Słowo Boże na każdy dzień (17-22 czerwca)

Poniedziałek, 17 czerwca
1 Krl 21, 1b-16; Ps 5; Mt 5, 38-42 

Daj temu kto cię prosi i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie.

Święty Brat Albert Chmielowski znany jest szczególnie ze słów: „być dobrym jak chleb, powinno się być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”. Trudno o lepsze słowa komentarza do dzisiejszej Ewangelii. Chrystus zaprasza nas do trudnej rzeczywistości, w logice ludzkiej wręcz absurdalnej. A jednak Boże spojrzenie jest inne, przepełnione miłością. Nasz Pan pierwszy daje przykład - na zło grzechu odpowiada dziełem Odkupienia, a nie zemstą. 

Wtorek, 18 czerwca
1 Krl 21, 17-29; Ps 51; Mt 5, 43-48 

Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.

Polecenie Jezusa sprawiające wrażenie niemożliwego do wykonania. To dobry odruch prowadzący nas do próby innego spojrzenia na to zdanie. Prawda jest taka, że możemy być doskonali jak nasz Ojciec. Nie z powodu naszych zasług, nie przez nasze różnorakie modlitwy, nie przez szlachetność życia graniczącą z ludzką doskonałością. Możemy być choćby odrobinę bardziej doskonali, bo Bóg nam daje samego Siebie, to Jego doskonałość nas przemienia. Gdy otwieramy serce na Jego działanie, polecenie Jezusa staję się faktem. 

Środa, 19 czerwca
2 Krl 2, 1.6-14; Ps 31; Mt 6, 1-6.16-18 

A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Bóg zawsze ma nas „na oku”. To zdanie jest Dobrą Nowiną! Mamy Boga, który kocha nas tak mocno, że nawet na moment nie chce odwrócić się od nas, niezależnie od tego jak my postępujemy. Jest z nami zawsze, w każdym położeniu. Nie po to by nas osądzać, lecz byśmy my mogli być z Nim w najbardziej zażyłej relacji. A jeśli potrzebujemy wrócić, byśmy mieli jak najbliższą drogę do Niego. Tak wiele spektakularnych rzeczy dokonuje się między nami a Bogiem w izdebce naszego serca. Obyśmy doświadczali tych „cudów” każdego dnia. 

Czwartek, 20 czerwca
Syr 48, 1-14; Ps 97; Mt 6, 7-15 

Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień.

To nie Bóg ogranicza swoje miłosierdzie względem człowieka, to my możemy tworzyć skuteczny mur dla Bożej miłości. Mur z naszego zatwardziałego serca. Jak łatwo nam mówić Modlitwę Pańską, a jak trudno wcielać ją w codzienność. Jednak gotowe na przyjęcie kolejnego przebaczenia od Boga jest tylko serce, które samo jest dawcą przebaczenia. Takie serce nie ma kamiennego muru wokół siebie, choćby głęboko zranione bije rytmem miłości i potrafi Miłość przyjmować. 

Piątek, 21 czerwca
2 Krl 11, 1-4.9-18.20; Ps 132; Mt 6, 19-23 

Gromadźcie sobie skarby w niebie.

Każdy z nas jako dziecko marzył, by odnaleźć skarb, może z niektórymi do dzisiaj zostało to pragnienie. Wiemy jednak, że jakkolwiek okazały ten skarb by był, jak bardzo błyszczący, jak wielce cenny, zawsze jest zniszczalny. Co więcej, zdecydowanie jest możliwy do roztrwonienia. Jest jeszcze inny skarb, nieporównywalnie cenniejszy i niezniszczalny – skarb wiary. I ten jesteśmy w stanie roztrwonić, ale tylko wtedy gdy skupimy się na tym, co ziemskie. Trzeba nam kierować serce na Boga, na sprawy niebieskie, byśmy mnożyli skarb wiary i stawali się światłem dla innych.

Sobota, 22 czerwca
2 Krn 24, 17-25; Ps 89; Mt 6, 24-34 

Nie martwcie się więc o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie martwić się będzie.

Chrystus wie ile przeżywamy trudów, przeciwności, jak wiele doświadczamy uzasadnionych lęków i zmartwień. W każdej z tych sytuacji to On wie najdokładniej czego potrzebujemy, jest przecież Panem naszego życia. Wzywa nas do fundamentalnej postawy – ufności wobec Niego. Jest ona silniejsza niż każda ludzka kalkulacja. Jeśli możemy uwolnić serce od paraliżu trudami codzienności to tylko przez ufność wobec Boga. Trudna jest ufność, nasza natura lubi być samowystarczalna, ale warto ją przełamywać oddając coraz bardziej życie w ręce kochającego Boga. 

ks. Wiktor Domagała