Słowo Boże na każdy dzień (15-20 września 2025)

Słowo Boże na każdy dzień (15-20 września 2025)

Poniedziałek, 15 września | NMP Bolesnej
Hbr 5, 7-9 | Ps 31 | J 19, 25-27
Oto syn Twój; Oto Matka twoja.

Maryja doświadczyła wielu trudności w życiu, z czego największym doświadczeniem była śmierć jej Syna na krzyżu. Jednak w ostatnim geście spojrzenia na ludzkość z krzyża Jezus powierza cały lud Boży Swej Matce, która stała się dla Niego pewną przewodniczką do Nieba. Maryja prowadzi nas po naszych ziemskich drogach na spotkanie z Bogiem, tam gdzie nie będzie już bólu i cierpienia tylko wieczne szczęście i radość.

Wtorek, 16 września
1 Tm 3, 1-13 | Ps 101 | Łk 7, 11-17
Młodzieńcze, tobie mówię, wstań.

Pośród wielu cudów Jezusa zapewne największe wrażenie budziły te, które wskrzeszały zmarłych do życia, tak jak w przypadku Łazarza czy młodzieńca z Nain. Kiedy w życiu pogubisz się i zbłądzisz, kiedy będzie wydawać ci się, że wszystko jest bez sensu i do niczego, zawołaj o pomoc do Jezusa. On wskrzesi Twoje życie na nowo, abyś mógł zacząć jeszcze raz, od początku z Jezusem. On nigdy się nie odwróci i zawsze przychodzi z pomocą.

Środa, 17 września
1 Tm 3, 14-16 | Ps 111 | Łk 7, 31-35
A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność.

W wielu miejscach w Ewangelii Jezus wzywa do tego, aby stać się jak dziecko. Dzisiaj słyszymy jak Jezus mówi:„A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność”. To znaczy, że prawdziwą mądrość widać po owocach – po życiu tych, którzy nią żyją. Zamiast szukać dziury w całym, warto zadać sobie pytanie: czy idę za prawdą, czy idę za Jezusem?

Czwartek, 18 września | Święto św. Stanisława Kostki
Mdr 4, 7-15; Ps 148; 1 J 2, 12-17; Łk 2, 41-52
Czemu Mnie szukaliście?

Dwunastoletni Jezus gubi się..., ale nie przez przypadek. Zostaje w świątyni, bo czuje, że tam jest Jego miejsce – w obecności Boga, w rozmowie o tym, co naprawdę ważne. Dla Maryi i Józefa to był moment stresu i niepokoju. Dla Jezusa – krok w dorosłość. Pokazuje, że już wtedy zaczynał rozumieć swoje powołanie. A Ty? Może czasem czujesz się „zagubiony” – w relacjach, w pytaniach o przyszłość. Ale to nie musi być coś złego. Może właśnie wtedy zaczynasz naprawdę szukać swojej drogi.

Piątek, 19 września
1 Tm 6, 2c-12 | Ps 49 | Łk 8, 1-3
Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię.

Jezus nie działa sam. Towarzyszą Mu nie tylko uczniowie, ale też kobiety, które zostały przez Niego uzdrowione i teraz idą za Nim i wspierają Jego misję. To pokazuje, że każdy ma swoje miejsce w Kościele – niezależnie od płci, przeszłości czy pozycji. Te kobiety mogłyby wrócić do swojego życia, ale one wybrały drogę wdzięczności i zaangażowania. A Ty? Co robisz z tym, co Bóg Ci daje? Czy tylko bierzesz, czy też potrafisz dawać – swój czas, siły, obecność? Jezus zaprasza do współpracy – nie tylko super świętych, ale zwykłych ludzi. Właśnie takich jak Ty.

Sobota, 20 września
1 Tm 6, 13-16 | Ps 100 | Łk 8, 4-15
Siewca wyszedł siać

Bóg cały czas „sieje” – na modlitwie, przez Pismo Święte, w czasie Mszy, w rozmowie z drugim człowiekiem. Tylko od ciebie zależy, czy pozwolisz temu ziarnu wyrosnąć. On codziennie mówi do ciebie i pragnie, abyś miał serce otwarte na Słowo, które zmienia życie. Ta przypowieść mówi o naszym sercu. Jak reagujemy na Słowo Boże? Czy słuchamy, ale szybko zapominamy? Czy może przyjmujemy z entuzjazmem, ale szybko się poddajemy, gdy coś nie wychodzi? A może pozwalamy, by inne rzeczy – presja, opinie, stres, pokusy – zagłuszyły to, co naprawdę ważne? Jezus zachęca, by być „dobrą glebą” – czyli mieć otwarte, szczere serce, które nie tylko słucha, ale też żyje tym, co mówi Bóg. Takie serce przynosi owoc – czyli prawdziwe, dobre zmiany w życiu.

ks. Jakub Leszczyszyn