Słowo Boże na każdy dzień (25 - 30 grudnia )

Poniedziałek, 25 grudnia
Uroczystość Narodzenia Pańskiego
Iz 52, 7-10; Ps 98; Hbr 1, 1-6; J 1, 1-18

Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.

Święta Bożego Narodzenia to uroczystość najradośniejszego orędzia, jakie kiedykolwiek usłyszała ludzkość. Bóg tak mocno ukochał świat, że dał nam swojego Jednorodzonego Syna. Miłość Boga względem człowieka jest nieskończona. Jezus – zapowiedziany i oczekiwany Mesjasz przyjmuje ludzkie ciało i staje się jednym z nas, ponieważ chce być jeszcze bliżej każdego człowieka. Jest to największy paradoks Bożej miłości. Bóg staje się człowiekiem. Bóg rodzi się jako człowiek!

Wtorek, 26 grudnia
Święto św. Szczepana, męczennika
Dz 6, 8-10; 7, 54-60; Ps 31; Mt 10, 17-22

Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

Prawda, że Bóg stał się człowiekiem, aby nas zbawić, jest zobowiązująca, domaga się naszej odpowiedzi, a jak trzeba to i świadectwa. Wyznawanie wiary, szczególnie w dzisiejszym świecie, bardzo często spotyka się z doświadczeniem upokorzeń, szyderstwa, a nawet prześladowań. Kontemplując Boże Dziecię w ramionach Maryi i patrząc na przykład św. Szczepana, prośmy Boga, byśmy dzięki Jego łasce konsekwentnie żyli naszą wiarą i zawsze byli gotowi do dawania świadectwa o Nim.

Środa, 27 grudnia
Święto św. Jana, ewangelisty
1 J 1, 1-4; Ps 97; J 20, 2-8

Ujrzał i uwierzył.
Dziś przyglądamy się św. Janowi, apostołowi i ewangeliście i razem z nim pragniemy przejść pewną drogę, która doprowadzi nas do wyznania wiary w to, że Jezus Chrystus umarł, zmartwychwstał. Żeby tak się stało, tak samo, jak Apostołowie, musimy podjąć trud i zmaganie. Trzeba nam także odwagi, aby przekonać się, że On naprawdę żyję. Wtedy nasze życie nabiera zupełnie nowego znaczenia. Bóg również i nam dzisiaj daje znaki swojej obecności, ale czy potrafimy je naprawdę rozpoznać?

Czwartek, 28 grudnia
Święto św. młodzianków, męczenników
1 J 1, 5-2, 2; Ps 124; Mt 2, 13-18

Oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: „Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić”.

Dla Maryi i Józefa po narodzinach Jezusa nadchodzi czas wielkiej próby. Razem z nowo narodzonym Dziecięciem muszą uciekać przed Herodem do Egiptu. To kolejny sprawdzian z wiary i zaufania Panu Bogu. Święta Rodzina z Nazaretu znowu okazuje się całkowitym posłuszeństwem i w ten sposób ocala życie Mesjasza. Razem z Jezusem, Maryją i św. Józefem módlmy się dzisiaj o pełne ufności oddanie się Bogu w chwilach próby i trudności.

Piątek, 29 grudnia
1 J 2, 3-11; Ps 96; Łk 2, 22-35

Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu.

29 dzień grudnia to piąty dzień w oktawie Świąt Bożego Narodzenia, który prowadzi nas wraz z Maryją i św. Józefem oraz Dzieciątkiem Jezus do świątyni jerozolimskiej. Tam ma miejsce ofiarowanie Jezusa. By właściwie zrozumieć sens dzisiejszego dnia, musimy odwołać się do starotestamentalnej tradycji. Św. Łukasz połączył w jedno dwa wydarzenia związane z wypełnieniem przepisów Prawa Mojżeszowego: oczyszczenia Maryi i ofiarowania Jezusa. W tym wydarzeniu widzimy wielkie zbawcze dzieła.

Sobota, 30 grudnia
1 J 2, 12-17; Ps 96; Łk 2, 36-40

Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach.

Prorokini Anna należała do grupy ludzi biednych. Nie miała nic swojego. W swoim życiu nie zaznała wiele radości. Jej życiowa sytuacja była bardzo trudna, ale w bliskości Boga odnalazła dla siebie nadzieję. Czyni ze swego życia ofiarę i służy Bogu poprzez post i nieustanną modlitwę. Ta kobieta w oczach Boga na pewno zajmuje ważne miejsce, a jej postawa ma nieskończoną wartość i przyczynia się do zbawienia świata.

Ks. Mateusz Puchała