Widzimy Jezusa, który mało co od aniołów był mniejszy, chwałą i czcią uwieńczonego za mękę śmierci, iż z łaski Bożej zaznał śmierci za każdego człowieka. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko istnieje, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienia. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi.

Z Ewangelii wg św. Marka
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela

Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam przykazał Mojżesz?» Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić». Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela».W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».

Komentarz do Ewangelii
Słuchać uważnie

Jakiś czas temu zobaczyłem taki sobie obrazek: Pan Jezus siedzi wśród apostołów i kieruje do nich słowa: „Tylko słuchać uważnie, chłopaki, żeby później nie było czterech różnych wersji”! Można się na to uśmiechnąć pod nosem, ale ten humorystyczny obrazek zawiera bardzo ważną prawdę, że należy „uważnie” słuchać Pana Jezusa, a nie tak po łebkach.
Dzisiaj coraz trudniej nie tylko słuchać nam „uważnie” Jezusa, ale także samych siebie. Wiele rzeczy jest naznaczonych jakąś tymczasowością, płytkością, i dlatego na „uwagę” nie ma zbyt wiele miejsca i czasu. Ale na tym, co płytkie i tymczasowe niczego trwałego nie zbudujemy. Jezus więc nieustannie przypomina nam, abyśmy budowali na skale, a nie na piasku (por. Mt 7, 24-27). Słuchać „uważnie” Jezusa... I On dzisiaj przypomina nam, jaki jest Boży zamysł wobec małżeństwa. Świat podpowiada, że małżeństwo właściwie nie ma sensu, chyba że dotyczy osób homoseksualnych. Mężczyzna i kobieta żyją bez ślubu, a dwóch mężczyzn czy dwie kobiety robią wszystko, aby jakąś formę małżeństwa zawrzeć. Trochę to dziwne! Ale wróćmy do Bożego zamysłu. „Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny [po hebrajsku „isz”], zbudował niewiastę [po hebrajsku „iszsza”]. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą [„iszsza”], bo ta z mężczyzny [„isz”] została wzięta». Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 21-24). Tak było „na początku” (Mk 10, 6), kiedy „Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre” (Rdz 1, 31). Skoro Bóg „pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1Tm 2, 4), to także Boży zamysł wobec małżeństwa ma na celu dobro człowieka i jego zbawienie. Bóg stworzył mężczyznę i kobietę, i to stworzył ich w taki sposób, że dopełniają się fizycznie, psychicznie i duchowo. Dzięki temu w małżeństwie tworzą „jedno ciało” (Rdz 2, 24). Biblijne, a właściwie Boże, „jedno ciało” oznacza „jedno istnienie, jedno życie”, czyli tak naprawdę „jednego człowieka”. A co to za „jedno życie, jeden człowiek”, skoro już „na początku” zakłada się, że w razie czego się rozejdziemy, a bez ślubu będzie z tym mniej problemów. Czy wtedy budujemy na skale? Czy wtedy można budować „jedno życie”, które będzie drogą do nieba? I zamiast „słuchać uważnie” Jezusa, słyszymy tylko, że „Bóg jest miłością” (1J 4, 8.16) i wystarczy, że się kochamy (przynajmniej na razie). Święty Paweł słuchając uważnie Jezusa i Bożego natchnienia napisał, że małżeństwo jest „wielką tajemnicą, i to w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła” (Ef 5, 32). Nie można więc patrzeć na małżeństwo nie patrząc przy tym na Jezusa, a tym bardziej nie słuchać Go i to nie słuchać Go „uważnie”!

ks. Tomasz Kaczmarek

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!