Słowo Boże na każdy dzień (4- 9 września )

Poniedziałek, 4 września
1 Tes 4, 13-18; Ps 96; Łk 4, 16-30
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go
z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić.
Jezus naucza w synagodze trudnej dla Nazarejczyków prawdy. Jest ona na tyle niewygodna, że chcą Go zabić. Nie próbują nawet rozważyć Jego słów, przyjąć w pokorze, ale unoszą się gniewem i siłą chcą wymóc swoją rację. Kiedy rozważam tę scenę, powinienem zastanowić się jak ja przyjmuję prawdy dla mnie trudne, krytykę, sprzeciw, odmowę? Czy potrafię uznać, że ktoś inny ma rację, a ja mogłem się pomylić?

Wtorek, 5 września
1 Tes 5, 1-6.9-11; Ps 27; Łk 4, 31-37
Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek 
i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.
Słyszymy o Jezusie wyrzucającego złego ducha. W jaki sposób się to dzieje? Ostro 
i stanowczo, bez najmniejszej dyskusji, wchodzenia w dialog. On mu po prostu rozkazuje – „Milcz i wyjdź”. Chrystus tym samym przekazuje schemat dla nas – w jaki sposób my powinniśmy reagować na grzechy. Nigdy nie wchodzić w dialog ze słabością, nie rozważać, ale mówić stanowcze „Nie” i skłaniać się ku świętości. Zło będzie krzyczeć, ale przy Bogu nie wyrządzi żadnej szkody.

Środa, 6 września
Kol 1, 1-8; Ps 52; Łk 4, 38-44
O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. (…)
Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne.
Kiedy pochylamy się nad dzisiejszym fragmentem, to może nas ogarniać zdumienie jak bardzo pracowity dzień spotkał Jezusa. Uzdrowienia chorych, walka ze złymi duchami, spotkania z ludźmi… W jaki sposób Zbawiciel go kończy? Udaje się na miejsce pustynne zapewne, żeby się modlić. Czy ja potrafię znaleźć czas na modlitwę mimo pracowitego dnia? Czy potrafię podziękować Bogu za to, że dał mi przeżyć kolejny dzień, nawet jeśli jest on trudny?

Czwartek, 7 września
Kol 1, 9-14; Ps 98; Łk 5, 1-11
A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać.
Niesamowite w naszym Bogu jest, że nie ma dla Niego żadnych barier. Piotr nic nie złowił i dostaje polecenie od Jezusa, które przeczy rybackiej logice, a przecież on jest fachowcem. Mimo to ufa Chrystusowi zarzucając sieci. Połów okazuje się tak obfity, że potrzebna jest pomoc, a sieci się rwą. Zawierzaj wszystkie problemy Bogu i wytrwale podążaj za Jego nauką, nawet jeżeli przeczy to logice.

Piątek, 8 września
Święto Narodzenia NMP
Mi 5, 1-4a; Ps 96; Mt 1, 1-16.18-23
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się 
w Niej poczęło.
Słyszymy dziś o Józefie, który staje przed niesłychanie trudnym problemem, ale Pan Bóg posyła mu anioła z rozwiązaniem. Dlaczego ja nie dostaję takich Bożych wskazówek na moje problemy?! Nic bardziej mylnego. Otóż dostaję szeroki wachlarz życiowych podpowiedzi – przykazania, Słowo Boże, głos sumienia, który podszeptuje jak postąpić. Wystarczy wsłuchiwać się w nie i starać się za nimi podążać.

Sobota, 9 września
Kol 1, 21-23; Ps 54; Łk 6, 1-5
Wtedy Jezus, odpowiadając im, rzekł: «Nawet tego nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego ludzie?»
W tym fragmencie Ewangelii dochodzi do sporu między Jezusem a faryzeuszami, którzy są oburzeni łamaniem szabatu. Chrystus wyrzuca im nieznajomość historii Dawida. Warto przy tym zastanowić się jaką rolę pełni Słowo Boże w moim życiu. Staram się po nie regularnie sięgać? Czy przekładam je na swoją codzienność? Skoro czytasz to rozważanie, to zapewne czujesz potrzebę obecności Słowa Bożego w twoim życiu, ale zadaj sobie do tego pytanie – co dzisiaj zrobisz, żeby je zrealizować?

sł