Słowo Boże na każdy dzień (16 -21 czerwca 2025)

Poniedziałek, 16 czerwca
2 Kor 6, 1-10 | Ps 98 | Mt 5, 38-42
Nie dając nikomu sposobności do zgorszenia (…) żyjemy,
jakby karceni, lecz nie uśmiercani.

Doświadczenie życia u początków Kościoła jest dla nas wzorem. Jak opisuje św. Paweł, chrześcijanie znosili trudy tak, aby nikogo przy tym nie zgorszyć. Byli umacniani siłą od Boga, która uzdalniała ich do tego dzieła. Także i dzisiaj Bóg nie zapomina o nas w naszych niełatwych doświadczeniach. Czy moim życiem świadczę o Panu pomimo doświadczeń obecnego czasu?

Wtorek, 17 czerwca
2 Kor 8, 1-9 | Ps 146 | Mt 5, 43-48
Znacie przecież łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.

Aby odkryć prawdziwe bogactwo, wpierw należy dostrzec swoją własną biedę. W wymiarze ludzkim dostrzegł ją również Chrystus, aby następnie przekształcić ludzką biedę śmierci w boskie bogactwo życia wiecznego. Podobnie swoją własną biedę odkrył brat Albert, który źródło prawdziwego szczęścia odnalazł w służbie najuboższym. Czy dostrzegam swoją biedę i pozostawiam ją u Boga?

Środa, 18 czerwca
2 Kor 9, 6-11 | Ps 112 | Mt 6, 1-6.16-18
Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Ubóstwo, które wczoraj wybrzmiało w słowie Bożym może kojarzyć się głównie z materią. Chrystus jak dobry Nauczyciel pokazuje nam, jaka powinna być zdrowa relacja do dóbr doczesnych. Należy je szanować, ale równocześnie być hojnym dla innych. Najdoskonalsza forma hojności to szczera jałmużna, która wymaga od nas ciszy i ukrycia. Wszystko po to, aby nasz dar był dla nas z korzyścią wieczną, nie zaś doczesną. Kiedy ostatni raz ofiarowałem/am coś komuś tak, aby nie poznał nadawcy?

Czwartek, 19 czerwca
Uroczystość Najświętszego Ciala i Krwi Chrystusa
Rdz 14, 18-20 | Ps 110 | 1 Kor 11, 23-26 | Łk 9, 11b-17
Jedli i nasycili się wszyscy.

Chrystus jako nasz Pan zostawia nam największy dar w historii świata – swoje Ciało i Krew. Nie chce, abyśmy wobec tego daru pozostali biernymi. Zostaje z nami, aby nas tym darem karmić. Przeżywając kolejne Eucharystie w naszym życiu możemy przestać to dostrzegać. Dlatego (szczególnie dziś) wsłuchajmy się całym sercem w słowa przeistoczenia, aby ponownie odkryć ogrom tajemnicy Eucharystii. Czy przyjęty przeze mnie dar – Ciało i Krew, prowadzi mnie do prawdziwej przemiany życia?

Piątek, 20 czerwca
Ez 34, 11-16 | Ps 23 | Rz 5, 5b-11 | Łk 15, 3-7
Jeżeli już trzeba się chlubić, będę się chlubił z moich słabości.

Każdy z nas ma w sobie wiele przestrzeni, które wymagają „solidnego remontu”. Może to być jakiś notoryczny grzech, relacja, cecha charakteru. Paweł pokazuje nam, że te miejsca mogą być przedmiotem naszej radości. Nie ze względu na to, że są dobre w swojej istocie, ale dlatego, że Chrystus może je w nas przemieniać. Jakie słabe miejsca dostrzegam w samym/samej sobie?

Sobota, 21 czerwca
Iz 61, 9-11 | Ps: 1 Sm 2 | Łk 2, 41-51
Kto z was, martwiąc się, może choćby jedną chwilę dołożyć do wieku swego życia?

Te słowa Chrystusa mogą brzmieć nieco banalnie w kontekście naszego (często zabieganego) życia. Jednakże wsłuchując się nieco głębiej, możemy dostrzec ich wielki sens. Chrystus pragnie bowiem podkreślić, jak ważna jest ufność w naszym życiu. To postawa przynosząca wiele pokoju, choć domaga się wielkiej pokory. Inspiracją do zaufania Panu jest wspominany dziś św. Alojzy Gonzaga, który odrzucił światowe pokusy, aby w pełni oddać się Bogu. Czy w jubileuszowym roku nadziei, modliłem/am się o cnotę nadziei, która uzdalnia do zawierzenia Panu?

dk. Alan Czerwiński