TELEFON DO REDAKCJI: 62 766 07 07
Augustyna, Ingi, Jaromira 28 Marca 2024, 19:30
Dziś 19°C
Jutro 13°C
Szukaj w serwisie

Słowo Boże na każdy dzień (3-9 grudnia)

I Niedziela Adwentu 3 grudnia
Iz 63, 16b-17.19b; 64, 2b-7;
Ps 80; 1 Kor 1, 3-9; Mk 13, 33-37
Poniedziałek, 4 grudnia
Iz 2, 1-5; Ps 122; Mt 8, 5-11
Wtorek, 5 grudnia
Iz 11, 1-10; Ps 72; Łk 10, 21-24
Środa, 6 grudnia
Iz 25, 6-10a; Ps 23; Mt 15, 29-37
Czwartek, 7 grudnia
Iz 26, 1-6; Ps 118; Mt 7, 21.24-27
Piątek, 8 grudnia
Rdz 3,9-15; Ps 98;
Ef 1, 3-6.11-12; Łk 1, 26-38
Sobota, 9 grudnia
Iz 30, 19-21.23-26;
Ps 147A; Mt 9, 35-10, 1.5a.6-8

Z Księgi proroka Izajasza
Ty, Panie, jesteś naszym ojcem, odkupiciel nasz - to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasze stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił - przed Tobą zatrzęsłyby się góry.
Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.
Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. a jednak, Panie, Ty jesteś naszym ojcem.
My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą.
Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.

Z Księgi Psalmów
Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże zastępów,
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica,
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy,
nad synem człowieczym,
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie,daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia:
Łaska wam i pokój od Boga ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was. Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego,
Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca,
abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Wierny jest Bóg, który powołał was do współuczestnictwa
z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.

 

Z Ewangelii wg św. Marka
Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył
zajęcie, a odźwiernemu przykazał,
żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie,
kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem.
By niespodzianie przyszedłszy,
nie zastał was śpiących.
Lecz co wam mówię,
do wszystkich mówię:
Czuwajcie!»

Komentarz do Ewangelii
Zbudź się!

Adwent! To nim rozpoczyna się nowy rok kościelny. Dlaczego? Łacińskie słowo „adventus” znaczy „przyjście”. W cesarstwie rzymskim w ten sposób określano „pierwsze oficjalne odwiedziny dygnitarza (cesarza, namiestnika) po objęciu władzy”. A nam, wierzącym w Jezusa Chrystusa, chodzi przecież o powtórne przyjście naszego Pana i uobecnienie Jego pierwszego przyjścia, które dokonało się dwa tysiące lat temu w Betlejem. Stąd też słyszymy dzisiaj: „Uważąjcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie... Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!” (Mk 13, 33. 35-37). Można by więc przywołać także słowa Świętego Pawła: „Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus” (Ef 5, 14). Słowa Jezusa i słowa św. Pawła, przypominają nam o pewnej rzeczy, bardzo mocno związanej z Adwentem. Są to Roraty. Niestety, w naszych czasach, „stały się (one) Mszą adresowaną głównie do dzieci, dla których zachętą miały być towarzyszące Mszy konkursy, zbieranie obrazków, losowanie figurek Matki Boskiej. Ta otoczka sprawiła, że Roraty zaczęto postrzegać jako formę, z której się «wyrasta». Ponadto dla większej wygody przenoszono Mszę roratnią na godziny popołudniowe i wieczorne, gubiąc naturalną symbolikę związaną z porą dnia” (Jan Gołaski). No właśnie! Z istoty Adwentu i całego życia chrześcijanina (czekanie na przyjście Jezusa), uczyniliśmy „zabawę” dla dzieci. A przecież życie każdego z nas jest ADWENTEM. Może więc warto wrócić do tego, aby w Roratach uczestniczyli przede wszystkim dorośli, i aby te Roraty odprawiać przede wszystkim rano. „Zbudź się, o śpiący”! Od kilku lat jestem administratorem dwóch wiejskich parafii. Wydawałoby się, że gdzie jak gdzie, ale na wsi trudno byłoby odprawiać Roraty rano. Ale od początku trzymałem się tego: roraty o 7.00 rano. Skoro czekamy, to czuwamy; a skoro czuwamy, to nie śpimy. Gdy w naszych domach czekamy na pojawienie się gości, to nikt nie ucina sobie w tym czasie drzemki. A tu ma przyjść Pan i Król wszechświata! Prorok Izajasz woła dzisiaj: „My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie” (Iz 64, 5-6). „Nikt się nie zbudził”... Coraz więcej rzeczy ustawiamy tak, jak nam jest wygodnie. Robimy na przykład zakupy w niedzielę, bo mamy czas i jest to wygodne. To ustawianie pod siebie dotyczy także życia religijnego. Idziemy na Mszę Świętą, kiedy nam pasuje, bo przecież tyle innych rzeczy jest jeszcze do zrobienia. Nie pościmy w piątki, bo wystarczy, że życie jest już ciężkie. Może więc warto, z początkiem nowego roku kościelnego, czy z początkiem Adwentu, zmienić podejście i bardziej ustawiać siebie pod Pana Boga? Nie zawsze nam się uda pójść na Roraty rano, ale spróbujmy: „Zbudź się i czuwaj!”

ks. Tomasz Kaczmarek

Dodaj komentarz

Pozostało znaków: 1000

Komentarze

Nikt nie dodał jeszcze komentarza.
Bądź pierwszy!