Słowo Boże na każdy dzień (28-3 maja 2025)

Słowo Boże na każdy dzień (28 kwietnia -3 maja 2025)

Poniedziałek, 28 kwietnia 
Dz 1, 3-8 | Ps 126 | Flp 1, 20c-30 | J 12, 24-26
Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze…

Ideałem życia chrześcijańskiego jest życie Jezusa Chrystusa. W tym ideale wyrazistym elementem jest uniżenie się, a nawet całkowite wyniszczenie dla drugiego. Obumieranie ziarna to proces konieczny, by mogło ono wydać nowy owoc. Śmierć Chrystusa wydała owoc nowego życia w zmartwychwstaniu i zbawienie wszystkich grzeszników. Śmierć św. Wojciecha, patrona dnia, wydała owoc wzrostu Kościoła Chrystusowego w naszej Ojczyźnie. Gotowość na obumieranie dla innych to znak miłości. Czy jest ktoś dla kogo jestem gotowy umrzeć? 

Wtorek, 29 kwietnia 
1 J 1, 5-2,2 | Ps 103 | Mt 11, 25-30
Uczcie się ode mnie, bo jestem cichy i pokornego serca…

Jezus zaprasza nas do przyjęcia w życiu Jego stylu bycia i działania. Ten styl to cichość i pokora. Już sam sposób zaproszenia do wzorowania się na Nim jest przepełniony tym właśnie stylem. Jezus niczego nie narzuca i do niczego nie zmusza. Proponuje i zachęca. I choć wydaje się, że kto jest cichy i pokorny ten przegrywa, jednak w ostatecznym bilansie zwycięża. Cichy i pokorny Jezus jest zmartwychwstałym zwycięzcą śmierci, piekła i szatana. Wraz z nim zwycięża każdy, kto z ufnością kroczy Jego drogą.

Środa, 30 kwietnia 
Dz 5, 17-26 | Ps 34 | J 3, 16-21 
Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał…

Bóg umiłował człowieka tak bardzo, że postanowił dać siebie samego jako zapłatę za jego wykup z niewoli z grzechu i zapewnienie życia wiecznego. Istotą Boga jest miłość. To miłość bardzo pokorna. Tylko taka miłość jest w stanie dać siebie drugiemu, zwłaszcza temu, który przecież zawinił, zdradził, odrzucił – powiedział „nie” miłości jaką jest Bóg. Lecz On nie potępia, nie osądza, nie bierze odwetu. On daje siebie, aby świat został przez Niego zbawiony. Bóg daje całego siebie. Daje siebie takiego jakim jest. Czy ja daję siebie Bogu?

Czwartek, 1 maja 
Rdz 1, 26-2,3 lub Kol 3, 14-15. 17. 23-24 | Ps 90 | Mt 13, 54-58
Czyż nie jest On synem cieśli?

Mieszkańcy Nazaretu nie potrafią przyjąć Jezusa i uwierzyć Mu. Jego rodzinne miasto „zbyt dobrze go zna”. Jednak to swoista znajomość, niby pełna drobnych szczegółów, kontekstów, wspomnień, a jednak fragmentaryczna, zamknięta w schematach i własnych wyobrażeniach. Takie postrzeganie Jezusa nie pozwala im na otwarcie się na pełnię poznania, na pełne przyjęcie łaski, jaka przyszła w Tym, którego w swoim życiu włożyli do szufladki pod nazwą „syn cieśli”. Kiedy sami zamykamy Jezusa w swoich schematach stajemy się jak mieszkańcy Nazaretu. Niby znamy, niby dużo możemy o Nim powiedzieć, ale czujemy, że nie wydaje to w naszym życiu żadnego owocu godnego nawrócenia.   

Piątek, 2 maja 
Dz 5, 34-42 | Ps 27 | J 6, 1-15
Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zostało.

Cud rozmnożenia chleba jest spektakularny. Także te 12 koszów pełnych ułomków uświadamia nam Jego wielkość. Warto skupić się właśnie nad tym, co może wydawać się być już tylko „ułomkiem”, resztką, pozostałością. To też jest znak tego jak Bóg jest dobry i często działa z taką obfitością, że otrzymujemy nadmiar. Nie marnujmy niczego, zbierajmy i starannie przechowujmy, aby nic nie zostało stracone. I bądźmy wdzięczni. Ale także działajmy jak Jezus – dzielmy się tym co mamy, nawet ponad miarę.

Sobota, 3 maja 
Ap 11, 19a | 12, 1.3-6a.10ab | Ps: Jdt 13 | Kol 1, 12-16 | J 19, 25-27
Obok krzyża Jezusowego stały…  

Maryja uczy nas stania pod krzyżem. Jeśli ona jest tak bardzo ważna dla nas, to nie możemy wykluczać naśladowania jej w tym, co jest wydarzeniem krzyża. Maryjne stanie pod krzyżem to obraz miłości wiernej i do końca. Każda miłość wcześniej czy później musi przejść przez doświadczenie krzyża, czyli bolesnej konfrontacji z prawdą, że nie jest tak jak miało być. Nazwiemy to rozczarowaniem, które albo stanie się przekleństwem i ucieczką, albo błogosławioną chwilą prawdy, która oczyści ze złudzeń i ludzkich kalkulacji. Maryja kochająca stoi wiernie pod krzyżem do końca. Kochająca wierność wbrew rozczarowaniom zostanie nagrodzona chwałą Nieba.   

ks. Marcin Papuziński